دوشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۴

با گذشت سه شبانه روز از آغاز بمبارانها و موشک باران متقابل دولت اسرائیل و رژیم جمهوری اسلامی، تاکنون بیش از ۳۰۰ تن از مردم بی دفاع دو کشور جان خود را از دست داده و بیش از ۱۵۰۰ نفر نیز زخمی شده اند و ده ها هزار نفر از مردم تهران مجبور به ترک خانه های خود شده اند. وزیر دفاع اسرائیل اعلام کرده است: «ساکنان تهران بزودی بهای حمله جمهوری اسلامی به غیر نظامیان را خواهند پرداخت.» در حالی که پاکستان گذرگاههای مرزی خود را مسدود کرده است، هزاران نفر برای ترک ایران در مرز ایران و ترکیه صف بسته اند. علاوه بر این کشتار و گسترش فضای ناامنی و ترس و نگرانی و آوارگی، گزارش های میدانی حاکی از کمبود و گران شدن سرسام آور کالاهای مورد نیاز روزانه مردم است. این جنگ ارتجاعی و سرمایه دارانه تا هم اکنون اعتراضات جاری را تحت الشعاع قرار داده است. با اینحال رژیم چنجی های رنگارنگ مانند قافله رضاپهلوی، یاسمین پهلوی، مسیح علینژاد، عبدالله مهتدی و مؤتلفین با پرسه زدن در کوریدورهای کنگره آمریکا، ذوق زده و با  لبخند رضایت و به امید نقل و انتقال قدرت از بالای سر مردم،  از “پایان کار” رژیم جمهوری اسلامی سخن می‌گویند.

این بخش از نیروهای اپوزیسیون  اولترا راست بورژوازی ایران  با حمایت شبکه‌های تلویزیونی  چون صدای آمریکا و ایران اینترناشنال عملا به بخشی از تبلیغات جنگی دولت اسرائیل تبدیل شده اند. اگر این جنگ ارتجاعی و ویرانگر از یک طرف ادامه سیاست های هسته ای، میلیتاریستی و جاه طلبی های منطقه ای حکومت سرمایه داری اسلامی است که هزینه آن با تشدید استثمار طبقه کارگر ایران و غارت منابع ثروت جامعه تأمین شده است، و از سوی دیگر ادامه سیاست های فاشیستی و تداوم نسل کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین برای شکل دادن به نظم منطقه ای امپریالیستی مورد نظر است، تبدیل اپوزیسیون راست بورژوایی و رژیم چنجی ها به ماشین تبلیغات دولت اسرائیل هم ادامه سیاست تلاش برای عقیم گذاشتن مبارزات کارگری و توده ای، دست به دست کردن قدرت سیاسی از بالای سر مردم با هدف نجات سرمایه داری ایران از خطر انقلاب و بازسازی یک حکومت سرمایه اری مستبد غیر مذهبی است. 

روشن است طبقه کارگر و اردوی کار و زحمت در ایران که برای زیر و رو کردن مناسبات سرمایه داری حاکم مبارزه می کند، نه با رژیم های فاشیستی جمهوری اسلامی و اسرائیل و نه با هیچ بخشی از اپوزیسیون بورژوازی ایران سر سازش ندارد. طبقه کارگر و مردم آزاده ایران به تجربه دریافته اند که بمباران لیبی از جانب جنگنده بمب افکن های ناتو، لشکرکشی آمریکا به أفغانستان و عراق و مداخله امپریالیستی در بحران سوریه هیچ کدام غیر از کشتار و ویرانی و فجایع انسانی، آزادی و صلح و ثبات برای مردم این کشورها به ارمغان نیاورده است. بنابراین جنگنده بمب افکن های اسرائیل هم غیر از کشتار و ویرانی و آوارگی، تشدید فقر و فلاکت اقتصادی و به حاشیه راندن جنبش های اعتراضی، برای مردم ایران آزادی و صلح و ثبات به همراه نمی آورند.

اکنون که هم رژیم فاشیستی اسرائیل و هم رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی بر طبل ادامه این جنگ می کوبند، طبقه کارگر و زنان و مردان آزاده ایران که فقط در طی هفت سال اخیر سه خیزش توده ای و انقلابی برای سرنگونی جمهوری اسلامی و هزاران اعتصاب و اعتراض کارگری و توده ای را تجربه کرده اند نه تنها نباید نسبت به این جنگ بی تفاوت باشند، بلکه باید با شعار نه به این جنگ ارتجاعی و قطع جنگ بی درنگ به اعتراضات و مبارزات خود برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی ادامه دهند. در این شرایط مبارزه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و خنثی کردن پروژه های آلترناتیو سازی نیروهای اپوزیسیون بورژوایی برای دست به دست کردن قدرت از بالای سر مردم از مسیر برپایی جنبش های اعتراضی توده ای و سراسری علیه این جنگ ارتجاعی می گذرد.

لازم است خواست قطع بی درنگ جنگ به خواست جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی، جنبش انقلابی کردستان و همه جنبش های پیشرو اجتماعی در ایران تبدیل شود. لازم است همه نهادها، تشکل ها و رهبران و فعالان شناخته شده جنبش کارگری، زنان، دانشجویان، کارزار نه به اعدام، جنبش دادخواهی از زاویه دفاع از منافع کارگران و زحمتکشان و مردم آزاده ایران علیه این جنگ ارتجاعی موضع بگیرند و خواهان پایان این جنگ ارتجاعی شوند و زمینه ذهنی برای سازماندهی اعتراضات توده ای علیه این جنگ را فراهم آورند.  اکنون بیش از هر زمانی این ضرورت إحساس می شود که نهادها، تشکل ها و رهبران بخش های مختلف جنبش کارگری در مراکز و مؤسسات صنعتی و خدماتی، معلمان، رانندگان کامیون، پرستاران، بازنشستگان، کارگران راه آهن و … فعالین جنبش زنان و دانشجویی در یک شبکه به هم مرتبط شوند و فعالیت هایشان را در این زمینه هماهنگ کنند.

لازم است فعالان جنبش های اجتماعی و سیاسی در سطح شهرها به هم مرتبط شوند و برای برپایی اعتراضات توده ای علیه این جنگ و گرانی برنامه ریزی کنند. اگر رژیم جمهوری اسلامی می خواهد از این جنگ را به فرصتی برای به حاشیه راندن و سرکوب قطعی اعتراضات کارگری و توده ای تبدیل کند، باید این معادله را تغییر داد و با برپایی اعتراضات توده ای و اعتصاب سیاسی توده ای و سراسری با خواست قطع جنک بی درنگ، مبارزه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را چند قدم به جلو برد. نباید گذاشت مردم تهران و دیگر شهرهای ایران تاوان پافشاری رژیم جمهوری اسلامی بر ادامه غنی سازی اورانیوم و ادامه برنامه های هسته ای و جاه طلبی های منطقه این رژیم جنایتکار را بپردازند.

برنامه های هسته ای و جاه طلبی های منطقه ای جمهوری اسلامی و نزاع این رژیم با آمریکا و اسرائیل بر سر این پروژه ها که هزینه های سنگین آن با ارزان سازی نیروی کار و تشدید استثمار طبقه کارگر ایران تأمین شده است از روز اول هم ربطی به منافع کارگران و مردم ستمدیده ایران نداشته است. باید با برپایی اعتراضات توده ای علیه این جنگ و گسترش مبارزه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی، سران این رژیم جنایتکار را وادار کرد که هزینه های سنگین این استراتژی و سیاست های جنگ افروزانه را بپردازند. تلاش برای شکل دادن به آلترناتیو سوسیالیستی نیز از مسیر مباررزه علیه جنگ و میلیتاریسم و از مسیر تشدید مبارزه طبقاتی کارگران و گسترش مبارزه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی می گذرد.

سخن روز:  تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv