پنجشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۰

صنعت نفت با هزاران کارگر جایی است که قانون تشکیل شورای اسلامی نیز شامل حال آن نمیشد و حتی از شکل گرفتن این نهادهای دست ساز حکومتی در آن بیم و هراس بود. اما با شروع اعتصابات گسترده و سراسری ما کارگران پیمانی بحث ایجاد شوراهای اسلامی به میان آمد و بعد که در مقابلش ایستادیم و اعلام کردیم که اجازه نخواهیم داد با ایجاد شورای های اسلامی محیط های کار ما امنیتی تر شود، اکنون با نسخه ایجاد انجمن های صنفی یکی دیگر از نهادهای دولتی و زیر مجموعه تشکیلات خانه کارگر جلو آمده و تلاش دارند که اعتراضات ما را به انحراف بکشاند و در چهارچوب همان قوانینی که ما علیه آنها به پا خاسته و میخواهیم دست پیمانکاران کوتاه شود و قوانین ویژه اقتصادی لغو گردد مبارزات ما را خفه کنند.

از جمله هم اکنون انتخابات برای تشکیل “انجمن‌های صنفی” در میان همکاران پیمانکاری ارکان ثالث شاغل ما در پالایشگاه‌های مختلف مجتمع گاز پارس جنوبی در‌ جریان است. دهم شهریور ماه “انتخابات” در پالایشگاه نهم برگزار شد.و ظاهرا زمان برگزاری “انتخابات” در سایر پالایشگاه‌ها نیز معلوم شده است. برای نمونه، در پالایشگاه دوازدهم، “انتخابات” چهاردهم شهریور برگزار می‌شود. خلاصه با شتاب در پی بر پا کردن بساط تشکلهای دست سازشان هستند.  هشدار ما به این همکاران فاصله گرفتن از این تشکلات دست ساز دولتی است و تاکید ما اتکاء به مجمع عمومی و انتخاب نمایندگان واقعی خود است. یک نسخه عملی آن اتفاقی است که در هفشجان افتاد و همکاران ما با انتخاب نمایندگان خود با نمایندگان پیمانکاران بر سر خواستهایشان پای میز مذاکره رفتند و به همه ما راه نشان دادند.  

ما میدانیم که بسیاری از همکاران ارکان ثالثی ما در نفت و مراکز پالایشگاهی در پی ضرورت امر متشکل شدن به دنبال چنین طرحی کشیده شده اند. اما نه تنها انجمن های صنفی پاسخی به این نیاز نیست. بلکه اتفاقا  به عکس ابزاری در جهت ایجاد تفرقه و شکاف در میان ما کارگران است. راه حل ما فقط و فقط اتکاء به مجمع عمومی خود به عنوان محلی برای تصمیم گیری شورایی و اعمال اراده مستقیم خود و انتخاب نمایندگان واقعی مان است.  این پاسخ واقعی و درست ما به امر تشکل است و اکنون که در کوران اعتصاب بسر میبریم تنها از این راه است که سازمانیافته و متحد با قدرت تصمیم گیری جمعی خود در مجامع عمومی مان میتوانیم به پای بستن قراردادهای جمعی برویم و اجازه ندهیم که پیمانکاران چپاولگر بیش از این زندگی و معیشت ما را به یغما ببرند و با محدود کردن دایره تعرضات هر روزه شان به زندگی و معیشت مان بساط آنها  را از محیط های کار خود جمع کنیم.

دوستان! تشکل ما کارگران باید صدای اعتراض ما علیه کار پیمانی و قراردادهای موقت کاری باشد. باید صدای اعتراض ما علیه قوانین برده وار ویژه مناطق اقتصادی باشد. باید علیه امنیتی کردن بیشتر محیط های کار ما باشد. ایجاد تشکلهای دست ساز دولتی قدمی خلاف همه اینها و در راستای ایجاد خفقان بیشتر در محیط های کار ماست. اجازه ندهیم که با طرحهایی این چنینی و میدان دادن به تشکلهای حکومتی چون انجمن صنفی در صف اعتراض ما شکاف بیندازند و مبارزه ما به بیراهه برده شود.

همکاران!

اعتصاب ما کارگران پروژه ای پیمانی نفت تا همین جا موفق بوده است . ضربه محکمی به فضای پادگانی حاکم بر محیط کارمان بوده است. ما با اعتصابمان اخطار دادیم که دیگر حاضر نیستیم به کار در شرایط برده وار و تحقیر آمیز در مراکز نفتی و با قرار دادهای پیمانی و موقت ادامه دهیم. ما توانسته ایم بدرجه زیادی موضع پیمانکاران را تضعیف کنیم و مطالباتی را هم تحمیل کرده ایم. اکنون در کنار شما همکاران ارکان ثالتی میتوانیم این پیشرویها را تا تحقق همه مطالباتمان با قدرت ودر کنار هم جلو ببریم.  برگزاری مجمع عمومی و اتکاء به تصمیم گیری جمعی و شورایی و اعمال اراده خود کارگران، انتخاب نمایندگان واقعی کارگران و ایجاد مجمع نمایندگان کارگران ارکان ثالث در سطح همه پالایشگاههای این مجتمع راه عملی تشکل یابی شما است و این راهی است که در برابر همه ما کارگران شاغل در نفت و مراکز مختلف نفتی قرار دارد.

بیایید تا با اتکاء به نیروی هزاران نفره خود در تمام نفت بساط پیمانکاران چپاولگر را جمع کنیم. با تشکیل مجامع عمومی و انتخاب نمایندگان واقعی کارگران  میتوان به این هدف رسید.

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت

۱۱ شهریور ۱۴۰۰