جمعه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۲

به اول ماه مه روز جهانی کارگر نزدیک میشویم. 

روز همبستگی و اتحاد و روز دادخواهی و مبارزه علیه سیستمی که ناخواسته ما را به جنگی نابرابر برای بقا و زنده ماندن کشانده است. 

سیستمی که با دستمزدهای ناچیز، عقب انداختن پرداخت همان اندک دستمزدمان، بی توجهی به نا امن بودن محیط کار، بیمه درمانی ناکافی، قراردادهای موقت و دهها شیوه غیر انسانی دیگر زندگی و معیشت ما و خانواده های مان را به نابودی کشانده است.

امسال اما روز جهانی کارگر شرایط و موقعیت ویژه و متفاوتی با سال های گذشته دارد. این تفاوت ناشی از ادامه جنبش و انقلاب زن، زندگی، آزادی است. انقلابی رهایی بخش که ما کارگران یک رکن اصلی آن هستیم. 

حرف ما حرف جامعه است و ما همواره علاوه بر آن که مطالبات خود را پیگیری کرده ایم، خواست جامعه و درد مردم را نیز فریاد کشیده ایم.

تاکیدمان همچنان بر مفاد مهم منشور مطالبات حداقلی بیست تشکلی است که خود یکی از امضا کنندگان آن بوده ایم.

ما کارگران همواره بر آزادی بیان، اعتراض و اعتصاب آن هم بی هیچ قید و شرطی، پا فشرده ایم، خواستار پایان دادن به هرگونه ستم و تحقیر و تبعیض علیه زنان بوده ایم، حجاب را ابزار سرکوب کل جامعه خوانده ایم، مخالفت خود را با اعدام ابراز کرده ایم، حقوق همه شهروندان فارغ از جنسیت، قومیت، مذهب و عقیده را برابر دانسته ایم، ما گفتیم که به هیچ شکلی از اعمال قدرت از بالای سر خود، چه در محل کار و چه در زندگی و جامعه تن نخواهیم داد و برای تحقق خواسته هایمان بهترین شکل اداره جامعه را در اداره شورایی و اعمال اراده جمعی می دانیم. 

این ها همگی مشترکات ما با جنبش زن، زندگی، آزادی است که تماما ضد هرگونه تبعیض، استثمار، انقیاد و ستم طبقاتی است. بیایید تا با هم به مناسبت اول مه  رساتر از هر زمان عزم خود را  بر پایان دادن بیش از صد سال بردگی و ستم بر کارگران و کل جامعه اعلام کنیم.

دوستان!

اکنون بخش بزرگ و عمده ای از همکاران پروژه ای ما درگیر اعتصابی قدرتمند و گسترده هستند.

اعتصابی که قبل تر گفته بودیم با قدرت وارد آن خواهیم شد و اکنون هزاران نفر از ما در قریب به ۱۰۰ مرکز و شرکت و کارگاه و مجتمع در اعتصاب هستیم. 

ما آغاز کننده جنبشی بزرگ و گسترده برای دستمزد شده ایم. 

جنبشی علیه فقر، تبعیض و استثمار که زندگی دون شان انسان را بر ما تحمیل ساخته است. 

این جنبش نباید در همین قد و اندازه باقی بماند. خواسته ای که از طرف ما کارگران پروژه ای طرح شده مطالبه همه کارگران است، بنابراین فراخوان ما به همه بخش های کاری و کارگری در نفت و سایر مراکز کاری این است که به جنبش عظیم مبارزه برای دستمزد بپیوندند تا در همین راستا با قدرت اعتراضات سراسری مان مصوبه شورایعالی کار، این سرکوب مزدی کارگر را عقب بزنیم. 

به علاوه اینکه هم اکنون همکاران ارکان ثالث و رسمی ما مطالبات پاسخ نگرفته ای دارند، اعتصاب ما میتواند زمینه ای باشد تا ما کارگران نفت همه دست در دست هم با اعتصابی سراسری برای برچیدن بساط پیمانکاران مفتخور و پایان دادن به فضای پادگانی نفت و پیگیری مطالباتمان به میدان آییم و با قدرت بیشتری صدای اعتراض همه کارگران و همه مردم علیه فقر و بردگی و بی تامینی باشیم. 

ما کارگران همچنین در سطح سراسری دردهای مشترکی داریم. بیایید تا همه با هم با اعتصابات سراسری خود ضربه ای کاری تر بر ریشه های ظلم و ستم حاکم بزنیم.

و نکته مهم دیگر به مناسبت روز جهانی کارگر تاکید بر آزادی فوری کارگران زندانی و دستگیر شدگان انقلاب هشت ماهه و همه زندانیان سیاسی است. با فریاد زندانی سیاسی آزاد باید گردد بر آزادی فوری و بدون قید و شرط همه آنها تاکید کنیم.

اول مه، روز جهانی کارگر روز اعتراض سراسری همه کارگران و همه مردم است. 

در آستانه این روز ، همه بخش های جامعه باید خواسته ها و مطالبات خود، برای رهایی از هرگونه بردگی و استثمار را با برگزاری اجتماعات پرشور، فریاد بزنند و به استقبال این روز بزرگ بروند.

زنده باد اول مه روز جهانی کارگر

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت

۶ اردیبهشت ۱۴۰۲