رژیم اسلامی با موج اعدام ها نمی تواند ترس خود را پنهان کند
چهارشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۲
طی یک هفتۀ گذشته ٢٢ نفر دیگراز زندانیان تحت عناوین گوناگون در زندانهای ایران توسط رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی اعدام شدند. بنا به گزارشهای هەنگاو و”هرانا” ارگان خبری مجموعۀ فعالان حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه یازدهم دیماه و در اولین روز سال جدید میلادی دژخیمان رژیم اسلامی در زندان مرکزی کرج، پنج نفر را اعدام کردند. روز قبل از آن نیز شش زندانی دیگر در زندان بیرجند و یک نفر دیگر را نیز در زندان عادل آباد شیراز اعدام کرده بودند. روز شنبه نهم دیماه نیز در زندان قزل حصار گردن یک زندانی دیگر ساکن ایلام را به بالای چوبه دار بردند. به گزارش هرانا روز جمعه نیز رژیم اسلامی دو زندانی دیگر را در زندان مشکین شهر اعدام کرد و روز پنج شنبه هفتم دیماه جلادان جمهوری اسلامی جان سه انسان دیگر را در کاشان، بندرعباس و یزد گرفتند. به گزارش”حالوش” سحرگاه چهارشنبه ششم دیماه نیز چهار زندانی دیگر از جمله سه زن در زندان بیرجند توسط ماشین کشتار رژیم اعدام گردیدند.
اعدام این انسانهای بی‌دفاع در سیاهچالهای رژیم پس از محاکمات کذایی و در شرایطی صورت می گیرند که به اعتراف برخی از مقامات قضایی رژیم، بعضی از اعدام شدەها چندین بار درخواست فرجام خواهی و اعادۀ دادرسی کرده بودند اما درخواست آنان از سوی دیوان عالی کشور رژیم رد شده بود. تردیدی نیست که رژیم اسلامی با هدف تشدید فضای امنیتی و مرعوب کردن جامعه، این موج اعدام ها که تعدادی از آنها را در ملاعام انجام می دهد به راه انداخته است. بر اساس گزارش سالانۀ مرکز آمار مجموعۀ فعالان حقوق بشر”هەنگاو” رژیم اسلامی در سال ٢٠٢٣ که همین هفته به پایان رسید، دست کم ٨٢٣ زندانی از جمله پنج کودک زیر ١٨ سال در زمان ارتکاب جرم را اعدام کرده است. علاوه براین تعداد زیاد اعدام، رژیم جمهوری اسلامی طی همین سال در دادگاههای فرمایشی برای ١٥٥ نفر دیگر از زندانیان حکم اعدام صادر کرده است که هنوز اجرا نشده اند. در این گزارش آمده است که حکم تعدادی از زندانیان اعدام شده در این دوره و حتی اعدام آنها نیز بدون ملاقات آخر با خانواده به اجرا در آمده است و اعدام آنها توسط مسئولین زندان و نهادهای متولی هم اعلام نشده است. به گزارش خبر گزاری هرانا
” حکم اعدام تعدادی دیگر از زندانیان سیاسی ازجمله مجاهد کورکوری و رضا رسایی از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری نیز برای اجرای حکم به شعبه های اجرای احکام اعدام ارجاع داده شده است”. حکم اعدام این انسانها بر اساس اتهامات آشکارا دروغ و مُضحک دستگاههای امنیتی رژیم که به دادگاهها دیکته می‌شوند، صادر گردیده است. اتهامات جعلی از قبیل “شلیک گلوله به سوی جانباختگان اعتراضات سراسری از جمله (کیان پیر فلک)، مباشرت در ایراد جراحات عمدی و قدرت نمایی و اخلال در نظم عمومی از طریق هیاهو و جنجال” و غیره.
این رقم بالا از اعدام در سال گذشتۀ میلادی، نسبت به اعدامهای سال ٢٠٢٢ افزایش ٤١ در صدی را نشان می دهد. در حالی که تعداد اعدامها در سال ٢٠٢١ در ایران ٣١٤ نفر بوده است، در سال ٢٠٢٢ بە ٥٨٢ نفر رسیده و سال ٢٠٢٣ دست کم به ٨٢٣ نفر افزایش یافته است. روند افزایش اعدامها و انجام شش مورد اعدام در ملأعام در دور اخیر به وضوح نشان می‌دهد که صدور احکام اعدام در حکومت جمهوری اسلامی ربطی به جنبۀ حقوقی و قضایی ندارد و اقدامی سیاسی برای ایجاد فضای ترس و ارعاب و جلوگیری از بروز دور دیگری از اعتراضات خیابانی می‌باشد. جمهوری اسلامی در طول ٤٥ سال حاکمیت خود هرگاه با تشدید بحران سیاسی و اقتصادی و شکست و ناکامی در سیاستهای کلانش مواجه شده است، به منظور ایجاد فضای رعب و وحشت و جلوگیری از هر گونه صدای اعتراضی در جامعه، به ابزار شنیع اعدامهای جمعی زندانیان متوسل شده است تا به حاکمیت ضد انسانیش تداوم بخشد. رویکرد جنایتکارانۀ رژیم به اعدام که پس از شروع خیزش انقلابی سراسری در سال گذشته بار دیگر آنرا افزایش داده است، تلاشی دیگر برای نجات از خشم و اعتراضات تودەهای مردم ستمدیدۀ ایران از حاکمیت بیش از چهار دهه حکومت اسلامی است.
طی چند سال گذشته تداوم و تشدید بحران اقتصادی، افزایش تورم، گرانی و کاهش بیشتر قدرت خرید مردم زندگی و معیشت در صد بیشتری از کارگران و مردم تهیدست جامعه را با فقر و گرسنگی روبرو ساخته است. گسترش اعتصابات کارگری از جمله اعتصاب پرشکوه کارگران فولاد در این مدت، تداوم اعتراضات کارگران نفت و گاز و پتروشیمی، یکشنبەها، دوشنبەها و سەشنبەهای اعتراضی بازنشستگان، اعتراضات دانشجویی و دیگر اقشار جامعه، افشای پروندەهای دزدی و فساد صدها هزار میلیارد تومانی مسئولان و کاربدستان رژیم از سویی و پیامد سیاست فاجعه بار دخالتگری نظامی رژیم اسلامی در کانون های بحران منطقه به ویژه در شرایطی حساس و خطرناک کنونی، زمینه‌هایی هستند که نگرانی رهبران حکومت اسلامی از بروز دور دیگری از اعتراضات خیابانی را موجب شده است. تشدید سیاست اعدام زندانیان سیاسی در چنین شرایطی تلاش عبث و بیهودۀ رژیم در جلوگیری از گسترش اعتصابات کارگری و اعتراضات توده‌ای علیه حکومت اسلامی است.
اما همانگونه که تجربه سه خیزش انقلابی و سراسری در طی شش سال گذشته و روند رو به گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری نشان داده است این موج اعدام ها و تشدید سرکوب نتوانسته جامعه را مرعوب کند و کارگران و مردم زحمتکش را از پیگیری خواست و مطالبات واقعی خود منصرف سازد. بدون شک اعتصابات و اعتراضات روزانۀ کارگران، بازنشستگان، معلمان، زنان آزاده و دیگر اقشار تهیدست جامعه با قدرت و شدت بیشتری ادامه خواهد یافت. بر متن این اعتصابات و اعتراضات، عنصر سازمانیابی و رهبری تقویت خواهد شد و کارگران و فرودستان جامعه در این روند ملزومات سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی را فراهم می کنند.
سخن روز: شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له