چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۳

بهروز سورن

امسال آنرا قیام چهارشنبه سوری نام گذاشتند و بشکلی سراسری برگزار کردند. این در حالی بود که نیروهای انتظامی, سپاه و بسیج و نیروهای لباس شخصی رژیم وحشتزده و برای کنترل مردم و پیشگیری از برگزاری این مراسم بشکل گسترده ای حضور داشتند.نقل شده که اسبها در سربالایی یکدیگر را گاز می گیرند. اختلافات نیروی سرکوبگر نیز بالا گرفته بود و سپاه نیروهای انتظامی دیگر را به نرمش و بی عرضگی در سرکوب متهم میکرد. از پیش هم مشخص بود که چهارشنبه سوری امسال و در آستانه سال جدید بوی سیاست خواهد داد و اقبال عمومی از آن صورت خواهد گرفت.تهران, اصفهان, تبریز, مشهد, ملک شهر اصفهان, قم, اراک, کرمانشاه, قوچان, نیشابور, اهواز, ساری, خرم آباد, کرج و شهر ری از جمله شهرهایی بودند که ویدئو برگزاری جشن از آنها در فضای مجازی منتشر شده است.

تهران و بویژه محلات جنوبی آن سراسر در اختیار جوانان بود و شعله های آتش و جشن و سرور افروخته بود. سوزاندن تصاویر خامنه ای و سایر حکومتیان, آتش زدن نمادهای حکومتی و مقابله با نیروهای سرکوب آنها در خیابانها توسط ویدئوهای منتشر شده در فضای مجازی بخوبی نشاندهنده آن است که مردم و بویژه جوانان صحن خیابان را از خود میدانند و نیروهای سرکوب و تا به دندان مسلح حاکمیت نمیتوانند این صحن را از آن خود کنند.از تهران پارس, نظام آباد, نازی آباد, افسریه, جوادیه, مقابل دانشگاه هوایی, اتابک ویدئو های بسیاری در شبکه های اجتماعی منتشر شده است.  

حضور سراسری مردمی و بویژه جوانان در خیابانها و مقابله با نیروهای سرکوب نشان داد که سرکوبهای وحشیانه و خونین حاکمان در روند اوج گیری جنبش زن, زندگی آزادی نه تنها بازدازنده این جنبش نبوده است بلکه بعنوان یک تجربه گرانبها در کف خیابانها بکار گرفته خواهد شد. بویژه نسل جوان با برگزاری این مناسبت نشان دادند که برای سیاستهای سرکوبگرانه برای تفکیک جنسیتی از سوی حکومتیان ارزشی قائل نیستند. آنچه در یک سال گذشته دیده ایم اینکه غلیانهای اجتماعی علیرغم فروکش و بخشا شکست جنبش زن زندگی آزادی نه تنها خاموش نشده بلکه گسترده تر در بطن جامعه ادامه یافته است.

امروز ایران سراسر به آتشکده ای میماند که خاموشی نخواهد داشت.جمهوی اسلامی مدتهاست که در تمامی زمینه های فرهنگی سیاسی و اقتصادی مرده است. این جنازه نیازمند گورکن است. چنانچه مطالبه ( یک زندگی معمولی ) قطعا خواست طیف وسیعی از جوانان در خیابانها و در جریان اعتلای جنبش زن زندگی آزادی بود و خواهد ماند و چنانچه شعار سراسری زن زندگی آزادی پرچمی سراسری و همیشگی خواهد بود اما خاکسپاری جمهوری جهل و ننگ اسلامی نیازمند مداخله همه اقشار و طبقات ذینفع در سرنگونی جمهوری اسلامی خواهد بود.

 
توازن قوا میان انقلابیون و حاکمیت بربرها زمانی برهم خواهد خورد که جنبش نان و آزادی در پیوند  و همبستگی سراسری در کنار جنبش زنان وجوانان بی آینده و سرکوب شده قرار گیرد. آنچه فقدان آن در جنبش اخیر محسوس بود. حقیقت این است که در وضعیت کنونی و برآوردهای غیر رویایی از توان طبقات و اقشار و طیفهای موجود هیچیک از نیروهای انقلاب توان برهم زدن این توازن را نخواهد داشت و نظام حاکم هنوز قدرت سرکوب آنها را دارد علیرغم اینکه بعنوان جنازه ای متحرک در هیچ زمینه دیگری قادر به حل مشکلات و معضلات اجتماعی و اقتصادی نیست. متاسفانه نیروهای چپ و کمونیست از آنجایی که پایگاه اجتماعی ندارند اما حفظ سازمانی و تشکلهای خود را بلحاظ هویتی ضروری میدانند, واقعیات سیاسی و اجتماعی را بر اساس منافع گروهی خود تغییر میدهند. ارزیابی و تحلیل درستی از وضعیت و ترکیب اجتماعی کشورمان ندارند. کلاسیک تحلیل می کنند.اینکه انقلابی به رهبری طبقه کارگر کشورمان در شرایط موجود صورت خواهد گرفت قطعا شوخی است.

در شرایط کنونی همه کاسه کوزه ها را نمیتوان بر سر طیف خاکستری شکاند. برای چپ حضور بسیار وسیع قشر خرده بورژوا در ایران با همان مختصات ترس از انقلاب اجتماعی و لق بودن این طیف ناشناخته نیست. بنابر این هرگونه تحلیل و برنامه راهبردی چپ نمیتواند بی اعتنا به تحلیل مشخص از شرایط مشخص موجود باشد.قطعا جنبش انقلابی آتی ترکیبی گسترده تر و شعارهای خودویژه خود را خواهد داشت. این ترکیب آمیزه ای از جنبش نان و ازادی 98 و جنبش اخیر خواهد بود. وظیفه چپ در این جنبش کوبیدن سر به دیوار استراتژی نیست.

شعار کلیدی در چهارشنبه سوری امید تلاش برای خاکسپاری جمهوری اسلامی در سال آتی را در بر دارد.

امسال سال قیامه, کار نظام تمامه