در دفاع از منشور مطالبات حداقلی تشکل مستقل صنفی و مدنی؛ جنبش حمایت از آن را تقویت کنیم
یکشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۲
منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل مستقل صنفی و مدنی در روز سه شنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۲۳ در حالی انتشار یافت که پنج ماه از آغاز انفجار خشم و اعتراض زنان و مردان آزادیخواه ایران علیه قتل دولتی ژینا، خشونت ها و تبعیض جنسیتی و علیه فشارهای سنگین گرانی و فقر و فلاکت اقتصادی و بی حقوقی های سیاسی و اجتماعی می گذشت. این جنبش انقلابی اگر چه از اعتراض ها و جنگ و گریزهای خیابانی هر روزه و پر تلفات سه ماهه اول فاصله گرفته بود، اما در شکل برآمد جنبش مطالباتی کارگران و معلمان و بازنشستگان و اعتراض های توده ای متناوب و روند رادیکالیزه شدن مطالبات مردم تداوم داشت. سرکوب های گسترده و کشتار در سیستان و بلوچستان و کردستان و حملات شیمیایی پی در پی به مدارس نه فقط مردم ایران را مرعوب نکرده، بلکه نیروی همبستگی در میان مردم را تقویت کرده بود. همه جا در کارخانه، در دانشگاه، در مدرسه و خیابان ترس از سرکوب جای خود را به مقاومت و مبارزه و تعرض علیه نیروهای سرکوبگر و کل دستگاه حاکم داده بود. ایستادگی و شجاعت و از خودگذشتگی زنان و مردان جوان در مقابله با نیروهای سرکوبگر انسجام صفوف نیروهای حکومتی را در هم کوبیده بود. تداوم فشار جنبش انقلابی جاری، خطر فروپاشی اقتصادی و انزوای رژیم جمهوری اسلامی در سطح جهانی و منطقه ای و تشدید نزاع و کشمکش در میان سران حکومتی، توازن قوا را عمیقا به نفع صف مبارزه توده ها، جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی تغییر داده بود. این موقعیت شکننده جمهوری اسلامی و استیصال و درماندگی سران رژیم در مقابله با بحرانهایی که سر تا پای آن را فرا گرفته، زمینه ساز تحرک تازه ای در بین بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوازیی ایران برای پیشبرد پروژه های آلترناتیو سازی از بالای سر مردم ایران شده است.
در چنین شرایطی بیست تشکل مستقل صنفی و مدنی در ایران یک منشور مطالبات حداقلی را منتشر کردند. تشکلها و نهادهای امضا کننده این منشور ضمن مخالفت با شکل گیری هرگونه قدرت از بالای سر مردم با تأکید بر«اتحاد و به هم پیوستگی جنبش‌های اجتماعی و مطالباتی و تمرکز بر مبارزه برای پایان دادن به وضعیت ضد انسانی و ویرانگر موجود، تحقق خواست‌های حداقلی را به مثابه اولین فرامین و نتیجه‌ی اعتراضات بنیادین مردم ایران، یگانه راه پی افکنی ساختمان جامعه‌ای نوین و مدرن و انسانی در کشور اعلام کردند. این تشکل ها از همه انسانهای شریف که دل درگرو آزادی و برابری و رهائی دارند خواسته اند که از کارخانه تا دانشگاه و مدارس و محلات تا صحنه جهانی پرچم این مطالبات حداقلی بر افراشته دارند.»
تدوین کنندگان منشور در واقع بخشی از فعالین و رهبران و نهادهای آن نیروی عظیم چپ اجتماعی هستند که پا جلو گذاشته و پرچم این مطالبات را برافراشته اند. جدای از هر ارزیابی متفاوت و یا انتقادی که به مضمون و پروسه تدوین منشور مطالبات حداقلی وجود داشته باشد، این منشور خواسته و مطالبات محوری جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی و جوانان و جنبش اقلیت های تحت ستم را که در یک قرن گذشته بی پاسخ مانده اند را بیان کرده و زمینه مناسب تری برای پیوند این جنبش ها فراهم آورده است. در این تردیدی نیست که تحقق مطالبات دوازده گانه منشور بدون سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی و تعرض به سرمایه داری ممکن نیست. این منشور تلاشی در راستای شکل گیری رهبری سراسری و پاسخی کوبنده به بخشهای مختلف اپوزیسیون بورژوازیی ایران است که می خواهند از بالای سر مردم و با کمک قدرتهای امپریالیستی پروژه های آلترناتیوسازی خود را پیش ببرند.
اکنون با توجه به جایگاه عینی که انتشار این منشور مطالباتی در اوضاع سیاسی جاری ایران پیدا کرده است، همه نیروهای موجود در جنبش چپ و کمونیستی ایران و انسانهای آزادیخواه و برابری طلب را فرا می خواند که به هر شکلی که می توانند از این منشور حمایت کنند. نباید فراموش کرد که جبهه اصلی تقویت این منشور در داخل ایران قرار دارد. این منشور در داخل ایران باید فراگیر تر شود. برای فراگیر کردن آن باید این روحیه را تقویت کنیم که تدوین کنندگان منشور به استقبال انتقادات دلسوزانه و مسئولانه آن بخش از تشکل ها، نهادها و فعالین جنبش های اجتماعی بروند که هنوز پای منشور را امضا نکرده اند.
یکی دیگر از جبهه های حمایت از این منشور خارج از کشور است، بویژه آنکه اپوزیسیون راست در این جبهه سازمانیافته تر عمل می کنند. خوشبختانه در طی یک ماهی که گذشت احزاب، سازمان ها و چهره های جنبش چپ و کمونیستی ایران با صدور اعلامیه و اطلاعیه های مختلف در حمایت از این منشور، با انجام مصاحبه ها و میز گردهای متعدد تلویزیونی، با برگزاری ده ها سخنرانی و پانل در کلاب هاوس نقش مؤثری در حمایت از این منشور ایفا کرده اند. در ادامه همین تلاش ها احزاب، سازمان‌ها و نهادهای جنبش چپ و کمونیستی ایران و ده‌ها نفر از فعالین کارگری، زنان و فعالین مدنی و سیاسی حامی این منشور در تدارک برگزاری همایشی در روز ۲۲ آوریل ٢٠٢٣ در شهر کلن ـ آلمان هستند. حزب کمونیست ایران و کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران که از همان ابتدا از این منشور حمایت کرده است، انسانهای آزادیخواه و برابری طلب را فرا می‌خواند که در این همایش شرکت کنند.
سخن روز: شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له