چهارشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱

درخواست حبس ابد برای حمید نوری به دلیل مسئولیت فردی، هشداری است به سرکوب‌گران حکومتی در ایران!

دادگاه محاکمه حمید نوری پس از گذشت ۹ ماه نفس‌گیر از ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ (۱۰ اگوست ۲۰۲۱) تا ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ (۴ می ۲۰۲۲)، با ۹۲ جلسه و با حضور ۷۲ نفر از شاهدان، شاکیان و تعدادی از فعالان حقوق بشر و متخصصان پایان یافت. در این دادگاه، دادستان‌ها درخواست اشد مجازات (حبس ابد) برای حمید نوری (عباسی) کرده‌اند زیرا معتقدند او با مسئولیت فردی شریک در کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت بوده است. از سوی دیگر حکومت ایران اعلام کرده که احمدرضا جلالی شهروند ایرانی- سوئدی را تا پایان اردیبهشت اعدام خواهد کرد تا به این وسیله غیر مستقیم به دادگاه سوئد و شاکیان و شاهدان و جامعه فشار بیاورد تا شاید بتواند حمید نوری را نجات دهد، ولی موفق نخواهد شد زیرا نتیجه‌ی دادگاه در ۲۳ تیرماه ۱۴۰۱ اعلام خواهد شد و پس از آن حمید نوری و وکلایش بی تردید درخواست تجدید نظر خواهند داد و اعلام نتیجه‌ی دادگاه زمان می‌برد. ما علیرغم نگرانی شدید از احتمال اعدام جلالی و دیگر زندانیان سیاسی، اعتقاد داریم که باید به بازی‌های حکومت برای گروگان‌گیری و مبادله‌ی زندانیان سیاسی با شرکای جنایت‌کار حکومت خاتمه دهیم. ویدا مهران‌نیا همسر جلالی نیز شجاعانه بر این معاوضه خط بطلان کشیده است. هم‌ زمان تعدادی از زندانیان سیاسی از جمله فرهاد میثمی و هوشنگ رضایی نیز برای توقف اعدام جلالی اعتصاب غذا کرده‌اند و اعتراض‌های بی‌شماری در فضای مجازی صورت گرفته است. 

ما مادران پارک لاله ایران، مصرانه خواهان لغو فوری حکم اعدام احمدرضا جلالی و دیگر زندانیان در ایران هستیم. هم‌چنین خواهان تأیید حکم حبس ابد برای حمید نوری توسط هیات منصفه و قاضی دادگاه استکهلم هستیم تا درس عبرتی برای حمید نوری و سایر سرکوب‌گران شود و به این وسیله بتوانیم جلوی تکرار جنایت‌های مشابه در ایران و جهان را بگیریم. مسئولیت فردی مساله‌ای بسیار مهم است و به ماموران و عاملان سرکوب‌ها هشدار می‌دهد که این توجیه که ما «ماموریم و معذور» دیگر اعتباری ندارد و مزدوران حکومتی باید بدانند که مشارکت آن‌ها در سرکوب، مسئولیتی سنگین برای‌شان به بار خواهد آورد و روزی باید در دادگاه‌هایی عادلانه و علنی پاسخ‌گوی مشارکت‌شان در سرکوب، بازداشت، شکنجه و اعدام در زندان ها و کشتار مردم در خیابان‌ها باشند.

در همین شرایط می‌بینیم که آمران این جنایت‌ها که ۴۴ سال در سرکوب و کشتار معترضان و غارت تمام سرمایه‌های مردم سهیم بوده‌اند، با وقاحت و بی‌شرمی تمام این جنایت‌ها را انکار یا تحریف می‌کنند و هم‌زمان شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی فاجعه باری را بدون پاسخ‌گویی به مردم رقم زده‌اند و تورم و گرانی سرسام آور، گذران زندگی عادی روزمره زحمتکشان و حتی وابستگان رده پایین حکومتی را با مخاطرات جدی روبرو کرده‌ است. بی تردید تمامی زحمتکشان، مزدبگیران و بیکاران زیر بار این همه ظلم، تبعیض و بی‌عدالتی کمرشان خرد شده و جان‌شان به لب رسیده است و تنها و تنها، سران نظام و گنده لات‌های دارای قدرت‌ و ثروت که در فساد گسترده‌‌ی این حکومت شریک‌اند، از این وضعیت سود می‌برند و به همین دلیل خواهان تداوم این شرایط فاجعه بار در ایران هستند. امید روزی را شاهد باشیم که پایینی‌ها آگاه شوند و دیگر اوامر بالایی‌ها را اجرا نکنند و به جنبش‌های مستقل و مردمی بپیوندند. 

در همین روزها شاهد اعتراض‌های گسترده‌ی مردم به گرانی سرسام آور کالاهای اساسی در نقاط مختلف شهرهای ایران بوده‌ایم. این تجمع‌ها در اعتراض به قیمت نان از جمعه ۱۶ اردیبهشت‌ماه در شماری از شهرهای خوزستان آغاز شد و خبرها حاکی از جو شدید امنیتی همراه با اختلال و قطعی اینترنت در این استان بوده است. از ۱۷ اردیبهشت‌ماه این اعتراض‌ها در شهرهای خوزستان و دیگر شهرها ادامه یافت و خبرها حاکی است که نیروهای سرکوب‌گر با شلیک گاز اشک‌آور، تیراندازی هوایی و حتی تیراندازی مستقیم به مردم، سعی در توقف اعتراض‌ها داشته‌اند. در خبرها آمده است که حداقل شش نفر در تجمع‌های اخیر کشته شده‌اند. از جمله؛ ۱) «امید سلطانی» جوان ۲۱ ساله از اندیمشک در شام‌گاه پنج شنبه ۲۲ اردیبهشت، ۲) «حمید قاسم‌پور» از ساکنان فارسان استان چهارمحال و بختیاری در شام‌گاه جمعه ۲۳ اردیبهشت، ۳) «پیش‌علی غالبی حاجی‌وند» از ساکنان شهرک زرایی دزفول در شنبه ۲۴ اردیبهشت، ۴) «بهروز اسلامی» پدر دو کودک از شهر باباحیدر استان چهارمحال و بختیاری در شام‌گاه شنبه ۲۴ اردیبهشت، ۵) «سعادت هادی‌پور» در هشفجان شهر کرد در دوشنبه ۲۶ اردی‌بهشت و ۶) «جمشید مختاری جونقانی» که در سه‌‌شنبه ۲۷ اردیبهشت در جریان حمله نیروهای یگان ویژه به جمعی از معترضان در شهر جونقان با شلیک چهار گلوله کشته شده است. در این روزها تعدادی از تجمع کنندگان نیز بازداشت شده‌اند. خبرگزاری هرانا طی گزارشی به بررسی اعتراض‌های سراسری اردیبهشت سال جاری پرداخته و در این گزارش هویت ۳۳ تن از بازداشت شدگان روزهای اخیر را اعلام کرده است.[۱]

در همین حال، اعتصاب کارگران اتوبوس‌رانی در جریان است و افراد تاثیرگذاری در تشکل‌های کارگری از جمله رضا شهابی را در ۲۲ اردیبهشت بازداشت کردند تا شاید بتوانند جلوی اعتصاب رانندگان و دیگر زحمتکشان را بگیرند، ولی موفق نشدند. پیش از آن آنیشا اسداللهی مترجم و کیوان مهتدی نویسنده و از اعضای کانون نویسندگان ایران را در ۱۹ اردیبهشت بازداشت کردند. 

هم زمان، جنبش بازنشستگان و معلمان چون گذشته فعالانه و شجاعانه در جریان است و افراد تاثیرگذاری از این جنبش از جمله؛ رسول بداقی، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی، محسن عمرانی، اسکندر (سوران) لطفی، مسعود نیکخواه، شعبان محمدی، محمود ملاکی، رضا امانی‌فر، مژگان باقری، اصغر امیرزادگان، فریبا  نظام‌زاده، محمد عالیشوندی، محمدعلی زحمتکش، عبدالرزاق امیری، مهرداد یغمایی، افشین رزمجویی، غلامی کندازی، محسن بهرامی، مهدی کلانتری، حمیده زارع، احمد چنگیزی، فریبا معینی، هادی صادق‌زاده و احتمالاً تعدادی دیگر را بازداشت کرده‌اند تا شاید بتوانند جلوی این جنبش‌های اعتراضی را بگیرند، ولی موفق نشده‌اند و این اعتراض‌ها پیوسته و پیگیر در حال انجام است. اسماعیل عبدی نیز در اعتراض به این بی‌عدالتی‌ها در زندان اعتصاب غذا کرد که بنا به درخواست شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در ۲۴ اردیبهشت با نامه‌ای به اعتصاب غذای خود پایان داد.

در همین زمان، تعدادی از معترضان به اشکال مختلف به دادگاه، دادسرا و پلیس‌های امنیت تهران و شهرستان‌ها احضار شده‌اند یا به خانه‌های‌شان حمله کرده‌اند تا با ایجاد  رعب و وحشت بتوانند جلوی اعتراض‌ها را بگیرند، ولی موفق نخواهند شد زیرا خیزش جنبش نان، آزادی و عدالت اجتماعی سر ایستادن ندارد.

ما مادران پارک لاله ایران به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران، سرکوب، بازداشت، شکنجه و کشتار مردم معترض و اذیت و آزار خانواده‌های‌شان را به شدت محکوم می‌کنیم و خواهان پاسخ‌گویی و محاکمه و مجازات آمران و عاملان این جنایت ها هستیم. ما ضمن ابراز تأسف و اندوه فراوان، از صمیم قلب به خانواده‌های کشته شدگان روزهای اخیر تسلیت می‌گوییم و اعلام می‌داریم که همراه‌ با آن‌ها دادخواه عزیزان‌شان خواهیم بود. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی بازداشت شدگان اعتراض‌های اخیر و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی هستم. به ویژه زندانیان سیاسی که به دلیل بیماری جان‌شان در معرض خطر جدی است و مسئولیت محافظت از جان آن‌ها با سازمان زندان ها، قوه قضائیه و جمهوری اسلامی ایران است و باید فوری از زندان آزاد شوند و به درمان بپردازند.  

ما مادران پارک لاله ایران، از اعتراض‌ها و اعتصاب‌های کارگران، معلمان، بازنشستگان، زنان، خانواده‌های دادخواه و تمامی زحمتکشان و جویندگان آزادی و عدالت اجتماعی در ایران حمایت می‌کنیم و این چرخه‌ی خشونت، آزادی کشی، احضار، تهدید، تبعیض، بی‌عدالتی، نابرابری‌های اجتماعی، سرکوب، بازداشت، شکنجه، اعدام و کشتار مردم معترض را به شدت محکوم می‌کنیم و از تمامی آزادی‌خواهان و دادخواهان می‌خواهیم که برای دستیابی به مطالبات زیر با ما همراه شوند:

۱) لغو مجازات شلاق و اعدام از جمله؛ اعدام، ترور، کشتار خیابانی، شلاق، شکنجه، سنگسار و قصاص، ۲) آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، ۳) محاکمه و مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه‌هایی علنی، عادلانه و مردمی. ما هم چنین اعتقاد عمیق داریم که این خواسته‌ها با اتحاد و همبستگی و مبارزات پیگیر ما دادخواهان به دست خواهد آمد و تردیدی نیست که برای رسیدن به این خواست‌ ها باید برای؛ ۴) آزادی بیان و اندیشه، ۵) حق داشتن تجمع و اعتصاب و تشکل و احزاب مستقل، ۶) رفع هرگونه تبعیض و ۷) جدایی دین از حکومت نیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بی عدالتی‌ها را در ساختار و قوانین آزادی ستیز و تبعیض‌آمیز حکومت جنایت کار اسلامی ایران می دانیم.

‎

‎مادران پارک لاله ایران

۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱/  ۱۷ می ۲۰۲۲