یکشنبه ۲ دی ۱۴۰۳

سازمان هواشناسی ایران روز شنبه ۱ دی ماه ۱۴۰۳ نسبت به پایداری جو و افزایش آلودگی هوا در ۱۰ کلان شهر طی روزهای آینده هشدار داد. این سازمان با صدور هشدار زرد رنگ،  افزایش غلظت آلاینده‌های جوی و کاهش کیفیت هوا در روز یکشنبه ۲ دی‌ ماه در تهران، کرج، قم و اصفهان؛ دوشنبه ۳ دی ‌ماه در تهران، کرج، قم، اراک، اصفهان، تبریز، ارومیه، مشهد، یزد و اهواز؛ سه‌شنبه ۴ دی ‌ماه در تهران، کرج، اراک، قم، اصفهان، تبریز، ارومیه، مشهد و یزد؛ چهارشنبه ۵ دی‌ ماه در تهران، کرج، اراک، اصفهان، قم، تبریز، ارومیه، مشهد و یزد و پنج‌ شنبه ۶ دی ‌ماه در تهران، کرج، اراک، اصفهان، قم، تبریز، ارومیه، مشهد و یزد را پیش‌ بینی کرده است. هشدار زردرنگ به معنای این است که پدیده‌ای جوی رخ خواهد داد که ممکن است در سفرها و حتی انجام کارهای روزمره اختلال ایجاد کند.

با فرا رسیدن فصل زمستان و سرد شدن هوا، مردم ایران  و به ویژه  خانواده های کارگری و فرودستان در کلان شهرهای ایران علاوه بر معضل گرانی و کمبود سوخت و برق و دشواری های تأمین زندگی و معیشت، با بحران هوای آلوده نیز مواجه شده‌اند. حکومت اسلامی سرمایه داران سال هاست با اتخاذ سیاستهای سودجویانه و غیرکارشناسی به تخریب همه جانبۀ محیط زیست پرداخته و نتیجه آن شده که اینک به فاجعه زیست محیطی انجامیده است. رژیم جمهوری اسلامی با اعلام و اجرای پی در پی برنامه‌های پنج ساله اقتصادی نه تنها نتوانستەاند نانی بر سر سفرۀ کارگران و مردم زحمتکش ایران بیاورد، بلکه آنان را از وجود آب آشامیدن سالم، برق، سوخت مورد نیاز و حتی هوای سالم برای نفس کشیدن نیز محروم کرده‌ است.

بر پایه ی تحقیقات انجام شده توسط  مراکز کنترل کیفیت هوا  میزان آلاینده ها در شهر تهران در حالت بحرانی بیش از ۵۰ برابر استاندارد جهانی است. بر اساس تحقیقات علمی و پزشکی، آلودگی هوا یکی از عوامل مهم در بالا رفتن میزان بیماری‌های قلبی و تنفسی است. ذرات آلاینده ی معلق در هوا و بنزین، خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی را ۱۰ درصد و بیماری تنفسی را تا ۲۷ درصد افزایش می ‌دهند. بر اساس نتایج مطالعات کشوری در شهر تهران به طور میانگین سالانه مرگ ۳۷۵۱ نفر منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق را نشان می دهد. متأسفانه میانگین مرگ و میر به خاطر آلودگی هوا در تهران ۱۰ نفر در روز است. مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه تهران پیش‌تر اعلام کرده بود که سالانه ۴۰ هزار نفر در ایران به‌ دلیل آلودگی هوا به مرگ زودرس دچار می‌شوند.

سیاست ویرانگر زیست محیطی رژیم جمهوری اسلامی سبب شده تا مشكل آلودگی هوا در ایران ابعاد بحرانی پیدا کند. عدم تأمين اعتبار طرح های كاهش آلودگی هوا در کلان شهرهای كشور، بیانگر بی توجهی مطلق سران رژیم جمهوری اسلامی نسبت به آلودگی هوا می باشد. در شرایط کنونی برای آنکه بحران محیط زیستی در شهری مانند تهران ابعاد وحشتاناکی پیدا نکند باید بطور برنامه ریزی شده اقداماتی در دستور کار قرار گیرند. برای مقابله با تشدید بحران آلودگی هوا لازم است مطابق طرح زمانبندی شده کارخانه ها و مراکز تولیدی که از منابع اصلی آلودگی هوا و تولید گازهای گلخانه ای هستند را به بیرون شهر انتقال داد. لازم است در زمینه تولید و توزیع انرژی قابل تجدید و همچنین برای کاهش خودروها در سطح شهر در زمینه توسعه وسایل حمل و نقل عمومی ارزان قیمت در مقیاس بزرگ سرمایه گذاری کرد. اقداماتی ضروری که در بسیاری از کلان شهرهای جهان انجام گرفته اند.

اما رژیم اسلامی که بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار صرف برنامه های هسته ای و غنی سازی اورانیم و بودجه های عظیمی را صرف پیشبرد استراتژی شکست خورده جنگ بازدارنده و نیروهای ” محور مقاومت” و مداخله گری های نظامی در کانون های بحران منطقه کرده ، برای سالم سازی محیط زیست آهی در بساط ندارد. آنچه محرز است، کابینه پزشکیان نیز همانند دولت های پیشین، در ارتباط با بحران آلودگی هوای تهران و سایر شهرهای بزرگ، و نیز مشکلات حاد زیست ‌محیطی بجز وعده و وعیدهای پوچ و توخالی، هیچ اقدام مؤثری در راستای حل این معضلات در دستور کار ندارد. دولت پزشکیان به دلیل حاد شدن بحران هایی که با آن دست بگریبان است، برای بقای نظام اسلامی بیش از پیش به افزایش بودجه نیروهای امنیتی و سرکوب نیاز پیدا کرده است.  رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی به سرمایه داران بخش دولتی و صاحبان صنایع در بخش خصوصی اجازه داده است تا در جهت سود اندوزی هر چه بیشتر در کوتاه ترین زمان ممکن محیط زیست انسان ها را تخریب و نابود سازند. از اینرو آب، هوا، جنگل ها، مراتع و غیره هر آینه دستخوش مطامع قدرتمداران و صاحبان ثروت قرار می گیرند.

برغم رشد آگاهی زیست محیطی انسان ها و گسترش جنبش های اعتراضی علیه انهدام طبیعت به دست  نظام سرمایه داری، اما آلودگی هوا و بحران محیط زیست همچنان ژرفتر و عمیقتر می شود. رشد آگاهی زیست محیطی با عث شده که انسانها مسئولانه تر و متمدنانه تر به محیط اطرف خود برخورد نمایند، انسانها بدون تذکر کسی، به طبیعت، محیط زیست و به قانونمندی های زیست محیطی، احترام می گذارد و خود را مسئول به رعایت حفظ محیط زیست خویش می داند و می کوشند در محدوده اختیارات و حریم زندگی خود در حفظ محیط زیست نقش داشته باشد.

اما بی گمان در نظام سرمایه داری که همه چیز بر پاشنه گردش سرمایه و کسب سود می چرخد و برای سوداندوزی همه چیز از جمله محیط زیست قربانی می شود، رواج آگاهی و فرهنگ و اخلاق محیط زیستی به تنهایی کافی نیست بلکه باید با  مناسباتی در افتاد که به حکم ماهیت ذاتی اش هر روزه بدون توجه به پیامدهای آنی و دراز مدت آن گوشه ای از طبیعت را به ویرانی می کشد. از اینرو نباید در برابر جنبش دفاع از محیط زیست شانه بالا انداخت، نباید رهبری این جنبش ها را به جریان های بورژوایی واگذار کرد، بلکه باید فعالانه در این جنبش ها شرکت کرد و افق ضد سرمایه داری و اتحاد با جنبش کارگری و استراتژی سوسیالیستی را بر این جنبش ها گستراند.

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv