ضرورت ایجاد شورای همکاری رهبران و فعالین جنبش کارگری
یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۰
امروز یکشنبه هفدهم مرداد اعتصاب کارگران هفت تپه وارد بیست و هفتمین روز خود شد. کارگران هفت تپه طی روزهای گذشته با بیرون آمدن از محوطه شرکت به راهپیمایی در خیابان های شوش و تجمع در برابر فرمانداری این شهر بار دیگر بر خواست های فوری خود از جمله: پرداخت حقوق معوقه، تمدید فوری قرارداد تمام کارگران همچنین کارگران بخش دفع آفات، بازگشت به کار همکاران اخراجی، مختومه کردن پرونده قضایی فرزانه زیلابی واکسیناسیون کارگران تاکید نمودند. از سوی دیگر اکنون با گذشت بیش از۳ ماه از اعلام حکم خلع ید هنوز این حکم به مرحله اجرا نرسیده است و مالک خصوصی یعنی امید اسدبیگی که اتفاقا یکی از متهمان پرونده نیز هست با همراهی همکارانش همچنان به تاخت و تاز خود در این شرکت ادامه می‌دهد. کارگران خواهان اجرائی شدن هر چه سریع تر حکم خلع ید و روشن شدن تکلیف شرکت هستند. حقوق کارگران در بخش‌های مختلف شرکت هفت تپه از اردیبهشت تاکنون پرداخت نشده و کارگران بخش دفع آفات نیز بیش از یک ماه است که در اعتراض به عدم تمدید قراردادها دست از کار کشیده اند. اگرچه كارگران خواهان پرداخت سه ماه حقوقه معوقه خود هستند، اما ابراهيم عباسى از نماينده كارگران مستقل هفت تپه در سخنرانى خود در جمع كارگران اعتصابى جلو فرمانداری شوش با صراحت اعلام نمود ″اگر سه تا حقوق هم پرداخت کردند، ما جلو فرمانداری به اعتصاب و اعتراض خود تا تعیین تکلیف شرکت، ادامه خواهیم داد.″
کارگران هفت تپه به ‶برنامه بیست و سی″ و صدا و سیمای رژیم اسلامی و که خبرهای مربوط به فساد مدیران و اعتراضات کارگران را سانسور میکند با شعار ‶بیست و سی حیا کن، هفت تپه رو نگاه کن!″ و همچنین به طرح مجلس و دیگر نهادهای حکومتی برای محدویت اینترنت با شعار ‶حامی مفسد هستند، از اینترنت می ترسند″ به سانسور شبکه های مجازی در ایران نیز اعتراض نمودند. آنچه در اعتراضات کارگران هفت تپه قابل توجه بود حضور امام جمعه شوش در جمع کارگران معترض بود که جمع زیادی از کارگران بشدت با حضور او در تجمعات اعتراضی مخالف بودند. یکی از کارگران در این خصوص می نویسد: «چند تصویر از این جناب آخوند که آمده بود در راهپیمایی بگذارید، اتفاقا با او حرف داریم. چیزی را سانسور نکنید. ما می‌خواهیم به مهدی علیزاده یا هر هم لباسی او بگوییم: آقا شما خودت بخشی از مشکل هستید. تو حلال مشکل ما نیستید. وی در ادامه می نویسد: «ورود بسیجی و طلبه و عدالتی و هر کس دیگر که متحد کارگر نیست ممنوع! شماها ضد کارگر هستید و فقط به فکر منافع حکومتی‌ها هستید». آنها در بیست و دومین روز اعتصاب و تجمع اعتراضی خود که مصادف بود با مراسم تنفیذ ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی در مقابل فرمانداری شوش تجمع و در خیابانهای این شهر دست به راهپیمایی زدند. بر اساس گزارش آمده در کانال تلگرامی مستقل هفت تپه، کارگران اظهار نمودند:«این اتفاق پیام روشنی دارد. ابراهیم رئیسی هم حسن روحانی است. ما تصویر روز اول کارش را با اعتصاب وسیع همراه کردیم، یعنی ما برای احقاق حقوق خودمان احمدی نژاد، روحانی و رئیسی برایمان فرقی ندارد. یعنی ما راه خودمان را ادامه میدهیم.»
در حالیکه اعتصابات کارگران هفت تپه ادامه دارد، روزی نیست که صدای اعتراض کارگران در دیگر مراکز کارگری بلند نشود. در طی دو هفته اخیر کارگران پروژهای نفتی و صنعتگران ساکن چهار محال و بختیاری با برگزاری مجمع عمومی بزرگ در شهرستان هفشجان بار دیگر از تداوم اعتصابات کارگران نفت حمایت کردند. به گفته کارگران مجمع عمومی کارگران پروژه های نفتی و صنعتگران استان چهار محال و بختیاری یکی از بزرگترین مجامع کارگری بوده است که در این دوره تشکیل شده است. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پروژه ای نفت و گاز و پتروشیمی در گزارشی در باره ی این مجمع عمومی در کانال تگرامی خود نوشته است: روز ١٠ مرداد بنا به فراخوان قبلی کارگران پروژه‌های نفتی و صنعتگران ساکن استان چهارمحال و بختیاری با برگزاری مجمع عمومی خود در شهرستان هفشجان بر تداوم اعتصاب تا رسیدن به خواستهایشان تاکید کردند. بدین ترتیب این کارگران مخالفت قاطع خود را به نظرخواهی سردمداران گروه مدیریت پایپینگ مبنی بر پایان اعتصاب آنهم در حالیکه خواستهای آنها پاسخی نگرفته است، اعلام کردند.
اعتصاب یکپارچه و متحدانه کارگران هفت تپه به اعتبار جایگاه عینی که در اوضاع سیاسی کنونی پیدا کرده است، از اهمیت زیادی در روند پیشروی جنبش کارگری ایران برخوردار است. سران رژیم از تأثیرات انکار ناپذیر مبارزات متحدانه کارگران هفت تپه و نفت و پتروشیمی بر فضای سیاسی و جنبش های اعتراضی در جامعه آگاه هستند و هراس از این واقعیات آنها را برای ایجاد تفرقه در صفوف مبارزات کارگران به تکاپو انداخته است. حضور گاه و بیگاه بسیجی ها، طلبه های عدالتخواه و امام جمعه شوش در میان کارگران در راستای همین سیاست تفرقه افکنانه است. اما کارگران هفت تپه با برگزاری مجمع عمومی و دخالت دادن کارگران در تصمیم گیری ها و هشدارهایی که داده اند توانسته اند تا حدود زیادی نقشه های تفرقه افکنانه عوامل رژیم را خنثی کنند. بر همین مبنا مجمع عمومی کارگران باعث میشود هم نظری بیشتر و همبستگی و اتحاد محکم تری میان کارگران ایجاد شود. همزمان شدن اعتصابات کارگران هفت تپه با کارگران صنایع نفت و پتروشیمی و تجمع های اعتراضی کارگران بخش های دیگر حول خواسته های مشابه، زمینه عینی به هم مرتبط شدن و ایجاد هماهنگی در رهبری این مبارزات را فراهم آورده است. با توجه به نبود تشکل های توده ای و طبقاتی سراسری کارگران این وظیفه بر دوش رهبران و فعالین کارگری در مراکز مختلف کارگری افتاده است. رهبران و فعالین کارگری که در کانون های داغ مبارزه کارگران حضور دارند و از روابط زنده و ارگانیکی با کارگران برخوردار هستند، می توانند در ارتباط و پیوند با هم و با ایجاد تشکل و نهاد های مانند شورای همکاری فعالین کارگری تا حدودی خلاء نبود تشکل های توده ای و سراسری کارگران را پر کرده و نقش خود را جهت سراسری کردن اعتصابات و اعتراضات کارگری ایفا نمایند.