شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۰

قالیباف رئیس مجلس رژیم اسلامی و یکی از فرماندهان سپاه پاسداران که پروندۀ قطوری از جنایت و کشتار دانشجویان را با خود دارد و شریک بخشی از دزدیهای کلان مسئولان رژیم است، از نحوۀ ادارۀ کشور به انتقاد پرداخت. “ایسنا” خبرگزاری دانشجویی جمهوری اسلامی روز چهار شبنه ۲۴ شهریور اعلام نمود که قالیباف طی سخنانی در مرکز باصطلاح “نوآوری مجلس” ساختار اجریی و اداری ناقص به ارث مانده که نمی‌تواند خود را با فناوری تطبیق دهد را عامل بحران اقتصادی دیرینۀ جمهوری اسلامی دانست. قالیباف برای رسیدن به نتیجۀ مطلوب به گوشه ‌هایی از آشفتگی و درهم برهمی اقتصاد رژیم اشاره کرده است. او از جمله گفته است: ” در اوج اینکه گفته می‌ شود ما پولی در کشور نداریم، حداقل ۱۶۰ میلیارد دلار هزینۀ انرژی فسیلی می‌کنیم در حالی که می ‌دانیم ۵۰ درصد این انرژی فسیلی هدر می‌رود. زمانی که دولت ۱۶۰ میلیارد دلار درآمد دارد، با تورم روبرو هستیم و آنگاه که درآمد به ۲۰ میلیارد دلار می‌رسد، باز با تورم دو رقمی روبرو هستیم. هیچ اثری از مدیریت و تصمیم در کشور وجود ندارد. هیچ‌ کس نمی‌ داند چاره و راهکار کجاست. مسئولان ما با کمترین داده‌ها بزرگترین تصمیمات را اتخاذ می کنند. با نبود مدیریت صحیح هیچ گرهی از مشکلات کشور گشوده نمی‌ شود و هر بار گره تازه‌ای بر مشکلات اضافه می گردد”.

اعترافات رئیس مجلس رژیم گرچه با هدف تصفیه حساب جناحی با دولتهای قبلی انجام می‌ گیرد، اما بخشی از واقعیت بی سرو سامانی، دزدی و فساد و رانت خواری نهادینه شده در همۀ ارکان جمهوری اسلامی است. قالیباف در حالی نسبت به دلائل اوضاع آشفتۀ و بحرانی جمهوری اسلامی تجاهُل می‌ کند و می ‌گوید زمانی که۱۶۰ میلیارد دلار درآمد داریم بازهم با تورم روبرو هستیم و هیچ‌ کس نمی‌ داند راه چاره کجاست، که خود و همدستانش در مقام شهردار تهران صاحب بزرگترین پرونده های دزدی و فساد در جمهوری اسلامی بوده اند. هم ‌اکنون در کشمکش های جناحی، تعدادی از شُرکای پاسدار او به علت برملا شدن دزدی و فسادشان، در زندان به سر می ‌برند و یا تحت تعقیب هستند. همین چند ماه پیش بود عیسی شریفی که دوازده سال معاون قالیباف در شهرداری تهران و از فرماندهان بالای سپاه پاسداران بود به جرم کلاهبرداری باندی، مشارکت در پولشویی و تصاحب غیر قانونی ده هزار میلیارد تومان در “هُلدینگ مالی یاس” که یکی از  زیر مجموعه های اقتصادی بنیاد تعاون سپاه پاسداران است به بیست سال حبس محکوم شد. البته شهرداری تهران تنها مرکز دزدی و چپاول عوامل رژیم نیست و در هر جای حکومت اسلامی چنین وضعی در جریان است و در واقع این امر خود یکی از عوامل بحران اقتصادی مزمن رژیم اسلامی است.

در پروندۀ دیگری از فساد و دزدی فرماندهان و عوامل سپاه پاسداران که در اختلافات جناحی درون رژِیم افشا شده است، روز چهارشنبه ۲۴ شهریور حسن میرکاظمی مشهور به “حسن رعیت” به ۳۵ سال زندان محکوم شد. ۱۹ نفر دیگر از همدستان او نیز به زندانهای دراز مدت محکوم شدند. موارد فساد و دزدی آنان در این پرونده عبارت بوده از اخذ کلان ارز معادل ۴۰۰ میلیون یورو، بعلاوه اخذ بیش از پانصد میلیارد تومان از بانکها، شرکت در کلاهبرداری با اسناد جعلی از بانکها، پولشویی و پرداخت رشوه و اِعمال نفوذ مقامات برای پیشبرد کارشان بوده است. “حسن رعیت” اعتراف نموده بود که به عنوان یکی از مهره‌های مرتضی رضایی کار کرده است. مرتضی رضایی قبل از محسن رضایی فرمانده کل سپاه پاسداران بود و بعدأ رئیس حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران بود. تصویر چاقوکشی و اسلحه کشی حسن رعیت این پاسدار دزدِ شارلاتان در مقابل مردم معترض در اعتراضات سال ۸۸ به کرات در شبکه‌های اجتماعی پخش گردیده است.

البته گردانندگان چنین فساد و دزدی هایی فرماندهان رده بالای کنونی سپاه و سران حکومت اسلامی هستند که قالیباف خود یکی از آنها می‌ باشد. هنوز نه قوۀ قضائیه و نه هیچ نهاد دیگری جرأت نکرده اند که پرونده و اسامی آنان را بر زبان آورد. مصطفی میر سلیم نمایندۀ مجلس یازدهم و وزیر کشور اسبق، پارسال اعلام نمود که علیه فساد مالی شهرداری تهران در دورۀ قالیباف از وی شکایت کرده است. اما واکنش مجلس تهدید و شکایت از او و خبرنگارانی بوده که قضیه را پیگیری کرده‌اند. تا کسی نتواند در فضای مجازی از دزدیهای رئیس قوۀ مُقننۀ رژیم صحبتی به میان آورد.

پس از پایان جنگ ایران و عراق سپاه پاسداران درهمدستی با نهادهای زیر نظر خامنه ای، بخش بزرگی از فعالیت‌های اقتصادی ایران را درقبضه خود گرفتند. با بهره گیری از امکانات حکومتی در داخل و خارج کشور بدون پرداخت گمرگ و مالیات، حوزۀ فعالیت خود در این بخش را گسترش دادند تا جائی که اینک به مافیایی عظیم اقتصادی تبدیل شده و فرماندهان رده بالای آن غرق در فساد مالی شده اند. دزدی های کلان کاربدستان رژیم اسلامی، که به دو مورد آن اشاره شد، اوضاع نابسامان اقتصاد ایران را نابسامان تر کرده است و بر شدت بحران افزوده است. مسلمأ این دزدیها از ثروت و سامان عمومی صورت می گیرد و حاصل رنج  و کار میلونها کارگر و مردم ستمدیده ایران است که اینک در فقر و گرسنگی و بیکاری زندگی فلاکتباری را می گذرانند.

با روی کار آمدن دولت رئیسی همۀ دستگاههای حاکمیت چه در رابطه با گسترش دزدی و فساد و چه در رابطه با سرکوب اعتراضات مردم نسبت به غارت دسترنج و ثروت و سامانشان یک دست تر شده است. آنگونه که قالیباف اعتراف کرد “هیچ اثری از مدیریت و تصمیم در کشور وجود ندارد. هیچ‌کس نمی‌داند چاره و راهکار کجاست”. یعنی رژیم هیچ راه حلی برای برون رفت از این اوضاع فلاکتباری که به مردم ایران تحمیل کرده است ندارد. بنا براین کارگران و توده‌ های مردم زحمتکش و تهیدست جامعه برای رهایی از این اوضاع و تأمین یک زندگی شایسته برای خود نمی‌توانند به کسی جز نیروی عظیم و متشکل و سازمانیافتۀ خود برای تغییر و تحول در جامعه متکی باشند.