درد مشترک فریاد مشترک در کف خیابان می طلبد; در حمایت از تجمع سراسری بازنشستگان در ۲۴ بهمن
شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۰
۲۹ تشکل مستقل بازنشستگان با انتشار فراخوان مشترک از بازنشستگان سراسر کشور خواستهاند که در تجمع سراسری در ۲۴ بهمن ماه در اعتراض به عدم اجرای مطالباتشان شرکت کنند. تشکل های مستقل بازنشستگان طی این فراخوان ضمن تأکید بر پایبندی خود به مبارزه و دستاورد یکشنبه های اعتراضی، خواسته های هفت گانه خود را بر شمرده و اعلام کرده اند که تا رسیدن به خواست های بحق خود از اعتراض و تجمع دست نخواهند کشید. در بخشی از متن این فراخوان آمده است:
« درد مشترک فریاد مشترک می طلبد
دیگر منتظر چه هستیم، فشار و محرومیتِ بیشتر از این هم داریم؟؟؟ شرم آورست در حالیکه دوران بازنشستگی بعد از سی سال کار و زحمت، بایستی زمانِ آرامش، آسایش و فراغت از دغدغه های ویرانگر باشد!!! اما دولت و مجلس با طرحها و مصوبه های رنگارنگ، برای فربه شدن عده ای خاص، طی چهار دهه، سفره ی ما بازنشستگان را روز بروز کوچک و کوچکتر کرده و گرانی و تورم سرسام آور تحمیلی، خیلی از اقلام ضروری را از سفره ی ما بیرون کشیده ست، دوا و درمان و سایر هزینه های ضروری هم که دیگر هیچ!!!»
تشکل های بازنشستگان در بخشی دیگر از فراخوان خود اعلام کرده اند که: « یکشنبه می آییم تا منسجم و متحد فریاد بزنیم مطالبات بر زمین مانده خود را» و در ضمن مطالبات هفت گانه خود و وعده دیدار را به شرح زیر اعلام کرده اند:
-اجرای کامل همسانسازی
-عیدی دو برابر حقوق
– تعیین حقوق بر مبنای هزینه های واقعی خانوار و افزایش آن متناسب با نرخ تورم واقعی
-اجرای ماده ۱۱۱ (مستمری از کارافتادگی و بازماندگان، نباید از حداقل مزد کارگر کمتر باشد).
– بیمه جامع و کارآمد مطابق ماده ۵۴ قانون تامین اجتماعی
– پرداخت دیون ۴۰۰ هزار میلیارد تومانی دولت به صندوق تامین اجتماعی
– آزادی فوری و بی قید و شرط اسماعیل گرامی
۲۹ تشکل مستقل بازنشستگان در پایان فراخوان خود ساعت ۱۰ و۳۰ دقیقه روز یکشنبه ۲۴ بهمن را زمان برگزاری تجمع سراسری اعلام کرده اند و از بازنشستگان خواسته اند در تهران: در مقابل مجلس و در شهرستانها در مقابل ادارات کل تامین اجتماعی تجمع اعتراضی برپا کنند.
بازنشستگان اگر در ماههای آخر سال گذشته هر دو هفته یکبار برای فریاد خواسته هایشان به کف خیابان میآمدند، از فروردین سال جاری نیز به تجمع های اعتراضی خود بطور مستمر ادامه داده اند. آنان در جریان اعتراضات قبلی خود اعلام کرده بودند که ” تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم” و از آنجا که “گوش مقامات کر وچشمشان کور بود”، اعتراض بازنشستگان تاکنون ادامه یافته است. بازنشستگان در جریان این تجمعات بارها وبارها مورد هجوم نیروهای سرکوبگر قرار گرفته وتعدادی نیز دستگیر شدند. همین اوایل سال جاری و درست قبل از برگزاری یکی از تجمع های اعتراضی بازنشستگان بود که “اسماعیل گرامی” از فعالین بازنشستگان دستگیر شد و هنوز هم در زندان بسر می برد. اما به رغم فشار سرکوب و محدودیت هایی که موج های پی در پی شیوع کرونا ایجاد کرده بازنشستگان در سطح گسترده ای در اعتراضات شرکت کرده و هر بار با ابتکارات و شعارهای جدیدی به کف خیابان آمدند. “دستای ما خالیه، وضع شما عالیه”، “کار خصوصی سازان، غارت است و چپاول”، “همسانسازی مشاغل، حق مسلم ماست”، “اندوختمون کجا رفت، به جیب زالو‌ها رفت”، “معیشت، منزلت، حق مسلم ماست”، “کشور ما رو گنجه، بازنشسته در رنجه”، “بازنشسته بیدار است، از تبعیض بیزار است”، “فقط کف خیابون، بدست می آید حقمون”، “شعار ما این زمان، معیشت است و درمان”، از جمله شعارهایی بودند که بازنشستگان در تجمعات سراسری خود سر دادند.
در مقابل اعتراضات مستمر بازنشستگان مقامات رژیم هم بطور مستمر به فریبکاری پرداخته و وعده وعید دروغین دادند. از جمله اینکه نمایندگان مجلس در بازبینی نهایی لایحه بودجه ۱۴۰۰ مقرر کردند ۸۹ هزار میلیارد تومان از بدهی انباشته‌ی بیش از ۳۵۰ هزار میلیارد تومانی دولت به تامین اجتماعی در ۱۴۰۰ پرداخت شود. همچنین به لزوم اجرای متناسب‌سازی دور دوم برای بازنشستگان تامین اجتماعی و برقراری عدالت مزدی اشاره شد. اما این فریبکاری و وعده وعید چندان دوام نیاورد به طوریکه سرانجام خبرگزاری ” ایلنا ” مجبور با اعتراف گشت ونوشت: «ماه‌ها انتظار، ممارست و تجمعاتِ بسیار، بازهم بی‌نتیجه ماند و بازنشستگان کارگری علیرغم این حجم از مطالبه‌گری نتوانستند به حق و حقوق ابتدایی خود دست پیدا کنند.
اینکه بازنشستگان به رغم مبارزات گسترده ای که انجام داده و میدهند، هنوز به مطالبات خود نرسیده اند، بیانگر وجود یک توازن قوای طبقاتی در جامعه است. اینجا هم، همان منطقی عمل میکند که همواره در تعارض مابین کارگران وسرمایه داران بر سر دستمزد موجود است. هر اندازه که توازن قوا در جامعه به نفع طبقه کارگر باشد، به همان اندازه هم کارگران میتوانند مطالبات خود را به کارفرماها و دولت کارگزار آنان تحمیل کنند. بنابراین روشن است که طبقه کارگر جهت رسیدن به مطالباتش باید این توازن قوا را به نفع خویش عوض کند. روشن است که برهم زدن توازن قوا در جریان مبارزات روزانه بخش های مختلف طبقه کارگر انجام پذیر است. حضور یکپارچه و سراسری بازنشستگان در کف خیابان، حضور متحدانه معلمان در اعتصابات و اعتراضات سراسری و عزم آنان بر ماندن در خیابان گامی مهم در جهت تحمیل مطالباتشان است. گام های آینده بدون تردید از مسیر به هم مرتبط شدن و پیوند خوردن مبارزات بخش های مختلف طبقه کارگر، از مسیر مبارزات یکپارچه و سراسری، از مسیر ایجاد تشکل های طبقاتی و سراسری کارگران می گذرد. در این راستا و در گام اول ایجاد هماهنگی و ارتباط تنگاتنگ بین رهبران وفعالین جنبش معلمان، بازنشستگان و بخش های مختلف جنبش کارگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تا همین لحظه استمرار اعتراضات سراسری بازنشستگان و معلمان و حضور آنان در کف خیابان و گسترش روح همبستگی در صفوف آنان نشانه های امید بخشی هستند. حمایت و پشتیبانی از مطالبات و اعتراضات بازنشستگان امر طبقه کارگر و وظیفه همه انسانهای آزادیخواه و حق طلب است. اکنون از فعالین و رهبران بازنشستگان، از فعالین جنبش معلمان و فعالین بخش های مختلف جنبش کارگری انتظار می رود که با به هم مرتبط شدن و متحد شدن حول مطالبات مشترک، برای اعتصابات و اعتراضات یکپارچه و سراسری بستر سازی نمایند.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه‌له