در آستانه ۲۶ بهمن روز کومەله
یکشنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۲
کارگران و زحمتکشان کردستان در روز ۲۶ بهمن روز کومەله بار دیگر به آمال و آرزو‌ها و اهدافی می اندیشند که در بیش از چهار دهه گذشته و تحت رهبری کومەله به خاطرشان مبارزه کردەاند. بهترین عزیزانشان را برای رسیدن به چنان اهداف و آرزوهایی از دست دادەاند و به فردایی می اندیشند که کومەله با برنامه و استراتژی سیاسیش، با عملکرد و عزم راسخ انقلابیش در مقابل چشمانشان گشوده است. به پیوند محکم و عمیقی می اندیشند که با کومەله برقرار ساختەاند، و به خاطراتی که در طول سال ها مبارزه در دلهایشان جا دادەاند، خاطراتی که برایشان عزیز و گرامی است، و نه تنها زندگی امروز بلکه زندگی فردایشان را نیز رنگ و بو می دهد. به تجدید عهد و پیمانی می اندیشند که هر سال در روز ۲۶ بهمن، روز کومەله آن را تازه می کنند. عهد و پیمانی که تا کسب آزادی، برابری و رفاه انسانها تا بر افراشتن پرچم سوسیالیسم هر باره و هر روزه بر آن پای می فشارند.
کومەله بمثابه سازمانی سیاسی با اهداف، برنامه، استراتژی و آرمان های کمونیستی و کارگری، که امروز با زندگی و مبارزه و احساس میلیونها انسان زحمتکش درهم آمیخته است و قلبش با قلب کارگران و زحمتکشان و محرومان جامعه می تپد، سالهای پر از مبارزه، مقاومت و سرسختی کم نظیری را پشت سر گذاشته است. کومەله بیش از ۵۴ سال قبل و در پاییز سال ۱۳۴۸ در متن شرایط سیاسی و اجتماعی خاصی پا به عرصه وجود نهاد. شرایطی که با تسلط مناسبات سرمایەداری و فروپاشی نظام فئودالی، روی آوری زحمتکشان روستایی به شهرهای ایران و رشد کمی طبقه کارگر که غیر از فروش نیروی کارخود هیچ وسیله دیگری جهت تامین زندگی خود نداشت، مشخص می گردد. رشد این طبقه اجتماعی و تمرکز آن در شهرها سیمای سیاسی جامعه را دگرگون ساخت. همه مسائل اجتماعی را تحت الشعاع قرار داده و کشمکش های جدیدی را در تمامی گوشه و زوایای جامعه بوجود آورد، کشمکش کارگران با سرمایەداران بر سر حیاتی ترین مسائل، بر سر ابتدایی ترین حقوق خود، بر سر نفس زندگی کردن، بر سر چگونگی تامین نان و مسکن و پوشاک، بر سر استراحت و بهرەمندی از امکانات زندگی شایسته انسان. چنین کشمکش های گسترده و اجتماعی ای که در شهرها و روستا‌ها در جریان بود، جواب انقلابی خود و مبارزه نوینی را می طلبیدند. هستەهای اولیه کومەله و آن روشنفکران انقلابی که در آن دوران، نسبت به مسائل کارگران و زحمتکشان همدلی واحساس مسئولیت می کردند؛ تلاش کردند تا به مسائل و نیازهای مبارزاتی این دوره جواب دهند.
کم نبودند فعالین کمونیست کومەله که کارگران مهاجر کردستان را تا معادن سمنان و دامغان، تا باراندازهای بندرعباس، تا اهواز و آبادان، تا کرمان و رفسنجان، تا تهران و اصفهان، همراهی می کردند و دوش بدوش آنها کار کرده و در میانشان بذر آگاهی می نشاندند؛ آنها را با درد و رنج و مصیبت های دنیای سرمایه داری، و راه رهایی از ستم و استثمار آشنا می‌کردند؛ اعتصابات و مبارزاتشان را سازمان می دادند و رهبری می کردند.
در آغاز انقلاب سال ۵۷ کادرها و فعالین صفوف کومەله در بین زحمتکشان و مردم آزادیخواه، به چهره های سرشناس پیشرو و مورد اعتماد مردم بپاخاسته و رهبر مبارزات تودەای در همه شهرها و مناطق کردستان تبدیل شدند. کومەله در جواب به مسائل جدید اجتماعی و سیاسی که در آغاز انقلاب بهمن ۵۷ مطرح شده بودند، اولین کنگره سازمانی خود را در پاییز سال ۱۳۵۷ برگزار کرد. هر چند دیکتاتوری رژیم شاه فرصت تدارک سیاسی و تشکیلاتی لازم برای پاسخگویی به مسائل آن دوره را به کومەله نداده بود، اما کومەله قاطعانه تصمیم گرفت که همدوش با دیگر جمع ها و محافل کمونیستی با تمام توان خود مبارزه تودەای در کردستان را در راستای منافع کارگران و زحمتکشان سراسر ایران به پیش برد. از همان زمان تاکنون کومەله آن سازمانی است که نسبت به مسائل و مشکلات کارگران و تودەهای زحمتکش مردم، پایمال شدن حقوق و آزادی های آنها، بی حقوقی زنان و تحقیر هر روزه آنان، حساس بوده و برای تقویت و هدایت مبارزات آنان با احساس مسئولیت رفتار کرده است. کومەله بنا به توان خود و آمادگی نیروهای اجتماعی حاضر در صحنه، بی دریغ در جهت پیشروی و پیشبرد مبارزه کارگران و محرومین جامعه و در جهت حفظ تمامی دستاوردها و منافع آنها مبارزه کرده و بدین ترتیب پیوند بین خود و توده زحمتکشان را عمیق و محکم تر ساخته است.
کومەله پس از ۹ سال و چند ماه فعالیت مخفی، به دنبال جان باختن رفیق محمد حسین کریمی از بنیانگذاران کومەله که در گرماگرم قیام و خروش مردم ایران علیه رژیم شاه، در پیشاپیش صفوف مردم بپاخاسته و انقلابی شهر سقز در روز ۲۳ بهمن در حمله به شهربانی این شهر هدف گلوله مزدوران رژیم شاه قرار گرفت و در روز ۲۶ بهمن با دلی آکنده از عشق به رهایی کارگران و زحمتکشان جان باخت، رسما فعالیت علنی خود را آغاز کرد. رهبران و فعالین کومەله برای تودەهای کارگر و زحمتکش، چهرەهای ناشناختەای نبودند. همان یاران قدیمی آنها، مبارزان مقاوم زندانهای رژیم شاه، فعالین و مبارزین جنبش های کارگری و دهقانی، رهبران با نفوذ تودەهای وسیع مردم و رهبران مبارزه دوران قیام و شورش آنها بودند!
کومەله بعد از قیام سال ۵۷ با سازماندهی مبارزەای همگانی و تودەای و رهبری جنبش مقاومت در مقابل یورش ضد انقلابی جمهوری اسلامی، و همچنین مقاومت سرسختانه در برابر مرتجعین محلی، دفاع از منافع کارگران و زحمتکشان و زنان ستمدیده جامعه را در سرلوحه فعالیت خود قرار داد. آنچه که پس از قیام سرنوشت این تشکیلات را با سرنوشت میلیونها انسان ستمدیده و تشنه رهایی گره زد، مقاومت کومەله در مقابل دشمنان رنگارنگ و دوستان ریاکار و دروغین کارگران و زحمتکشان بود. دفاع از دهقانان در برابر مالکان، دفاع از زحمتکشان روستا در مصادره اراضی، دفاع از زنان در برابر ارتجاع حاکم و فرهنگ و سنت های پوسیده مرد‌سالارانه، دفاع از کارگران در برابر سرمایەداران، دفاع از مسلح ماندن مردم و تلاش برای مسلح کردن زحمتکشان، برپایی انواع تشکل های کارگری و جمعیت و نهادهای مردمی، ایجاد اتحادیه دهقانان، شورای زنان و دانش آموزان، و در همان حال تلاش درجهت به میدان آوردن وسیع و گسترده تودەهای مردم در مقابل تهدیدات جمهوری اسلامی که در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ به لشکرکشی سراسری منجر گشت.
سازماندهی حرکت تودەای بزرگی چون کوچ تاریخی مردم شهر مریوان در اعتراض به حضور نیروهای سرکوبگر رژیم اسلامی و سازماندهی دیگر تظاهرات و راهپیمایی ها که نماد دخالت دادن مستقیم مردم در عرصه مبارزه سیاسی بودند، موجب شدند تا کومەله بتواند بعد از یورش نظامی رژیم اسلامی نیز پرچمدار مقاومت تودەای و مسلحانه مردم کردستان در مقابل یورش نیروهای اشغالگر و سرکوبگر جمهوری اسلامی گردد. پس از آزاد کردن شهرها توسط مردم و نیروی پیشمرگ که رژیم اسلامی را به زانو درآورده و ریاکارانه به مذاکرات تن داد، در حالیکه حزب بورژوایی و ناسیونالیستی به منظور خاموش نمودن مبارزات، حاضر بود به هر معامله و سازشی تن در دهد، قاطعیت و کاردانی کومەله در مذاکرات با رژیم در جهت حفظ منافع جنبش و منافع کارگران و زحمتکشان و گسترش آزادی های دمکراتیک، پاسخ دادن به مسئله ملی از زاویه منافع کارگران و زحمتکشان، سازماندهی نهادهای تودەای و گسترش فعالیت های آگاهگرانه در فاصله دو لشکرکشی رژیم به کردستان، بار دیگر توانایی کومەله را به مثابه جریانی رادیکال و کمونیست در رهبری مبارزات انقلابی مردم کردستان و به میدان آوردن طبقه انقلابی به خوبی نشان داد.
در طول سالهای بعد از قیام، تغییر و تحولات اجتماعی جامعه کردستان، مسائل اجتماعی زیادی را مطرح و ایجاد کرده و مبارزاتی را دامن زده است. وجود چنین مسائل و مبارزاتی کومەله را بیش از پیش معطوف به پاسخ گفتن به این مسائل و مبارزات نموده است. انجام این مبارزه و پیشروی در این عرصه ها به قیمت فداکاری و جانبازی هزاران تن از پیشروترین و دلسوزترین انقلابیون کمونیست میسر شده است.
امروز به رغم فراز و نشیب ها و انشعاب هایی که کومەله تحت تأثیر تحولات سیاسی و اجتماعی در جامعه پشت سر گذاشته است، حاصل بیش از چهار دهه فعالیت علنی این جریان، حاصل فعالیت مشترک کومەله و تودەهای کارگر و زحمتکش را در میزان هوشیاری و توانایی، کارآیی و نفوذ اجتماعی این جریان می توان دید. حاصل این همه سال کار و تلاش در وجود جنبش سوسیالیستی، در نفوذ افکار و سنت های کمونیستی در بین کارگران کردستان، در آشنایی کارگران و زحمتکشان و زنان مبارز با حقوق پایەای خود، با مبارزه برای آزادی، برابری و تأمین رفاه انسانها تجلی یافته است. اما اگر بخواهیم بر دستاوردهای پر اهمیت تاکید کنیم، باید اتحاد و همبستگی سیاسی و طبقاتی با بقیه کارگران و دیگر جنبش های اجتماعی در سراسر ایران را یادآوری کنیم. کومەله به مثابه سازمان کردستان حزب کمونیست ایران با فعالیت کمونیستی اش در طول زندگی مبارزاتی خود موفق شده است که این دستاورد را کسب کند و با سرسختی هر چه تمامتر آن را حفظ کند. کارگران و زحمتکشان آگاه و هوشیار در کردستان نیز امروز در مبارزه برای احقاق حقوق و مطالبات پایمال شده خود در مبارزه علیه ستم و استبداد رژیم اسلامی سرمایه در ایران، خود را در کنار کارگران فولاد اهواز، کارگران ذوب آهن اصفهان، کارگران صنایع نفت و پتروشیمی، کارگران نیشکر هفت تپه، و … جنبش رهایی زن، جنبش دانشجویی و دیگر جنبش های پیشرو اعتراضی مردم ایران می بینند. بی جهت نبود که در جریان جنبش انقلابی ژینا به چشم و چراغ مردم ایران تبدیل شدند.
کومەله همراه و همدوش با مبارزات کارگران و زحمتکشان و تودەهای مردم حق طلب کردستان این راه را تا به آخر و تا رسیدن به فردای پیروزی با سربلندی ادامه خواهد داد. اینست رمز محبوبیت کومەله و ضرورت گرامیداشت ۲۶ بهمن- روزکومه له – از طرف کارگران آگاه و مردم زحمتکش کردستان! کومەله در دل این مبارزات و بر متن این اوضاع آبدیده شد.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn