چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۰

در چنین روزی ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، ژنرال  راست گرا آگوستو پینوشه علیه دولت منتخب چپ گرای سالوادور آلنده در شیلی کودتا کرد. آلنده یک ماه قبل از آن پینوشه را به عنوان رئیس نیروهای مسلح خود منصوب کرده بود و او از این موقعیت برای سازماندهی کودتا استفاده کرد. 

در روز اول ، دولت جدید شروع به انتقال هزاران نفر-عمدتا فعالان طبقه کارگر و چپ گراها-در ورزشگاه ملی کرد و بسیاری را کشت. دیکتاتوری وحشیانه نظامی، که توسط قدرتهای غربی مانند ایالات متحده و بریتانیا حمایت می شد، ایدئولوژی اقتصادی خشن راست گرایان نئولیبرال منسوب به پسران شیکاگو** را اجرا کرد.

 در حالی که ناظران بین المللی وعده «معجزه اقتصادی» می دادند، در حقیقت استانداردهای زندگی برای اکثریت قریب به اتفاق مردم افت کرد و همراه با  کاهش دستمزد ها بخشی از هزینه های مراقبت های بهداشتی ، آموزشی و مسکن قطع شد. 

هر کارگری که تلاش می کرد مقاومت کند، کشته، شکنجه، زندانی یا «ناپدید» می شد. یکی از روشهای رایج اعدام توسط رژیم این بود که غیرنظامیان را از هلیکوپتر به داخل اقیانوس یا از بالای کوههای آند پایین بیندازد. 

طی ۱۷ سال پس از آن، بیش از سه هزار نفر توسط رژیم کشته  و بیش از سی و هفت هزار نفر دیگر به طور غیرقانونی زندانی یا شکنجه شدند. بسیاری از زندانیان ، علی الخصوص زنان و همچنین مردان، مورد تجاوز منظم و سوء استفاده جنسی از سوی نگهبانان قرار می گرفتند. علاوه بر تجاوز توسط نگهبانان ، برخی از زنان با استفاده از سگ ، موش و عنکبوت مورد آزار قرار می گرفتند و گزارش شده که برخی مجبور به برقراری رابطه جنسی با اعضای خانواده خود می شدند. بسیاری از فرزندان کشته شدگان به کلیسای کاتولیک واگذار شده یا به فرزندخواندگی پذیرفته شدند، در حالی که بچه ها یا از وضعیت والدینشان بی خبر می ماندند یا به آنها گفته می شد که پدر و مادرشان را طی حادثه ای از دست داده اند. 

* Chicago Boys

@TarTaKar