در جریان مبارزه انقلابی به دشمن کم بها ندهیم
دوشنبه ۷ آذر ۱۴۰۱
حدود دو ماه و نیم از آغاز خیزش انقلابی جاری می گذرد. در این مدت چهار گوشه کشور میدان اعتراض و رودرروئی مردم با تعرض نیروهای سرکوبگر بود. تجربه این دوره یکبار دیگر نشان داد که ما در مقابل یک دشمن بیرحم و خونخوار ایستاده ایم که آماده است برای حفظ نظامش، برای حفظ منافع طبقاتی سرمایه دار و برای بقای خود در حکومت، حمام خون به راه بیاندازد. رژیمی که حتی از کشتن کودکان نیز خودداری نمیکند، رژیمی که به نیروهای سرکوبگرش فرمان شلیک به شهروندان معترضی می دهد که تنها سلاحشان فریادی است که از گلویشان خارج می شود. رژیمی که زخمی ها را از بیمارستانها بیرون کشیده و به شکنجه گاه میفرستد. رژیمی که مرزهای سرکوب روتین را پشت سر گذاشته و به کشتار معترضان می پردازد.
سران رژیم در این تصور نبودند که با قتل دولتی ژینا جرقه جنبشی را بزنند که بیش از دوماه است سرتاسر جامعه را فرا گرفته و به چیزی کمتر از سرنگونی این رژیم تن نمی دهد. جنبشی انقلابی که شیپور مرگ رژیم را به صدا در آورده است. رژیم برای حفظ و بقای خودش از هیچ جنایتی دریغ نمی کند. از جانب دیگر تودەهای بپاخاسته مردم حاضر نیستند در برابر این موج سرکوب به بقای رژیم تمکین کنند. کارگران، زنان، معلمان، بازنشستگان، جوانان، دانشجویان ودانش آموزان، نویسندگان وهنرمندان همه وهمه بیش از دوماه است که حماسه های فراموش نشدنی آفریده اند. جامعه نه تنها از شور وشوق جوانان و از مقاومت شجاعانه زنان احساس غرور میکند، بلکه میبینند از خون تهیدستان شهری که در آبان نود وهشت بر سنگ فرش خیابان ریخته شد، خیزشی روئیده است که چشم جهانیان را شگفت زده کرده است. با این وجود نباید فراموش کنیم که ما هنوز سنگرهای زیادی را باید تسخیر کنیم تا وارد نبرد نهائی شویم. برای وارد شدن به نبرد نهایی و پیروزی بر دشمن باید ملزومات آن را فراهم آورد. در جریان این نبرد طولانی که در پیش داریم باید همه نیرو و ابتکارات خود را بکار اندازیم که ارتش میلیونی توده های مردم ناراضی از وضع موجود را به میدان مبارزه بکشانیم. هر گام پیشروی ما در به میدان آوردن تودەها جهت پیوستن به خیزش انقلابی، توازن نیرو را به زیان دشمن تغییر خواهد داد.
بدون تردید ما وارد یک پروسه انقلابی شده ایم که لازم است قواعد و قانونمندی فعالیت در این دوره را بشناسیم. باید بدانیم که چگونه خود را در محیط کار و زیست سازمان دهیم. باید بدانیم چگونه بر متن پیشروی های جنبش کارگری، شوراهای کارگران را در کارخانه ها و مراکز تولید ایجاد کنیم. چگونه اعتصاب سیاسی عمومی و سراسری را تدارک ببینیم. باید بدانیم چگونه تاکتیک ها و شگردهای رژیم را خنثی کنیم. باید یاد بگیریم که کاری ترین ضربات را در کدام ناحیه میتوانیم با کمترین هزینه به نیروهای دشمن وارد آوریم. این درست است که پیشروی انقلاب به اراده، به شجاعت، به آگاهی ومصمم بودن ما بستگی دارد، ولی همه این مؤلفه ها چنانچه تودەهای مردم در مقیاس میلیونی همدلی و حمایت خود را به نیروی مادی در خیابان و کارخانه تبدیل نکنند، در آنصورت پیشروی انقلاب با هزینه های سنگین روبرو خواهد شد. زمانی که به خیزش جاری نگاه میکنیم، زمانیکه آنرا با خیزشهای دی ماه نود و شش و آبان نود و هشت مقایسه میکنیم، میبینیم که چه گام های بزرگی برداشتەایم. اکنون دیگر ایجاد شوراها و کمیته های محلات به مشغله جوانان و زنان ومردان شجاعی تبدیل شده است که در طی بیش از دو ماه گذشته سازماندهی و هدایت اعتراض های خیابانی و مقابله با نیروی سرکوبگر دشمن را بر عهده داشته اند. اینان در دل مقابله با توحش و سرکوبگری رژیم شبکه های به هم مرتبط جوانان انقلابی را گسترش داده و نطفه های ایجاد کمیته ها و شوراهای محلات را شکل داده اند. آنان یاد گرفته اند که چگونه با تاکتیک های مناسب اینجا وآنجا نیروهای سرکوبگر را به عقب برانند. آنان در تجربه مبارزاتی خود مطالبات و شعارهای خود را صیقل داده اند. هنر مقاومت و ایستادگی و هنر انقلابی خلق کرده اند.
در سالگرد خیزش آبان ۹۸ رزمندگان کف خیابان با تداوم رزم خود نشان دادند که همچنان به شعاری که داده بودند: “قسم به خون یاران، ایستاده ایم تا پایان” وفادار مانده اند و خیابان را ترک نکردەاند. اینها صحنه های غرور آفرین جنبش انقلابی هستند. به دنبال آن معلمان با فراخوان برای اعتصاب عمومی دو روزه در اعتراض به جنایات رژیم و کشته شدن دانش آموزان، عمیقترین همبستگی خود را با خانواده جانباختگان و این جنبش انقلابی اعلام داشتند.
طی دو هفته گذشته رژیم با بسیج و اعزام نیروهای ویژۀ سپاه پاسداران و بکار گیری انواع اسلحه و مهمات، حکومت نظامی اعلام نشده ای در کردستان برقرار کرده و شهرهای کردستان را به میدان جنگی تمام عیار تبدیل کرده است. تودەهای خشمگین مردم مبارز مهاباد و جوانرود با دست خالی در مقابل یورش وحشیانۀ جمهوری اسلامی سنگر بندی کردند و به دفاع از خود پرداختند. طی این دو هفته بیش از ٥٠ نفر با شلیک مستقیم نیروهای مزدور رژیم کشته، صدها نفر زخمی و صدها نفر دیگر را نیز دستگیر و روانه زندان شدند. اما حملات نظامی رژیم تا دندان مسلح، نه تنها در مهاباد و جوانرود، بلکه در همۀ شهرهای کردستان با مقاومت شجاعانه زنان و مردان آزادیخواه و مبارز روبرو شده است. فعالین و رهبران و سازماندهندگان اعتراضات در داخل برای خنثی کردن توطئه و نقشه تفرقه افکنانه حکومت اسلامی در ایجاد دشمنی میان مردم با هشیاری و درایت عمل کرده و همبستگی مبارزاتی جنبش انقلابی کردستان با جنبش سراسری را نشان دادەاند. زیرا می دانند رمز پیروزی و موفقیت جنبش کردستان، در تقویت و تداوم همبستگی با جنبش سراسری در ایران است.
اکنون لازم و ضروری است که مردم در سراسر ایران علیه میلیتاریسم، کشتار و حاکم کردن فضای جنگی در کردستان در ابعاد گسترده به خیابانها بیایند؛ با اعتصابات کارگران دربخشهای تولید و خدمات، اعتصاب و اعتراض در دانشگاهها و مدارس و بازار و ادارات حمایت وهمبستگی خود با کردستان را به رژیم هار اسلامی نشان دهند. به این ترتیب می توان چنان توازن قوایی را به رژیم تحمیل کرد که رژیم اسلامی نه تنها کردستان و یا سیستان و بلوچستان، بلکه در هیچ نقطه دیگر ایران توان این را نداشته باشد دست به کشتار بزند و نبردهای زودرس را به جبهه نیروهای انقلابی تحمیل کند.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له