سنگر گرفتن در پشت ماشین اعدام، آخرین خاکریز رژیم!
پنجشنبه ۵ بهمن ۱۴۰۲
محمد قبادلو، زندانی سیاسی جوان که در جریان یورش نیروهای سرکوبگر رژیم به موج اعتراضات به قتل ژینا (مهسا) امینی بازداشت شده بود، روز سه شنبه سوم بهمن ماه ۱۴۰۲ اعدام شد. امیر رئیسیان وکیل قبادلو با دریافت ابلاغیه اجرای حکم اعدام موکلش و ساعاتی پیش از اجرای حکم، در شبکه ایکس نوشت: « اجرای حکم محمد قبادلو هیچ مجوز قانونی ندارد و بی تردید قتل محسوب می‌گردد». دستگاه قضائیه رژیم قبادلو کارگر آرایشگاه را متهم کردند که در جریان اعتراض‌های شامگاه ۳۰ شهریور سال گذشته با خودروی سواری مأموران موتوری حکومتی را زیر گرفته است. اما وکیل وی بارها با استناد به گزارش پزشکی قانونی در مورد علت مرگ مأمور پلیس این اتهام را رد کرده و نسبت به نواقص تحقیقاتی و ایرادهای فنی در پرونده موکلش و وضعیت سلامت و ابتلای قبادلو به اختلال دوقطبی هشدار داده بود. همچنین در این روز حکم اعدام فرهاد سلیمی، زندانی سیاسی اهل شهر سقز نیز در زندان قزلحصار به اجرا است. فرهاد سلیمی اهل سقز، در تاریخ ۱۹ بهمن ماه ۱۳۸۸ توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. وی همراه سه نفر دیگر به اتهام مشارکت در ترور یک روحانی وابسته به حکومت اسلامی به مرگ محکوم شد، در حالی که بارها این اتهام را رد کرده بود. بر پایه برخی از گزارش ها زندانبانان رژیم به خانواده فرهاد سلیمی با این که برای ملاقات آخر فراخوانده شده بودند، اجازه ملاقات نداده‌اند و او بدون ملاقات با خانواده اعدام شده است.
رژیم جمهوری اسلامی در حالی پشت خاکریز زندان و شکنجه و اعدام سنگر گرفته است که تعمیق بحران همه جانبه اقتصادی، افزایش سرسام آور قیمت کالاهای مورد مصرف روزانه کارگران و اقشار فرودست جامعه، خط فقر ۳۰ میلیون تومانی در تهران و بالای ۲۵ میلیون تومانی در شهرستان ها، دستمزدهای سه مرتبه زیر خط فقر، گسترش آسیب های اجتماعی، عمیق تر شدن شکاف بین فقر و ثروت، راهی جز تداوم مبارزاه برای کارگران و اقشار فرودست جامعه باقی نگذاشته است. روند عینی اوضاع گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری و توده ای را اجتناب ناپذیر کرده است. در حالی که این فقر و فلاکت اقتصادی به کارگران و اکثریت جامعه تحمیل شده است، سران رژیم جمهوری اسلامی بخش عمده درآمد و حاصل استثمار کارگران را به گلوی ماشین سرکوب و ماشین جنگی برای سرپا نگاه داشتن نظام اسلامی می ریزند. رژیم جمهوری اسلامی در این دوره انقلابی بشدت می ترسد از اینکه کوچک‌ترین عقب‌نشینی از سیاست‌های تا کنونی اش، به روحیه تعرضی در جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی دامن بزند و به ازهم گسیختگی کامل نظام اسلامی و سیاسی حاکم بیانجامد. سران رژیم جمهوری اسلامی اگر در خارج از مرزها با ماجراجویی نظامی و موشک پراکنی گروه های نیابتی، تلاش می کنند ضعف خود را در برابر عملیات های ارتش اسرائیل که در هفته های گذشته چندین تن از فرماندهای سپاه پاسداران، حشد شعبی و حزب الله و حوثی ها را کشته است پنهان می کنند، در داخل ایران هم با به راه انداختن موج اعدام ها، می خواهند ترس خود را از روند رو به رشد اعتراضات کارگران و مردم به جان آمده پنهان نمایند.
کارگران، زنان و مردان آزاده و مبارز!
اگر چه اعدام گروهی زندانیان و تشدید فضای سرکوب همواره بخشی از موجودیت رژیم اسلامی بوده است، اما اینبار سران رژیم آشکارا برای مقابله با روند رو به رشد اعتصابات کارگری، اعتراضات سراسری بازنشستگان و جنبش های اعتراضی در جامعه این موج اعدام را به راه انداختەاند. این موج اعدام ها در ادامه تهاجم به زنان به “جرم” کشف حجاب، در ادامه حملات شیمیایی به مدارس دخترانه، در ادامه تعرض برنامه ریزی شده بە دانشگاهها برنامه ریزی شده است. نباید به رژیم اجازه داد تا به هیچ بهانه ای با امنیتی کردن فضای جامعه مردم را مورد تعرض قرار دهد. ماشین کشتار و اعدام این رژیم باید متوقف گردد. بیانیه های قاطع و شجاعانه چندین تشکل کارگری، کانون نویسندگان ایران و ده ها تشکل و نهاد دانشجویی در محکومیت مجازات اعدام نشان از آن دارد که زمینه های ذهنی مناسب تری برای توده ای شدن و سراسری شدن جنبش مبارزه علیه مجازات اعدام فراهم آماده است. برای لغو فوری مجازات اعدام متحد و یکپارچه بپا خیزید! مجازات اعدام قتل عمد دولتی است، باید در مقابل موج اعدام ها از حق زندگی انسان قاطعانه دفاع کرد، باید برای لغوفوری مجازات اعدام یکپارچه و متحدانه به میدان آمد.
برای آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی تجمع های اعتراضی برپا کنید. هیچ کس را نباید به خاطر عقیده و به خاطر فعالیت سیاسی اش به زندان انداخت. آزادی عقیده و آزادی فعالیت سیاسی حق بی چون و چرای هر فرد در جامعه است. برپائی تجمع اعتراضی در خیابان و تظاهرات و راه پیمایی بخش جدایی ناپذیری از آزادی بیان و عقیده است. همچون انسانهائی شايسته آزادی و برابری، استوار و بی تزلزل برای دفاع از حقوق مسلم خود تجمع های اعتراضی برپا کنید! در جلو زندانها اجتماع کنید و با صدائی رسا اعلام کنید که زندانیان سیاسی باید بی قید و شرط آزاد گردند. از هر خیابان، دانشگاه و کوی و کارخانه و برزن شعار “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” را طنین انداز کنید. مبارزه علیه مجازات اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی را به یک جنبش سراسری تبدیل کنید.
برگزاری تجمع های اعتراضی در سراسر ایران و برپایی کمپین های سیاسی و تبلیغی در خارج از کشور، علیه احکام اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی، می تواند رژیم جمهوری اسلامی را از ادامه موج اعدام ها و از به بند کشیدن مبارزان سیاسی و فعالین جنبش های اجتماعی باز دارد. مبارزه پیروزمندانه برای لغو احکام اعدام و آزادی زندانیان سیاسی در اوضاع سیاسی کنونی می تواند جنبش انقلابی جاری را چند گام به جلو ببرد.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn