در عراق حکومت از لولۀ تفنگ بیرون می آید
شنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۱
طی هفتۀ گذشته بار دیگر کشمکش برسر کسب قدرت میان گروههای اسلامی در عراق بالا گرفته و موجب نگرانی توده های مردم ستمدیدۀ آن کشور از برپایی جنگ داخلی شده است. اینک ده ماه از انتخابات پارلمانی اخیر عراق می گذرد اما هنوز مجلس و دولتی از نتیجۀ آن بیرون نیامده است. انتخابات اخیر که در دهم اکتبر سال ۲۰۲۱ تحت نظارت نهادها و ناظران خارجی برگزار گردید، با کمترین میزان مشارکت مردم به ویژه در بغداد و استانهای وسط و جنوب عراق در ۲۰ سال گذشته مواجه گردید. زیرا مردم به تجریه دریافته بودند که در چنین شرایطی و با چنین ترکیبی از جریانات سیاسی، حکومت نه از نتایج آرأ صندوقهای رأی، بلکه از بند و بست و کشمکش میان احزاب و گروههای مسلح و جریانات اسلامی برسر تقسیم قدرت و مداخله گری حکومت های ارتجاعی حامی آنها بیرون خواهد آمد. این بار نیز همان شد که در۲۰ سال گذشته رویداده است. کارگران و توده های مردم ستمدیده و محروم عراق با توجه به شناختی که در این مدت از ماهیت جنایتکارانۀ این گروهها کسب کرده بودند، آنها را فاسد، دزد، قاتل و مسبب بیکاری، فقر و گرسنگی و کشتار و ویرانی خود و کشورشان دانسته و با پشت کردن به صندوقهای رأی در آن انتخابات، بویژه شکست مفتضحانه ای به گروههای اسلامی وابسته به جمهوری اسلامی تحمیل کردند.
تعدادی از این گروهها پس از شکست مزبور علیرغم اختلافاتی که باهم داشتند با دخالت و راهنمایی و همکاری جمهوری اسلامی در ائتلافی تحت نام “چهار چوب هماهنگی” گرد آمدند. این ائتلاف مرکب از دولت قانون با مسئولیت “نوری مالکی”، گروه “فتح” تحت مسئولیت “هادی عامری” مسئول حشد شعبی، گروه “نصر” با ریاست حیدر عبادی، جریانات دیگری از قبیل “عصائب اهل حق” و حزب الله عراق با ریاست “قیس خزعل” و غیره، با این هدف که مانع تشکیل حکومت توسط ائتلاف “مقتدا صدر” با احزاب سنی و حزب دمکرات کردستان عراق شوند از هیچ تلاشی دریغ نکردند. “مقتدا صدر” این آخوند مرتجع و جنایتکار همان کسی است که در همکاری با دیگر گروههای مافیای اسلامی وابسته به جمهوری اسلامی، اعتراضات عظیم توده ای مردم عراق موسوم به “انقلاب اکتبر” که خواهان برکناری همۀ چهره های فاسد تا کنونی عراق هستند و دولت “عادل عبدالمهدی” را ساقط کردند، به خون کشیدند. بیش از ۶۰۰ نفر از جوانان و انسانهای معترض به أوضاع فلاکتبار حاکم در عراق را که این گروههای مسلح اسلامی تبهکار برای مردم ایجاد کرده بودند را کشته و ربوده و سربه نیست کردند تا بتوانند به غارت و دزدی ثروت و امکانات و منابع غنی مردم عراق ادامه دهند.
عدم توافق میان جریان صدر با گروههای متشکل در ائتلاف “چهار چوب هماهنگی” بر سر تقسیم قدرت و کسب موقعیتهای حکومتی و به ویژه بر سر انتخاب شخص مورد نظر برای احراز پست نخست وزیری، مقتدا صدر را در ایجاد ائتلاف لازم برای تشکیل دولت ناکام گذاشت. لذا او در یک اقدام پیش بینی نشده همه نمایندگان منتخب جریان خود در آن انتخابات که بزرگترین گروه پارلمانی هستند را از مجلس بیرون کشید. جریانات متشکل در ائتلاف “چهار چوب هماهنگی” با خشنودی از این اقدام کرسی های وی را در بین خود تقسیم کردند و در صدد معرفی ” محمد شیاع السودانی” به عنوان کاندید پست نخست وزیری بودند. او از عوامل شناخته شده نزدیک به جمهوری اسلامی است که از نظر مردم عراق شخصی فاسد و نالایق به شمار می آید. در مقابل این اقدام روز شنبه هشتم مرداد “مقتدا صدر” هواداران خود را برای ورود به “منطقۀ سبز” بغداد و اشغال پارلمان بسیج نمود و اعلام کرد تا تحقق همۀ مطالبات در پارلمان و محوطۀ اطراف تحصن نمایند و آنجا را ترک نکنند. هواداران صدر با حمله به آنجا با نیروهای محافظ آن منطقه درگیر شده و به راحتی موفق به عبور از موانع سیمانی “منطقه سبز” شدند و پارلمان را به اشغال خود در آورده و اعلام نمودند تا اطلاع ثانوی در آنجا می مانند. به این ترتیب بحران سیاسی در عراق وارد مرحلۀ حساس و نگران کنندۀ برپایی جنگ داخلی میان گروههای میلیشای مسلح احزاب شد. آنچه جریان صدر اعلام کرده تشکیل حکومت اکثریت پارلمانی به جای حکومت توافقی از طریق انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات پیش از موعد است. امری که تغییری در ماهیت سیاسی حکومت نخواهد داد.
طی بیست سال گذشته کارگران و مردم تهیدست عراق علیرغم وجود منابع طبیعی سرشار کشور از نفت و گاز و علیرغم افزایش میزان بالای صادرات و افزایش قیمت نفت در بازار، با بحرانهای عمیق سیاسی – اقتصادی – اجتماعی، عدم ثبات و امنیت، فقر و بیکاری، گرسنگی و عدم وجود امکانات بهداشتی، بی آبی، کمبود برق و دیگر امکانات زیستی و رفاهی در گیر بوده اند. تحت حاکمیت توافقی، گروههای حاکم همۀ امکانات کشور را میان خود تقسیم کرده و به تاراج برده اند. در این میان جمهوری اسلامی نیز از طریق احزاب و گروههای وابستۀ خود در این خوان یغما شریک بوده است. بی دلیل نیست که مردم ستمدیدۀ عراق، جمهوری اسلامی و جریانات وابسته ونزدیکش را یکی از عوامل اصلی زندگی فلاکتبار خود می دانند. مقتداصدر که اینک تحت نام اصلاح و حکومت اکثریت به میدان آمده و می گوید امکان توافق و گفتگو با چهره های فاسد تا کنونی را ندارد، خود در طول این مدت یکی از پایه های دزدی و فساد و جنایت علیه منافع مردم عراق بوده است.
بدون شک کارگران و مردم زجر دیده عراق آنچنان که در اعتراضات موسوم به ” انقلاب اکتبر” همه حاکمان تا کنونی را مسبب محرومیت های تاکنونی خود دانسته و آنها را به چالش کشیدند، به ادعاهای دروغین مقتدا صدر و سایر جریانات حاکم تا کنونی دایر بر”اصلاح و مخالفت با فساد” اعتمادی ندارند. مردم عراق به سیستم حاکمیت فاسدی معترضند که با توافق و همکاری آمریکا و جمهوری اسلامی و بر اساس گرایش طایفه گری و مذهب شکل گرفته و همۀ ثروت و دارایی شان را میان خود تقسیم کرده‌اند و خواهان آنند که همه آنها شرشان را از سر مردم کم کنند.
در ورای این کشمکش ها و منازعه بر سر قدرت در میان بالایی ها، کارگران و توده های مردم ستمدیده عراق لازم است یک بار دیگر نیرو و قدرت خود را در آیینه دشمن نگاه کنند. آشفتگی در صفوف بالایی ها، ضعف و سردرگمی رژیم جمهوری اسلامی و نیروهای وابسته به آن پیامد منطقی قیام شکوهمند اکتبر ۲۰۱۹، و بایکوت آگاهانه و قاطعانه انتخابات اکتبر سال ۲۰۲۱ بود. شکوه و عظمت نیروی توده ها را باور کنیم و برای متشکل کردن اراده این نیروی عظیم و پایان دادن به مداخله گری رژیم جمهوری اسلامی و دیگر قدرتهای ارتجاعی منطقه ای و جهانی در اوضاع عراق هیچ فرصتی را از دست ندهیم.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له