شنبه ۲۵ دی ۱۴۰۰

على دماوندى

امیدوار بودیم که این انشعاب پیش نیاید واین رفقا به ندای همبستگی جنبشهای اجتماعی و ضرروت وحدت وپذیرش گفتگوها وحقوق دمکراتیک همه ی اعضا پاسخ مثبت دهند. متاسفانه تلاشهای ما برای ادامه همراهی و وحدت دو گرایش -که قطعا در یک چارچوب سازمانی و حزبی میتوانند زندگی وکار کنند- موثر نشد. امید است که آنها از تجربه انشعابهای وحشتناک گذشته در میان سازمانهای سیاسی ایران( از سازمان مجاهدین درسال ۵۴ تا گایپلون و۴ بهمن و..) درس بگیرند. مانع از بروز حوادث تلخ ونابهنگام شوند. متاسفانه جمال بزرگپور ،که بنام مسئول دبیرخانه کومله داده شده ، مطلقا نشانه ی مثبت ومسئولانه ای نسبت به حل مسئله وپذیرش حقوق اعضا وکادرهای این حزب ندارد. رفقایی که او از آنها نام میبرد از قدیمی ترین ورزمنده ترین کادرهای رهبری حزب کمونیست ایران وکومله وجنبش انقلابی مردم کردستان بوده وهستند. نمیتوان بخاطر اختلافات سیاسی ، اینگونه این رفقا وبخش بزرگی از اعضای حزب را از حقوق دمکراتیک آنها محروم کرد. نمیتوان این رفقا را در شهری که در اختیار اتحادیه میهنی و محل تردد اوباشان اسلامی وامنیتی حکومت اسلامی رها کرد و امنیت آنها را بنا به هر ملاحظه ای به خطر انداخت. عواقب این کار را برای جنبش انقلابی مردم کردستان وایران، برای جنبش چپ ، برای اپوزیسیون رژیم آدمخوار در نظر گیرید…قطعا باید نیروهای سیاسی در صحنه کردستان وایران فشار خودرا برای جلوگیری از یک برخورد ناکوا رووپرهزینه تشدید کنند.