دوازدە (١٢) زندانی سیاسی زندان قزلحصار، طی نامەای سرگشادە، حاکمان جمهوری اسلامی را مسبب فاجعەی انسانی دیگری میدانند
سه شنبه ۱۸ دی ۱۴۰۳
متن کامل این نامه عینا در ادامه می آید:
ظهور ماهیت حکومتها در زندان؛ فاجعه انسانی دیگری در زندان قزلحصار در راه است!
حکومتها را میتوان در خلوتشان، بدون جلوههای بیرونی، شناخت؛ همان جایی که هیچ نظارت خارجی بر آنها وجود ندارد. گرامشی، فیلسوف ایتالیایی، میگوید: “ماهیت هر حکومتی را از زندانهای آن باید شناخت؛ دقیقاً همانجایی که هیچ نظارتی وجود ندارد و ماهیت خود را بهطور کامل آشکار میسازد.”
ظرفیت رسمی زندان قزلحصار حدود ۸۰۰۰ نفر است. اما در حال حاضر، تنها در یک واحد از چهار واحد این زندان (واحد ۱)، چنین ظرفیتی بهطور کامل اشغال شده است و سایر واحدها نیز بسیار بیش از ظرفیت رسمی خود زندانیان را در بر دارند. بهعنوان نمونه، در واحد ۲ حدود ۱۶۰۰ نفر که به اعدام محکوم شدهاند نگهداری میشوند. در این شرایط، مقامات حکومت مستبد تصمیم گرفتهاند ۱۷۰۰ زندانی، عمدتاً از واحد ۴ زندان قزلحصار، را به واحدهای دیگر منتقل کرده و این واحد را به زندان مرکزی استان البرز واگذار کنند. بحث تنها جلوگیری از فاجعه نیست؛ چرا که زندان قزلحصار خود فاجعه است. در حال حاضر، حدود ۱۲,۰۰۰ زندانی در بندها، حسینیهها و حتی راهروها به شکلی غیرانسانی و فاجعهآمیز نگهداری میشوند.
در خلوتگاه حکومتی که هیچ نظارتی بر آن وجود ندارد، زندانیان تنها بهعنوان اعداد و ارقامی دیده میشوند؛ نه کرامتی انسانی برایشان متصور است، نه خانوادههای چشمانتظارشان و نه حقوق حداقلی انسانیشان به رسمیت شناخته میشود.
تصمیمگیرندگان بیدرد، بهسادگی تصمیم میگیرند، و سخنگوی قوه قضائیه نیز، بیآنکه از فجایع داخل زندانها مطلع باشد، اعلام میکند که فلان زندان تعطیل میشود و مقدمات ساخت زندان دیگری فراهم خواهد شد! این در حالی است که اساساً اطلاعی از نسبت بالای ورود زندانیان نسبت به خروج آنها ندارند. حتی اگر تعدادی از زندانیان به بهانههایی مانند ۲۲ بهمن یا تخلیه اتباع افغانستانی آزاد شوند، کمتر از یک ماه، آمار زندانیان از قبل نیز بیشتر خواهد شد و بحران عمیقتر میشود.
این میزان بیعدالتی و تعدی که حتی حداقل حقوق انسانی، مانند فضای مناسب برای خواب و حرکت، را برای زندانیان فراهم نمیکند، ناشی از فقدان نظارت بر زندانهاست. اگر جهان، خانواده زندانیان و مردم ایران بدانند که زندانیان به شکلی مانند چیدن کتاب در قفسههای کتابخانه و در تختهای سهطبقه نگهداری میشوند، شاید کارزارهای گسترده و مداومی علیه چنین فجایعی به راه میافتاد.
ما، زندانیان سیاسی واحد ۴ قزلحصار، ضمن هشدار نسبت به پیامدهای فاجعهبار تصمیم اخیر (واگذاری واحد ۴ زندان قزلحصار به زندان مرکزی کرج)، اعتراض و نگرانی شدید خود را نسبت به این روشها و رفتارهای ناقض حقوق بشر اعلام میکنیم.”
اسامی امضاکنندگان متن: ۱- زرتشت احمدی راغب ۲- سپهر امام جمعه ۳- لقمان امین پور ۴- احمد رضا حائری ۵- میثم دهبانزاده ۶- آرشام رضائی ۷- رضا سلمان زاده ۸- صلاحالدین ضیائی ۹- حمزه سواری ۱۰- مصطفی رمضانی ۱۱- سعید ماسوری ۱۲- رضا محمد حسینی تامه