پنجشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳

نقل از حزب کارگران سوسیالیست بریتانیا-برگردان هوش مصنوعی/ویراستار/ناصر پیشرو

او از اوکراین می خواهد که کنترل منابع و زیرساخت ها را به او واگذار کند

ترامپ از ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین می‌خواهد که هزینه حمایت آمریکا از جنگ را بپردازد

دونالد ترامپ می خواهد اوکراین را غارت کند و آن را به پادگان امپراتوری آمریکا تبدیل کند . او خواستار “بازپرداخت” 400 میلیارد پوندی و کنترل منابع و زیرساخت های اوکراین است.
در یک سند سری که روزنامه دیلی تلگراف به دست آورده، تاکئید شده که ایالات متحده و اوکراین باید یک صندوق سرمایه گذاری مشترک تشکیل دهند. در این طرح به ایالات متحده در «ارزش اقتصادی مرتبط با منابع» از جمله «منابع معدنی، منابع نفت و گاز، بنادر و زیرساخت‌های دیگر» سهام واگذار می‌شود.
در این طرح آمده است: «این توافقنامه بدون در نظر گرفتن با اصول تضاد قوانین، به قوانین نیویورک مرتبط خواهد بود. ایالات متحده 50 درصد از درآمد حاصل از استخراج منابع و 50 درصد از ارزش مالی “کلیه مجوزهای جدید صادر شده برای اشخاص ثالث” را به دست خواهد آورد.
در یک بند نیز متذکر شده است که: »تا زمانی که اوکراین بدهی‌های خود را برای جنگ پرداخت نکند، ایالات متحده اجازه دارد که درآمد خود را از این طریق حفظ کند». یک منبع نزدیک به مذاکرات گفت: «این بند به معنای «اول به ما پول بدهید و سپس به فرزندان‌تان غذا بدهید»است. در این طرح تاکئید شده که «برای همه مجوزهای آینده، ایالات متحده حق تقدم برای خرید مواد معدنی قابل صادرات را خواهد داشت».

طرح ترامپ برای غارت یک انحراف نیست. بلکه تاییدی قطعی است که درگیری در اوکراین یک جنگ نیابتی بین امپریالیسم آمریکا و امپریالیسم روسیه است.
این طرح حامیان جنگ و هرکسی را که نقش غرب را در جنگ اوکراین با امپریالیسم روسیه را نادیده می‌گیرد برملا می‌کند. استدلال آنها بر دو ادعا استواربوده است: اول اینکه اوکراین در یک جنگ «دفاع ملی» علیه روسیه است. دوم اینکه ایده جنگ نیابتی «آژانس» حامین اوکراینی‌ها را رد می‌کردند.

روسیه از دهه 1990 به دنبال تسلط بر اوکراین و دیگر همسایگانش بوده است. این کشور کریمه را در سال 2014 ضمیمه کرد و به شورش جدایی طلبی که توسط گانگسترهای راست افراطی در مناطق دونتسک و لوهانسک در شرق اوکراین اداره می شد، دامن زد .هنگامی که روسیه در سال 2022 به اوکراین حمله کرد، اوکراینی ها برای دفاع از خود در برابر تجاوزات ولادیمیر پوتین می‌جنگیدند.
دراوکراین اولین بار نیست که سوسیالیست‌ها مجبور هستند به رابطه بین جنگ‌های امپریالیستی و خودمختاری ملی دست و پنجه نرم کنند.اما این نکته تنها بخشی از تصویر بزرگ است. اوکراین در مرکز گسل رقابت امپریالیستی قرار دارد که از اروپای شرقی و آسیای مرکزی می‌گذرد که غرب و روسیه همواره به دنبال نفوذ در آن بوده اند.
ایالات متحده ائتلاف جنگ افروزان ناتو را به اروپای شرقی گسترش داد و از اوکراین برای پیوستن به آن در سال 2008 دعوت کرد. این بخشی از تلاش های ایالات متحده برای تثبیت سلطه خود در کنار جنگ‌هایش در خاورمیانه بود.

چپ چگونه باید به چنین شرایطی برخورد کند؟
همانگونه که گفته شد که در جنگ اوکراین، اولین بار نیست که سوسیالیست ها مجبور شده‌اند دررابطه با جنگ های امپریالیستی و خودمختاری ملی جدل کنند. در ژوئیه 1914 سوسیالیست‌های صرب با حمله امپراتوری اتریش-مجارستان با وضعیت دشواری روبرو شدند. این امپراطوری مدتها بود به دنبال تسلط بر همسایه ضعیف‌تر خود و منطقه بالکان بود. اما این فقط یک جنگ پیروزمند اتریش علیه صربستان نبود، بلکه منجر به آغاز جنگ جهانی اول بین “قدرت های بزرگ” اروپا شد. دوسان پوپوویچ که از اعضای برجسته سوسیال دموکرات صربستان بود در این باره نوشت:
«در مورد درگیری صربستان و اتریش-مجارستان، کشور ما آشکارا در موقعیت دفاعی قرار داشت. اتریش مدتها قبل از اینکه صربستان به یک کشور مستقل تبدیل شود، سیاست تسخیر آن را در پیش گرفته بود .اگر سوسیال دموکراسی حق مشروعی برای رای دادن به جنگ در هر جایی داشت، مطمئناً این موضوع در صربستان بیش از همه وجود داشت». با وجود این، پوپوویچ از جنگ حمایت نکرد. او توضیح داد که: “واقعیت تعیین کننده این بود که جنگ بین صربستان و اتریش تنها بخش کوچکی از یک کل بود.” این جنگ «صرفاً پیش درآمد جنگ جهانی و اروپایی» بود که «خصلت امپریالیستی آشکاری داشت».
در جنگ‌های بین امپریالیستی، سوسیالیست‌ها نباید پشت سر هیچ قدرتی از جمله دولت «خودی» صف آرایی کنند. در اوکراین، رقابت بین امپریالیستی میان ایالات متحده و روسیه تحت عنوان» دفاع ملی» توجیه می‌شود.این دو موقعیت اما یکسان نیستند. سئوال اصلی این است که ” محتوی غالب جنگ چیست؟”حامیان این جنگ با انکار اینکه این یک جنگ نیابتی است، همواره تبلیغ می‌کنند که عاملیت اوکراینی ها را به رسمیت می شناسند.
ادعای آمریکا و اروپا در مورد جنگ اوکراین و دعاوی حق طلبی آنها بیهوده است. رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی، آینده اوکراین را به غرب گره زد. او گفته که می‌خواهد اوکراین پس از جنگ، یک «اسرائیل بزرگ» باشد – به عبارت دیگر، یک پایگاه مسلح برای امپریالیسم ایالات متحده.

در سال 1914 پوپوویچ تصدیق کرد که دولت صربستان دارای سیستم نمایندگی است. اما او توضیح داد که چگونه “این دولت، سیاست بردگی خود به دیپلماسی روسیه و بورس اوراق بهادار پاریس را پذیرفته است”.او هشدار داد: «با این حال دیپلماسی روسیه و بورس اوراق بهادار پاریس تنها منافع تزاریسم روسیه و سرمایه‌داران مالی فرانسوی را در ذهن دارند».
امروزه، این زلنسکی است که با عواقب فاجعه بار ادامه جنگ منافع دولت اوکراین را به ایالات متحده گره زده و افسار گریخته فشار می‌آورد و خواستار تسلیحات غربی بیشتری است، اما این ایالات متحده است که روند جنگ را تعیین می‌کرد. جو بایدن، رئیس جمهور سابق آمریکا، اوکراین را فرصتی برای اثبات قدرت آمریکا در جهان می دانست. اما این جنگ به یک بن بست خونین برای هر دو طرف تبدیل شده است اما اکنون ترامپ می خواهد بر چالش اصلی یعنی چین تمرکز کند .اوکراینی‌ها بهای خونینی پرداخت کرده‌اند، حالا ترامپ از آنها می‌خواهد که خسارت جنگی را با گنج بپردازند. جنبش ضد جنگ حق داشت که تاکئید کند: «نیروهای روسی بیرون، نه به ناتو».

نقل از : سایت حزب کارگران سوسیالیست بریتانیا
https://socialistworker.co.uk/us-elections-2024/trumps-plan-for-plunder-in-ukraine/
20.02.2025