شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

سکینه پروانه، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین جمعه ۱۴ اردیبهشت در همدردی با خانواده‌هایی که فرزندان خود را در جریان جنبش سراسری زن، زندگی، آزادی، از دست داده‌اند، و همچنین به‌مناسبت سالروز تولد علی مظفری نوجوان ۱۷ ساله که با شلیک سه گلوله در قوچان کشته شد، دست به اعتصاب زد. سکینه پروانه با نگارش نامه‌ای از زندان از اعتصاب اعتراضی خود خبر داده است. سکینه پروانه در این نامه ضمن یادآوری این‌که اگر علی مظفری کشته نمی‌شد اکنون تولد ۱۹ سالگی خود را در کنار خانواده و دوستانش جشن می‌گرفت، نوشت: علی را از کودکی می‌شناختم. ورزشکار بود و طی سال‌هایی که من در زندان بودم به عضویت تیم والیبال نوجوانان در آمده بود و به همراه تیم سایپا به مقام نایب قهرمانی رسیده بود. او نوشته است: می‌خواهم صدای مظلومیت‌تان باشم. صدای مرگ مظلومانه‌ علی و دیگر نوجوانانی که تنها خواسته‌شان بهتر زیستن بود. همدردی‌ام را پذیرا باشید و بدانید به یادتان هستم. سکینه پروانه فروردین سال گذشته هنگام حضور بر سر مزار علی مظفری در قوچان بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه این شهرستان منتقل شد. مأموران امنیتی او را پس از ۱۲ روز بازداشت به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل کردند. شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی منصوری در مهرماه همان سال، سکینه پروانه را به اتهام‌های اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور به‌دلیل حضور بر سر مزار علی مظفری به شش سال حبس و تبلیغ علیه نظام به‌دلیل اعتراض به کشته‌شدن جوانان و کودکان، به یک سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم کرد. دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی این حکم را عیناً تأیید شد. سکینه پروانه پیش از این در سال ۹۸ نیز بازداشت شده بود و در حالی‌که به پنج سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از عضویت در گروه‌های سیاسی محکوم شده بود، در اسفند ۱۴۰۱، به دنبال صدور بخشنامه عفو آزاد شد.