یکشنبه ۹ دی ۱۴۰۳

گسترده تر شدن فقر و سیه روزی در جامعه بنیان های زندگی مادی و معنوی کارگران و زحمتکشان را به سوی تباهی و فروپاشی کشانده است. تبعیض و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی، فاصلۀ روز افزون میان طبقات و اقشار زحمتکش جامعه با صاحبان سرمایه و قدرت را به شکل عریانی نشان داده و تشدید می کند. این تضادها و تفاوت های طبقاتی به نوبه خود به رشد اعتراضات مردم دامن زده و موجب گردیده است که توده های تحت ستم جامعه به اشکال و صور مختلف مراتب نارضایتی و اعتراض خود را در سطح جامعه ابراز نموده و به بیان خواست ها و مطالبات شان در عرصه های مختلف بپردازند.

بازنشستگان نیز که طیف وسیعی از زحمتکشان جامعه را تشکیل می دهند، از این ستم طبقاتی که از سوی طبقات دارا و نظام سیاسی حاکم بر آنها اعمال می شود در تنگنا هستند و از این مناسبات رنج می برند. ناتوانی در تأمین هزینه های زندگی و پایین بودن سطح حقوق و مستمری و وجود تبعیض های گوناگون و بویژه نبود آزادی بیان، آزادی تشکل و آزادی انتقاد و اعتراض، نیروهای بازنشسته را به صف معترضان جامعه کشانده و به خیابان آورده است. برآیند این اعتراضات، خود را در تجمع های متعددی نشان می دهد که بازنشستگان برای رساندن صدای خود در مقابل نهادهای مختلف رسمی برپا می دارند.

تجمع های خیابانی درواقع نشان دهندۀ عمل اجتماعی ای است که بر پیگیری بازنشستگان و تلاش بالفعل آنها برای تغییر اوضاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دلالت دارند. بازنشستگان باید برای نتیجه بخش بودن و تأثیر گذاری بیش تر این تجمعات، تلاش کنند تا تشکل های مستقل، فراگیر و سراسری خود را ایجاد نموده و با تنظیم و تدوین خواست های شان بر پایۀ یک منشور مشترک، سطح شناخت و آگاهی خود را از دانش مبارزه و چگونگی دستیابی به خواست های شان، ارتقا دهند. بازنشستگان باید به سمت ایجاد و گسترش سازمان هایی که اساسا ابزار مبارزه برای خواست های اقتصادی، اجتماعی و رفاهی هستند و همچنین شرایط تحقق آنها مبارزه کنند تا بتوانند تشکل های مستقل، فراگیر و سراسری خود را پی ریزی کرده، توسعه دهند.
محور های مبارزات بازنشستگان عبارتند از:

الف – طرح روشن و دقیق خواست های فوری، میان مدت و دراز مدت اقتصادی – اجتماعی، سیاسی و فرهنگی که در طول سالیان دراز شکل گرفته و مورد توافق همه بازنشستگان باشند.

ب – ضرورت دعوت از تمامی بازنشستگان اعم از کشوری، لشکری، تأمین اجتماعی، فولاد، نفت، مخابرات، آب و برق، خودرو سازی ها، معلمان، بهداشت و درمان، شهرداری ها،  و غیره  برای پیگیری خواست ها و مطالبات شان و مهیا نمودن اوضاع و  شرایطی که تحقق آن خواست ها و مطالبات را از راه های مختلف اعتراض و مبارزه تسهیل نماید.
ت – دعوت از نیروهای شاغل برای ایجاد شرایطی که اتحاد تمامی کارگران و مزدبگیران را اعم از شاغل و بازنشسته، به منظور ادامۀ مبارزه جهت دستیابی به خواست های مشترک و همچنین حرکت در راه تحکیم این اتحاد و همبستگی فراهم نماید.

اهداف و مطالبات  فوری بازنشستگان

ا – اصلاح فوری حقوق و مستمری بازنشستگان بر مبنای سطح درآمد متوسط رفاه جامعه برای برون رفت از خط فقر. حقوق و مستمری بازنشستگان نباید ازهزینۀ زندگی متوسط یک خانوار شهری کمتر باشد. چنین حقوقی باید هر سال یکبار (یا هر شش ماه یکبار بنا بر نظر بازنشستگان) متناسب با نرخ تورم واقعی افزایش یابد.

۲- درمان رایگان و بیمه کارآمد و جامع بجای بیمه تکمیلی و پرهزینه، برای بازنشستگان و شاغلان.

۳ – شفاف سازی وضعیت صندوق های بازنشستگی و برگرداندن سرمایه های  غارت شده به صندوق ها. همچنین ضرورت نظارت نمایندگان واقعی و منتخب بازنشستگان بر این صندوق ها 

۴- اجرای همسان سازی حقوق و دریافتی بازنشستگان و شاغلان متناسب با مفاد « بند ۱ » این بیانیه.

۵ – پرداخت کلیه بدهی های دولت به صندوق تأمین اجتماعی و سایر صندوق های بازنشستگان.

۶- مخالفت با افزایش سنوات خدمت و سن بازنشستگی

۷- حق ایجاد و به رسمیت شناخته شدن هر گونه تشکل مستقل و همچنین حق برپایی اعتصاب، تجمع، تحصن و آزادی بیان و نشر، فارغ از شرایط امنیتی و پلیسی.

۸- آزادی بی قید و شرط تمامی کارگران، معلمان، بازنشستگان، زنان، دانشجویان و فعالان سیاسی از زندان، مبارزه برای آزادی بیان و اندیشه و ایجاد تشکل و مبارزه علیه هر گونه اختناق و سرکوب آزادی های مردم کارگر و زحمتکش.

۹- پشتیبانی از مبارزات برحق زنان، بویژه زنان کارگر و بازنشسته.

۱۰-  تأمین مسکن مناسب برای همه بازنشستگان.

۱۱-  تلاش برای ایجاد تسهیلات فرهنگی، ورزشی و تفریحی برای تمامی بازنشستگان در شهر های مختلف کشور.

اهداف میان مدت و درازمدت:

اهداف میان مدت و بلند مدت بازنشستگان در راستای موارد بالا و گسترش و تحکیم آن ها می تواند در جریان عمل و با همفکری و همدلی همۀ فعالان شکل مشخص و روشنی به خود بگیرد. بی تردید نهادینه کردن تشکل های مستقل بازنشستگان و همکاری آن ها با اشکال مختلف تشکل یابی کارگران و مزدبگیران و تلاش برای ایجاد اتحاد و همبستگی میان آن ها می تواند در سرلوحۀ اهداف میان مدت و بلند مدت بازنشستگان قرار گیرد.
اهمیت چنین نهادهائی نه تنها در جهت احقاق حقوق بازنشستگان، جلوگیری از پایمال شدن حقوق آن ها و تضمین بهبود زندگی شان تأثیر مهم و تعیین کننده ای دارد بلکه در تأمین رفاه، سرزندگی و تکامل فرهنگی جامعه و همچنین انتقال تجربه به نسل های جوان تر نیز بسیار اثر گذار است.
پیشنهاد عملی

تعیین سه کمیته برای اجرای سیاست ها و برنامه های عملی تشکل مستقل فراگیر:
الف – کمیته تبلیغ، ترویج و آموزش
ب- کمیته سازماندهی.

ت- کمیته مالی.
وظیفۀ کمیته ترویج، تبلیغ و آموزش:

این کمیته تعیین محورها، خواست ها و شعارهای تبلیغ و ترویج برای مبارزات اقتصادی – اجتماعی را بر عهده دارد. این کمیته طرح و پیشنهاد خود را در این زمینه ها به جمع [مجمع عمومی] ارائه می دهد که باید به تصویب آن مجمع برسد.
مسئولیت اداره رسانۀ تشکل ( کانال یا سایت یا وبلاگ و غیره) برعهدۀ این کمیته است.
وظیفۀ کمیته سازماندهی عبارت است از:

۱ – سازماندهی اکسیون ها و تجمع ها.
۲ – تلاش برای گسترش تشکل های مشابه در مناطق و شهرهای دیگر کشور.
۳) – تماس و ارتباط با تشکل های کارگری، معلمان، بازنشستگان، زنان، دانشجویان و غیره برای همکاری و آکسیون مشترک.
وظیفۀ کمیته مالی:

جمع آوری حق عضویت اعضا، کمک به ایجاد صندوق های مالی.

سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه
گروه اتحاد بازنشستگان
کارگران بازنشسته خوزستان
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
۹ دی ماه ۱۴۰۳

باز نشر: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv