غزه‌‌ای در شیرآباد زاهدان، در پناه غزه و حماس!
یکشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۲
عباس منصوران
تخریب فاشیستی سرپناهای به حاشیه رانده شده‌گان بلوچ در منطقه شیرآباد زاهدان، زیستگاه خدانور لجه‌ای .
ویدیوهای دریافتی گوشه‌ای از تروریسم فاشیستی حکومت اسلامی را نشان می‌دهند:
در شیرآباد، کار و نان و آب و گاز و درمان و درمانگاه نبود، شناسنانه هم نبود، سرپناهی غریبانه بود، که آن هم اینک با یورش تروریست‌های حکومتی، ویران شد. در شیرآباد ، سرپناه هم دیگر نیست . زندگی نیست. انتقام حکومت از «خدانوری‌ها».
نیروهای ویرانگر مسلح حکومت اسلامی فرمان یافتند تا در تاریکی ساعت ۲ سحرگاه پنجشنبه ۳۰ نوامبر ۲۰۲۳ برابر با ۹آذر ۱۴۰۲ نیروهای نظامی و شهرداری بوسیله ده ها دستگاه خودرو با یورش جنگی با لودر و بولدوزرهای ویرانگر شیرآباد را غزه سازند. به گزارش سایت حال‌وش که خبرهای استان سیستان و بلوچستان را پوشش می‌دهد:
«ابتدا نیروهای نظامی برق منطقه شیرآباد را کاملا قطع کردند و سپس با یورش گسترده متشکل از ده ها خودروی نظامی و چهار دستگاه اتوبوس حامل نیروهای نظامی و پانزده دستگاه لودر بدون هشدار قبلی منازل شهروندان حاشیه نشین را بدون اخطار قبلی تخریب کردند که وسایل زندگی مردم زیر آوار از بین رفته است حتی به گریه و زجه زنان و کودکان هم رحم نکردند».
گفته میشود هم اکنون نیز محاصره و سرکوب و تخریب باقیماند‌ه‌ی سرپناها در منطقه شیرآباد ادامه دارد.
زمین‌ها از آن کارگرانی ستمکش بودند که با پرداخت دستجمعی به تعاونی، نزدیک به ۱۵ سال پیش تا کنون به خرید آنها اقدام کرده بودند. حکومت اسلامی وعده داده بود که به زودی به کمیسیونی برای دریافت سند و تغییر کاربری ماموریت داده است تا سند نهایی را به کارگران و فرودستان واگذار شود. اما زمین خواران وابسته به سپاه و کارگزاران محلی حکومت، در پناه جنایات جنگی حماس و اسراییل فرصت را غنمیت شمرده و با گرفتن حکم از سران سپاه برای تصاحب زمین‌ها، شبیخون زده و با تخریب سرپناه‌های زحمتکشان، به غزه‌سازی شیرآباد بپردازند و مین‌ها را صاحب شوند.
در این شبیخوان، نیروهای اشغالگر، ابتدا برق این منطقه را به صورت کامل قطع کردند و سپس با دهها خودروی نظامی، چندین دستگاه اتوبوس انباشته از نیروهای مسلح و پانزده دستگاه لودر، بدون هشدا رقبلی حمله ور شدند و ویرانی آفریدند. وسایل زندگی فرودستانه‌ی زحمتکشان اینک زیر آوار از بین رفته و اشغالگران با رفتاری فاشیستی به گریه و زجه زنان و کودکان در هنگام تخریب خانه‌هایشان توجهی نکردند.
ویدیوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی ازویرانی بسیاری از خانه‌ها در این منطقه حکایت دارد. کمپین فعالین بلوچ نیز در گزارشی نوشته نیروهای نظامی با مسدود کردن مبادی ورودی و خروجی، این منطقه را به محاصره خود درآوردند.
سایت حال‌وش در ۱۵ آبان امسال در گزارشی دیگر از پلمب چند مدرسه مقطع ابتدایی خصوصی در مناطق محروم و حاشیه‌نشین زاهدان خبر داده بود.
گزارش روزنامه شرق در تهران اعترافی است از جنایت حکومت اسلامی علیه فرودستانی که زیر ارابه‌‌های سرکوب و ستم چندگانه طبقاتی، آپارتاید ملیتی، و ایدئولوژیک و دینی بی پناه و بی‌دادرس، زیر تهاجم و دار و گلوله قرار گرفته‌اند.
خبرنگار شرق، نسرین هزاره‌مقدم در ۹ آبان /۳۱ اکتبر امسال در گزارشی به شرح مشکلات اهالی منطقه شیرآباد زاهدان پرداخته و نوشته بود: «جمعیت بزرگی از بی‌شناسنامه‌ها در این منطقه بی‌امکانات زاهدان، در حاشیه‌های شهری که گویا از یادها رفته و دیگر برای مدیران و دولتی‌ها جزو جغرافیای این مرز و بوم به حساب نمی‌آید، با سختی بسیار زندگی می‌کنند.»
« در روزهای میانه مهرماه (هفته اول اکتبر ۲۰۲۳) با طرح مراجعه شبانه به منزل بی‌شناسنامه‌ها در شیرآباد، بیش از 20 نفر را بازداشت می‌کنند. برخی از این بازداشتی‌های نیمه‌شب، نوجوان بوده‌اند، بسیار کم‌سن‌و‌سال و به جای مدرسه روانه بازداشتگاه شده‌اند. مردم می‌گویند در آن زمان، کلانتری ۱۳ شیرآباد نیرو فرستاد. بسیاری از اینها را به اردوگاه‌های مرزی فرستادند و حتی تعدادی رد مرز شدند.
یکی از بازداشتی‌ها، نامش رحمت‌الله و پدر پنج فرزند بوده؛ او را رد مرز کردند و زمان بازگشت به ایران، هنگام عبور از مرز جان خود را از دست داده است. پسرعمویش می‌گوید: «رحمت‌الله کارگر روزمزد بود. روزها بیشتر برای کارهای ساختمانی می‌رفت. پنج فرزندش دختر هستند و همسرش بیمار و خانه‌نشین است».
او که این روزها عزادار است و خشمی تلخ از مرگی بی‌دلیل وجودش را فراگرفته، اضافه می‌کند: «کلانتری شیرآباد می‌داند این بچه‌ها ایرانی هستند، اما باز هم بازداشت و رد مرز می‌کنند. خوب می‌دانند همه ما ایرانی هستیم، اما رفتارشان با بچه‌ها تلخ است؛ انگار ما بی‌شناسنامه‌ها جذامی هستیم...».
اما مشکل بی‌شناسنامه‌ها از مهر آغاز نشده و به بازداشت هم ختم نمی‌شود. در روزهای گذشته، بنیامین، بی‌نظیر و جاهد، سه کودک زیر ۱۰ سال به همراه پدرشان منصور روزهای متوالی در سیرجان دور از خانه محقرشان در سمنان گیر افتادند؛ چون شناسنامه نداشتند اتوبوس‌ها سوارشان نکردند. این کودکان خردسال، چندین شب در ترمینال خوابیدند و روزها در پارک‌های شهر آواره شدند؛ گویا برای سفر قاچاقی از راه‌های قاچاق باید نفری یک‌میلیون‌و ۵۰۰ هزار تومان بپردازند. این خانواده بی‌شناسنامه این مبلغ را ندارند و به همین دلیل سرگردان مانده‌اند.
پدر این خانواده بعد از چهار شب سرگردانی می‌گوید: «پلیس راه می‌گوید مدارک نشان بده؛ مدارک هم یعنی شناسنامه که ما نداریم. چهار شب است بچه‌هایم در سرما می‌خوابند؛ ما برای سفر در مملکت خودمان این‌همه دشواری داریم. واقعا چرا، به چه گناهی؟!»
https://www.sharghdaily.com/بخش-روزنامه-100/903216-شیرآبادی-که-خیلی-چیزها-ندارد
شیرآباد زاهدان ازجمله مناطقی است که در جریان خیزش جاری بارها شاهد اعتراضات گسترده مردمی علیه حکومت اسلامی بود.
خدانور لجه‌ای از جان‌باختگان جمعه خونین زاهدان در محله شیرآباد زاهدان زندگی می‌کرد و همانند دهها هزار تن ازاز مردم سیستان و بلوچستان شناسنامه نداشت.
پس از قتل حکومتی خدانور لجه‌ای، بسیاری از شهروندان در ایران در اعتراض به رفتار غیرانسانی ماموران حکومتی با او که پیشتر عکس بسته شدنش به میله منتشر شده بود، همانند دانشجویان پیشتاز دانشکده هنر تهران و بسیاری دیگر از خیزشگران در سراسر ایران، با بستن نمادین خود به میله، به اعتراض پرداخته بودند.
۱۰ آذرماه ۱۴۰۲/ ۱ دسامبر ۲۰۲۳
https://www.sharghdaily.com/بخش-روزنامه-100/903216-شیرآبادی-که-خیلی-چیزها-ندارد
(October 2, 1995 – October 2, 2022)خدانور له‌جه‌ای در جمعه خونین زاهدان در دوم اکتبر ۲۰۲۲ در یکی از اعتراضات جنبش جاری به دست حکومت اسلامی به قتل رسید.