عقب نشینی کافی نیست، جمهوری اسلامی باید برود؛ در حاشیه سخنان دوپهلوی خامنه ای در مورد حجاب
جمعه ۱۶ دی ۱۴۰۱
روز چهارشنبه ۱۴ دیماه علی خامنه ای به بهانۀ نزدیک شدن به سالروز تولد زهرا دختر محمد که جمهوری اسلامی آنرا در تقابل با ۸ مارس بعنوان روز زن و مادر تعیین کرده، برای اولین بار گروهی از زنان وابسته به حکومت را گرد آورده بود تا با حضور آنان علیه جایگاه و حقوق زنان در جامعه و مسأله حجاب به سخنرانی پردازد. طی چهار ماه گذشته که جنبش انقلابی سراسری کنونی با حضور پرقدرت و پیشتازی زنان در جریان بوده است، خامنه ای این جنبش عظیم را اغتشاش و زنان و مردان آزادیخواه حاضر در صحنه این مبارزه را اغتشاشگر نامیده است. خامنه ای و حکومت اسلامی با این رویکرد علیه زنان مبارز جنایات بیشماری از قتل و شکنجه و زندان و تجاوز و تعرض به حریم شخصی زنان را مرتکب شده اند.
خامنه ای در این سخنرانی با موضعی دو پهلو، انحرافی و فریبکارانه تلاش کرد وانمود کند که اولا این جنبش انقلابی سراسری که با قتل حکومتی ژینا امینی آغاز گردید و بسیاری به ویژه به اعتبار نقش و جایگاه زنان مبارز در آن، آنرا “جنبش زنان” نامگذاری کردند را، تنها به مسأله به قول خود “ضعف حجاب” یا “بد حجابی” معرفی کند. ثانیأ درهمان حال که با سفسطه خرافی و ارتجاعی “حجاب را یک ضرورت شرعی و خدشه ناپذیر و بی شُبهه نامید، اما مجبور شد با یک عقب نشینی تلویحی نشان دهد که حدااقل در حال حاضر بنا به مصالح نظام به درجاتی حاضر به کوتاه آمدن در مقابل مبارزات زنان و مردان به جان آمده از جمهوری اسلامی می باشد.
دراین رابطه خامنه ای گفت : «نباید کسانی که ضعف حجاب دارند و در مراسم دینی و انقلابی هم شرکت می کنند را بی دین و کافِر و ضد انقلابی خواند. آنان کشف حجاب نکرده اند و تو دهان تبلیغ کنندگان و فرستادگان فراخوان کشف حجاب زدند. همه ما نقص‌هایی داریم که باید تا حد امکان آنها را برطرف کنیم». خامنه ای با این اراجیف تلاش کرد مطالبات شامل جنبش انقلابی سراسری را تنها به بد حجابی یا تضعیف حجاب تقلیل دهد. او با تجاهُل به روی خود نیاورد که چهار ماه است جنبش انقلابی سراسری فضای ایران را از شعارهای رسای “مرگ بر خامنه ای”، مرگ بر دیکتاتور”، “مرگ بر جمهوری اسلامی”، جمهوری اسلامی نمی خوایم نمی خوایم” پر کرده است. چهار ماه است در گوشه و کنار ایران و خارج کشور علیه شخص او و حکومت ضد زن و ضد انسانی جمهوری اسلامی مبارزۀ قاطعانه برای سرنگونی کلیت حکومت اسلامی در جریان است و مسأله تنها بد حجابی و کشف حجاب نیست.
خامنه ای در بخش دیگری از سخنان خود در کمال بی‌شرمی بار دیگر تلاش کرد خود را مدافع حقوق زنان نیز جا بزند و طبق معمول سعی داشت این جنبش اصیل انقلابی و سراسری را به آمریکا و دیگر دولتهای غربی نسبت دهد و آنان را عامل بروز این جنبش معرفی نماید. او گفت: ” در مسأله زن موضع ما در قبال مدعیان ریاکار غربی موضع هجومی و مطالبه است و دفاعی نیست. چون واقعأ زنهای آنها در رنجند و آنها مقصرند و جنایت کرده اند”. و از زنان وابسته به حکومت خواست که چنین دروغپردازی و خُضَعبلاتی را زیاد تکرار کنند تا به قول او” روی افکار عمومی غربی‌ها هم اثر بگذارند.”
خامنه ای در حالی چنین ادعایی را بر زبان می آورد که دو هفته قبل کومیسیون “مقام زنان شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل” جمهوری اسلامی را بخاطر نقض فاحش حقوق زنان در ایران و کشتار، شکنجه و زندانی کردن شان از این کومیسیون اخراج کرد. بی حقوقی و محروم کردن و ایجاد محدودیت در همۀ عرصه های حیات اجتماعی برای زنان توسط جمهوری اسلامی و به حساب نیاوردن زنان به مثابه انسان کامل، و زن را نیمه مرد بحساب آوردن امری نیست که خامنه ای با دروغپردازی و شیادی بتواند آنرا انکار و کتمان نماید. محرومیت و به رسمیت نشناختن مقام زن از دیدگاه اسلامی در “قرآن” بعنوان کتاب مرجع مسلمانان، به کرات مورد تأکید قرار گرفته است و مستند می باشد. آنچه در دیدگاه خامنه ای و دیگر آخوندها در رابطه با وظیفه و موقعیت زنان در جامعه عمیقأ رسوخ کرده و غیر قابل تغییر است، همسر داری و خانه داری و به دنیا آوردن فرزندان برای مردان است و لاغیر. این را خود خامنه ای بارها بر زبان آورده و برای آن تبلیغ و بستر سازی کرده و برای اجرای آن امکانات بسیاری نیز اختصاص داده اند. بنا براین نه خامنه ای و نه هیچ مرجع اسلامی دیگری در عصر کنونی نمی‌توانند با خاک پاشیدن به چشم مردم ادعا کنند که زنان در حاکمیت آنان دارای حق و حقوق انسانی برابر با مردان هستند. حکومت زن ستیز جمهوری اسلامی از همان ابتدای به قدرت رسیدن علیه زنان شمشیر را از رو بست و با شعار “یا روسری یا توسری” از به رسمیت شناختن هر گونه حق و حقوقی برای زنان خود داری کرده است. با وجود این، سیاستهای سرکوبگرانه جمهوری اسلامی در ضدیت و تقابل با زنان برای تحمیل قوانین پوسیدۀ اسلامی و حجاب اجباری تا کنون با شکست مواجه شده است و رژیم در آن نیز به بن‌بست رسیده است. جمهوری اسلامی مجبور است در مقابل اعتراضات زنان آزاده برای دستیابی به حقوق انسانی خود که اینک تحقق آنرا فقط در عبور از رژیم و سرنگونی انقلابی آن می دانند و روز به روز بیشتر گسترش یافته و به پیش رفته است، قدم به قدم عقب نشینی نماید. اما زنان و مردان آزاده و به پاخاسته ایران به این عقب نشینی ها راضی نیستند، جمهوری اسلامی باید برود.
خامنه ای اینک در مقابل موج اعتراض و اعتصابات کارگران و توده های مردم به جان آمده از حکومت اسلامی سرمایه درمانده است و برای برون رفت از آن راهکاری جز سرکوب و فریبکاری ندارد. امروزه نقش پیشتاز زنان در مبارزات جاری و روزانۀ کارگران و مردم تهیدست سراسر ایران علیه بیکاری، فقر، گرسنگی، تبعیض جنسیتی و دیگر بی حقوقی ها و معضلات اجتماعی و برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی به یک واقعیت انکارناپذیر تبدیل شده است و توطئه ها و موعظه های خامنه ای و دیگر سران جمهوری اسلامی نوشداروی بعد از مرگ سهراب است.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له