جمعه ۱۸ آبان ۱۴۰۳

با نزدیک شدن زمستان و فصل سرما تودەهای مردم کم درآمد در ایران این بار باید با کمبود و گرانی گاز و دیگر انواع سوخت دست و پنجه نرم کنند. کارشناسان سوخت و انرژی سالهاست هم قبل از فرا رسیدن تابستان نسبت به بحران و کمبود آب و برق به دولت هشدار می‌دهند و هم قبل از رسیدن فصل سرما و زمستان در مورد بحران سوخت به دولت تذکر می‌دهند، اما حکومت اسلامی توجهی به آن نمی کند. با توجه به انباشته شدن سال به سال کسری انرژی و فرسوده شدن بیشتر دستگاهها و زیرساختهای گاز و دیگر سوختها، پیش‌بینی می‌شود زمستان امسال کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه در شرایط فقر و فلاکت موجود، با کمبود و گرانی بیشتر سوخت گرمایی و بنزین روبرو شوند. بنا به گزارش کارشناسان این عرصه اگر سال گذشته ناترازی گاز ٣٠٠ میلیون متر مکعب بوده، امسال به ٣٥٠ میلیون متر مکعب خواهد رسید. در زمینۀ برق نیز به همین ترتیب در تابستان گذشته که میزان ناترازی برق ٢٠ هزار مگاوات بود، پیش بینی می‌شود سال آینده به ٢٥ هزار مگاوات برسد. 

آرش نجفی رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی روز سه شنبه ١٥ ‌آبان اعتراف نمود که “طی سالهای متمادی بر اثر اصرار مسئولان حکومت بر اجرای سیاستهای غلط در عرصۀ انرژی، زمستان امسال، هم قطعی برق خواهیم داشت و هم قطعی گاز. در نتیجه صاحبان بخش صنعت نیز همانند بخش سنتی کشاورزی باید امیدوار باشند که در زمستان هوا زیاد سرد نباشد تا با مشکل گاز روبرو نشوند”. در این رابطه چند روز قبل نیز وزارت نیرو رسمأ به بخش صنعت اعلام کرده که فقط برای هشت ماه در سال توان تأمین برق برای آن بخش را دارد. با توجه به فرسودگی زیر ساختهای تولید برق و انرژی و صنایع نفت، پیش‌بینی می شود در زمستان امسال خاموشی و قطعی برق، همزمان با قطعی گاز ادامه یابد.

محسن پاکنژاد وزیر نفت کابینۀ پزشکیان همانند اسلافش در دولتهای قبلی، عامل بحران رژیم در عرصۀ کمبود نفت و گاز و برق در ایران را نه ورشکستگی اقتصادی حکومت اسلامی؛ نه فساد و دزدی و بی توجهی و بی کفایتی مسئولان و کارگزاران رژیم بلکه خود مردم معرفی کرد. این کارگزار رژیم انگشت اتهام به سوی مردم دراز کرد و گفت: “در زمانهای “اوج مصرف گاز” در زمستان ٢٥٠ میلیون متر مکعب ناترازی گاز بوجود خواهد آمد”. ابراهیم رئیسی نیز قبل از مرگش بحران انرژی رژیم، را با “مصرف بالای انرژی از جانب مردم” توجیه می کرد. درحالی که مصرف انرژی مردم در ایران بسیار پایین‌تر از میانگین مصرف معمول مردم درجاهای دیگر است. اما عامل مصرف بالا و هدر رفتن انرژی در جاهای دیگر است و ربطی به مصرف مردم ندارد. بنا به آمار وزارت نفت ٥٤ درصد گاز تولیدی در ایران را شرکتهای خصوصی صنعتی با قیمت رانتی مصرف می کنند. بروز ابر بحران نفت و انرژی در جمهوری اسلامی که بر دریایی از منابع نفت و گاز قرار گرفته نشانۀ اوج ورشکستگی اقتصادی و ناکارامدی حکومت اسلامی است.

در حالی که بخش اعظم تأسیسات و زیر ساختهای نفت و گاز و آب و برق در ایران فرسوده و قدیمی و ازکار افتاده هستند، جمهوری اسلامی به خاطر هزینه‌های کلان نظامی و امنیتی و به خاطر کمکهای مالی بی‌دریغ به گروهها و جریانات تروریست وابسته تحت نام “محور مقاومت” و به دلیل دزدیها و اختلاسهای کلان، بودجەای برای بازسازی و نوسازی و به روز کردن صنایع نفت و گاز و انرژی اختصاص نمی دهد. زیرا اولویت رژیم اسلامی در بودجه بندی و سرمایه‌گذاری، نه در زمینۀ انرژی و دیگرخدمات اجتماعی بلکه عرصەهای تبلیغات خرافی و تجهیزات جنگی، پهباد، موشک و افزایش بُرد آنها می باشد. کما اینکه در لایحۀ بودجۀ امسال، اعتبارات قرارگاه فرهنگی- جهادی “قرب بقیةالله”، ٢٣٣ درصد افزایش داده شده است؛ مجلس ارتجاع با تصویب یک تبصره به آن لایحه، دولت را موظف کرد علاوه بر بودجۀ معمول نظامی، ١٣٤ هزار میلیارد تومان دیگر نیز برای تقویت باصطلاح “بنیۀ دفاعی” در نظر بگیرد. بەاین ترتیب مجموع رقم بودجۀ نظامی از منابع عمومی برای سال آیندۀ بیش از ٤٦٩ هزار میلیارد تومان خواهد بود.

در زمینۀ بی‌کفایتی حکومت اسلامی در عرصۀ انرژی، بنا به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس اسلامی، وضعیت ایران در تنوع سبد تولید برق در مقایسه با سایر کشورهای جهان در رتبۀ بسیار پائین ١٣١ قرار دارد. علیرغم پیشرفت و تکامل تکنولوژی در صنعت انرژی در جهان، هنوز هم بیش از ٩٠ درصد برق ایران از طریق نیروگاههای حرارتی با سوخت گاز طبیعی، زغال سنگ و فراورده های نفتی تولید می گردد. این درحالی است که دولت در بسیاری از کشورها از انواع منابع برای تولید انرژی استفاده می کنند. برخی از دولتها با سرمایه‌ گذاری لازم در بخش زیر ساخت انرژی، بیش از ٣٥ درصد نیاز برق خود را از منابع تجدید پذیر مانند خورشید، آب و باد، تولید و تأمین می کنند؛ با توزیع پَنلهای خورشیدی با قیمت مناسب، بسیاری از خانواده‌ها نیز امکان می یابند بخشی از برق خود را از آن بگیرند. اما علیرغم وجود منابع سرشار خورشیدی و بادی در ایران، جمهوری اسلامی تنها زیر یک درصد منابع تجدید پذیر را برای تولید برق مورد استفاده قرار می‌دهد. به این ترتیب از یک کشور صادر کنندۀ نفت به وارد کنندۀ نفت و میعانات گازی تبدیل شده است. 

اما آوار بحران انرژی جمهوری اسلامی و عدم سرمایه‌گذاری در زیر ساختهای آن؛ دزدی و فساد و رانت خواری رهبران و کارگزاران رژیم در بخش نفت و گاز، چه در تابستان و چه در زمستان بر سر خانواده‌های کارگری و دیگر اقشار تهیدست جامعه فرو خواهد ریخت. این کارگران معدن زغال سنگ هستند که بر اثر بی توجهی و عدم سرمایه‌گذاری رژیم و صاحبان بخش خصوصی در بخش ایمنی معادن، قربانی می‌شوند و این کارگران هم طبقەای شان هستند که در گرمای بالای ٥٠ درجه بدون داشتن دستگاههای خنک کنندۀ محیط کار، باید برای سرمایه داران کار کنند و عرق بریزند. و این خانواده‌های کارگران و دیگر زحمتکشان هستند که رنج و خطرات بی برقی در تابستان و سرمای زمستان را به خاطر گرانی سوخت تحمل نمایند.

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv