خیزش انقلابی مهسا وارد پنجمین هفته شد
سه شنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۱
خیزش انقلابی مهسا وارد پنجمین هفته شده است. رژیم جمهوری اسلامی در طول چهارهفته گذشته با سرکوب مرگبار همه ترفندهایش را علیه خیزش توده ها بکار گرفت. ابراهیم رئیسی قاتل با بی شرمی تمام مردم معترض را ” مگس هرز” نامید و جوابش را بلافاصله گرفت که ” مگس هرز توئی، زن آزاده منم”. بخشی از امنیتی ها نوار جلسات پنهانی شان را علنی کردند. در این نوارها “از رئیسی که بی سواد است تا طائب، از رستم قاسمی که سپاهی و وزیر است و فاسد، چرا عزلش نمیکنند، از مجلس تا قوه مجریه که باید در این روزها درخیابان باشند، اما میترسند، از علم الهدای احمق، این شخصیت بی ربط، چرا باید نماینده ولی فقیه باشد؟ آقای صدیقی که ویلای لاکچری دارد، حسین شریعتمداری که علیه حکومت اقدام میکند چرا اخطاریه نمی گیرد؟”. همه اینها گفته میشود تا آخرش بگویند: ” میخواهند سپاه پاسداران را وارد عمل کنند”. گویا تا حالا سپاه تنها تماشاگر ماجرا بوده و اکنون با ریختن آب تطهیر بر تمام جنایت هایش لازم است پا به میدان بگذارد. همه این سناریو برای ترساندن مردمی است که درطول یک ماه گذشته به رغم تمام سرکوبگریها، کشتارها، به گلوله بستن کودکان و دانش آموزان و حتی پرتاب گاز اشک آور به داخل خانه ها همچنان با اعتراض های خیابانیبە مقابلە با تعرض مزدوران امنیتی رژیم، ادامه می دهند.
زنانی که بیش از چهار دهه به اسارت کشیده شده و اکنون به یمن حضور شجاعانه و پرشورشان در کف خیابان حکم لغو حجاب اجباری را به اجرا می گذارند چرا باید عقب بنشینند؟ جوانانی که آزادی ها و حقوق فردی شان تحت این حکومت ارتجاعی اسلامی به یغما رفته و هیچ آینده روشنی ندارند، چرا از سنگر خیابان عقب بنشینند؟ این خیزش انقلابی با اعلام حمایت و همبستگی کارگران نفت، گاز و پتروشیمی در پتروپالایش هنگام، دماوند و کاویان در عسلویه و در کنگان چشم انداز روشن تری پیدا کرده است. کارگران به نشانه همبستگی تجمع اعتراضی برگزار کردند و سه روز جاده های سه راه عسلویه را بستند. دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر در تجمع اعتراضی خود با فریاد
” کارگر نفت ما، رهبر سرسخت ما” از کارگران قدردانی کردند. دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان در جمعبندی خود از اعتصاب سراسری روز چهارشنبه بیستم مهر اعلام کردند “جمهوری اسلامی یک گام دیگر به سقوط و مردم یک گام دیگر به انقلاب نزدیک شدند”. دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان همچنین اعلام کردند که “اعتراضات تبدیل به نُرم زندگی بخش زیادی از جامعه شده و این روند باید ادامه یابد . هدف ما نه فقط سازماندهی اعتراضات، بلکه سازماندهی یک انقلاب سراسری علیه تمام ارزش‌های حکومت موجود است. این انقلاب در صورتی موفق میشود که تمام نیروی سرکوب به هر شکلی که هستند، از کار بیافتند. جوانان محلات حتما برنامه‌هایی ممکن و دقیق را برای نابودی دستگاه سرکوب مد نظر داشته باشند، روزی که باید این برنامه‌ها را اجرایی کنیم نزدیک است “.
تردیدی نیست که سپاه پاسداران برای حفظ قدرت در دستان خود ابائی از این ندارد که حمام خون برپا کند. اما با به میدان آمدن طبقه کارگر با سلاح نیرومند اعتصاب، با توده ای تر کردن هرچه بیشتر اعتراض های خیابانی، با سراسری تر کردن هرچه بیشتر این خیزش انقلابی با سازماندهی وتاکتیکهای مناسب می توان نیروهای سرکوبگر سپاه پاسداران را فلج و زمینگیر کرد و اجازه نداد که حمام خون به راه بیاندازند. باید تلاش کرد میلیونها تن از مردمی که خواهان سرنگونی این رژیم هستند ولی به دلایلی هنوز به جنبش اعتراضی در خیابان نپیوسته اند، به این خیزش انقلابی بپیوندند. لازم است شبکه جوانان مرتبط به هم در محلات که به عنوان سنگ بنای شوراهای محلات عمل می کنند، توده زنان کارگر و زحمتکش و تهیدستان شهری در محلات حاشیه شهرها را در ابعاد توده ای به میدان این خیزش سراسری بکشانند. همین جوانان پرشور، همین زنان شجاع که جنبش را تا اینجا رهبری کرده اند ، این توانائی را هم دارند که تاکتیک های مناسب برای اینکه توده های مردم هزینه کمتری برای مبارزاتشان بپردازند، در پیش گیرند، این توانائی را دارند که خود را برای نبردهای بعدی آماده کنند.
نفتگران در بیانیه اعلام حمایت خود نوشتند: “جوهر اعتراض ما کارگران نفت علیه بردگی است که بر ما سالهاست تحمیل شده و علیه آن مبارزه کرده ایم. برای اتوبوسهای اسقاطی، برای زندگی حیوانی، برای خوابگاه ساسی، برای غذاهای آلوده، برای شرجی ها، برای ساعتی که اعلام میکنن اضافه کاری، برای صبح قبل بوق سگ، برای چکی که هرگز پاس نشد، برای بیمه ای که واریز نشد، برای ساعتی، که لرزش از لرزش اتوبوس بیشتر بود.”
اکنون وقت آن رسیده است که نقطه پایانی بر این چپاول بیرحمانه نیروی کار گذاشته شود.
نفتگران شیپور آغاز اعتصاب را زدند و اکنون نوبت آن است که طبقه کارگر در تمام مؤسسات تولیدی وصنعتی فراخوان اعتصاب را بدهند. کارگرانی که در سالهای اخیر با اعتصابات شکوهمند خود ستون فقرات جنبش آزادیخواهی در ایران را تشکیل دادند، اکنون هم میتوانند با اعتصابات سرتاسری خود به یاری اعتراض های خیابانی بیایند، افق پیروزی را پیش روی این خیزش انقلابی قرار دهند و به عنوان رهبر جامعه ظاهر شوند. در اینصورت است که شعار ” نان، کار، آزادی ، حکومت کارگری و شورایی” تحقق پیدا می کند.
شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له