خامنه ای نگران از تعمیق شکاف بین دولت و مجلس
یکشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۲
روز چهار شنبه سوم خرداد علی خامنە ای این بار رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی را فراخواند تا ضمن تعریف و تمجید از آنان به خاطر گوش به فرمان بودنشان در تصویب قوانین و لایحە هایی که حکومت برای سرکوب و مقابله با جنبش انقلابی و سراسری به آن نیاز داشته است، آنان را تشویق نماید که همچنان به وظایف خود عمل نمایند. او یک ماه قبل نیز چنین دیداری با رئیسی و هیأت دولتش ترتیب داده بود تا آنان را نیز متوجه حساسیت شرایط حکومت نماید و در مقابل جنبش اعتراضی و اعتصابات کارگری متحد و هماهنگ عمل نمایند. این درحالی است که طی دو سه ماه گذشته بحران اقتصادی حکومت عمیق تر شده است؛ نرخ تورم همچنان در حال افزایش است؛ ارزش تومان همچنان درحال سقوط است؛ نرخ بیکاری در میان جوانان بیشتر شده است، و رژیم ورشکستۀ جمهوری اسلامی از ایجاد هرگونه بهبودی در اوضاع معیشتی مردم عاجز و ناتوان است. در چنین شرایطی تنها ابزار رژیم برای تداوم حاکمیت، سرکوب و اعدام است و لازم است دولت و مجلس و قوۀ قضائیه در همکاری نزدیک با دستگاههای امنیتی این امر را پیش ببرند. خامنە ای در سخنان خود خطاب به قالیباف دزد و بقیۀ نمایندگان به دفاع از آنان در مقابل مردم معترض پرداخت و مجلس و دولت کنونی را “انقلابی، باسواد و پر تحرک و ساده زیست” نامید. توصیفی که باید آنرا طنز روزگار به حساب آورد.
اتلاق این خصوصیات بی مُسما از جانب خامنەای به مجلس و دولت کنونی در حالی است که به ویژه در یکی دو ماه اخیر موارد زیادی از فساد، دزدی، رشوه دهی و رشوه خواری بر سر زبانها بوده و از جانب مردم مورد اعتراض و تمسخر قرار گرفته اند. خامنەای در سخنانش اعتراف نمود که: “از چپ و راست متلک به آنان زده می‌شود و حاشیەهایی در بارۀ آنان مطرح می شود”. او نمایندگان مجلس را “ساده زیست” نامید تا ماجرای رشوه خواری ١٥٣ دستگاه ماشین شاسی بلند که به گفتۀ یکی از نمایندگان مجلس”خبری از سرنوشت آنان در دست نیست”، را کتمان کند. خامنه ای از شکاف بین دولت و مجلس بشدت نگران است. وی اِصرار داشت نمایندگان مجلس را انقلابی معرفی کند، تا در اختلافات درونی شان وزیران کابینۀ رئیسی را استیضاح نکنند. اما دفاع خامنەای از سران ارکان حکومت فاسد و یک دستی که از سه سال قبل برای مقابله با اعتراضات توده ای و روند رو به گسترش اعتصابات کارگران سرهم بندی کرده است، نه تنها برایش چاره ساز نیست بلکه نفرت و انزجار عمومی از آنان را بیشتر بر می انگیزد. زیرا مردم می‌دانند رهبری سپاه پاسداران و خامنەای با علم به وجود بحران عمیق اقتصادی و تحمیل بیکاری فقر و گرسنگی به کارگران و تودەهای مردم تهیدست ایران از سه سال قبل برای حفط و تداوم حکومتشان در فکر یکدست کردن قوای سه گانه بوده‌اند.
خامنەای در بخش دیگر از سخنانش با هدف تبرئۀ خود از شکست سیاست منطقه ای و مذاکرات هسته ای قبلی و دفاع از سیاست خارجی کنونی، دولت حسن روحانی را مقصر قلمداد کرد که سیاست “دیپلماسی التماسی” داشته و سیاست “نرمش قهرمانانه” او را نفهمیده است. اما همین مجلس “انقلابی کنونی”، در آن زمان با تصویب طرح “اقدام راهبردی”، کشور را از سرگردانی در قضیۀ هسته ای نجات داد و یکی از گرههای نظام را باز کرد و الان نشانه هایش را در دنیا مشاهده می‌کنند. این درحالی است که به اعتراف جواد ظریف آنزمان نیز مذاکرات هسته ای تحت نظر خامنەای و رهبری سپاه پاسداران پیش برده می شد و سهم دولت در تعیین سیاست خارجی و مذاکرات هسته ای تقریبأ در حد صفر بوده است. البته حسن روحانی بعدأ اظهار نمود که تصویب آن طرح مجلس، مانع به ثمر رسیدن مذاکرات برجام و رفع تحریم‌ها شده است. اما هدف خامنەای از طرح این نکته در چنین شرایطی علاوه بر تعریف از مجلس، توجیه چرخش اخیر جمهوری اسلامی در سیاست منطقه ای و برقراری ارتباط به عربستان سعودی و دیگر دولتهای منطقه بود که گویا اینک با سیاست “نرمش قهرمانانه” او سیاست و مناسبات منطقەای و جهان، رژیم در مسیر درستی قرار گرفته است!
اما اصلی‌ترین هدف خامنەای از تعریف و تمجید از نمایندگان مجلس در روز چهارشنبه این نکته بود که به آنان بگوید که در تصویب طرحهای سرکوبگرانه تردیدی به خود راه ندهند. او به نمایندگان مجلس ارتجاع هشدار داد که: ” در امور تقنینی به دنبال رضایت مردم نباشید و نگذارید وجاهت طلبی روی حرف و اقدامات شما اثر بگذارد. اینکه فلان حرف یا فلان کار موجب علاقمندی مردم و احتمال رأی آوری می شود را بکلی از ذهن خود خارج کنید. این کار از مجاهدتهای مهم و لازم شما است”. خامنەای قبلأ نیز چنین دستورات سرکوبگرانه را به کارگزاران خود در مجلس ارتجاع اسلامی داده بود و از آنها خواسته بود که بر سر راه دولت رئیسی سنگ اندازی ( یا استیضاح ) نکنند و رویکرد مجلس و دولت “انقلابی” باید همکاری و هم افزایی با هم باشد.
خامنەای جنایتکار در شرایطی در فکر تحکیم سنگر حکومتش در مقابل موج اعتصاب و اعتراضات کارگران و تودەهای مردم به جان آمده از فقر و گرسنگی و محرومیت برآمده، که می‌داند هنوز آغاز کار است و هر روزه با اَشکال جدیدی از مبارزات در جنبش اعتراضی سراسری روبرو خواهد شد. حکومت در شرایطی با مطالبات بهبود اوضاع معیشتی هشتاد درصد جامعه روبرو است که بحران اقتصادی حکومت هر روزه عمیق‌تر می‌شود. رحیم ممبینی معاون سازمان برنامه و بودجۀ رژیم روز شنبه ۳۰ اردیبهشت در تشریح جزئیات کسری بودجه سال گذشته گفت:” کسری واقعی بودجه دولت در سال گذشته حدود ۷۹۴ هزار میلیارد تومان بود و رقم یاد شده بیش از دو برابر کسری بودجه سال‌های پیش است”. این در حالی است که مقامات دولت دروغگوی ابراهیم رئیسی بارها گفته بودند بودجه ۱۴۰۱ کسری ندارد.
به این ترتیب رژیم اکنون در حال تحکیم سنگر مقابله با خواست و مطالبات مردم است. در چنین شرایطی کارگران و مردم زحمتکش ایران نیز راهی جز گسترش و تقویت سنگرهای مبارزاتی خود که همان گسترش اعتصابات کارگری و اعتراضات توده‌ای و سراسری در مقابل رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی می باشد، پیش رو ندارند.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له