پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳

تهاجم جدید نیروهای سرکوبگر رژیم جمهوری اسلامی علیه زنان که از روز شنبه ٢٥ فروردین، تحت عنوان “طرح نور” با اوج خشونت آغاز گردید، تا کنون با مقاومت قاطع زنان با شکست روبرو شده است.  علیرغم تهدید و تشدید سرکوب، در بسیاری از شهرها زنان بدون حجاب در خیابانها در رفت و آمد هستند و نیروهای سرکوبگر که وسیعآ به خیابانها گسیل شده‌اند با زنان درگیر می‌شوند و به گفتۀ یکی از زنان شجاع و آزاده :” جنگ واقعی در خیابانها است و زنان در خط مقدم این جنگ هستند”. شکست این طرح ارتجاعی پس از دوهفته و نگرانی از تبعات خطرناک آن برای رژیم موجب اختلاف میان نهادهای بالای حاکمیت شده است. آنان که از ابتدا برای اجرای این طرح ضد انساتی دست در دست هم گذاشته بودند، اینک که با سد مقاومت زنان روبرو شده اند هریک به شکلی تلاش می کنند از خود تَبَری جویند و دیگری را مقصر معرفی نمایند.

در این رابطه وب سایت خبری “رجا نیوز” وابسته به جریان “جبهه پایداری”، در انتقاد از این طرح آنرا همان گشت ارشاد نام برده که هزینۀ سنگینی به نظام شان تحمیل نمود. ابراهیم رئیسی قاتل نیز می‌خواهد به شکلی دخالت خود در تصویب و اجرای “طرح نور” را کتمان کند و هزینه شکست مفتضحانۀ آنرا به اژه ای و قالبیاف تحمیل نماید و تنها آنان را مقصر قلمداد کند. محسنی اژه‌ای رئیس جنایتکار قوۀ قضائیه که دو هفته قبل  برای اجرا طرح حجاب اجباری عجله داشت و به عوامل خود ابلاغ نمود: “با توجه به اینکه جمهوری اسلامی در قضیۀ حجاب و عفاف وضع خوبی ندارد، نباید منتظر تصویب نهایی لایحۀ حجاب و عفاف باشیم و لازم است با به کارگیری قوانین فعلی همین الان برای بهبود وضع عفاف و حجاب اقدام کنیم”، اینک به افشاگری و مخالفت رئیسی از تلاش برای تبرۀ خود تلاش می کند. در این رابطه اژه‌ای روز دو شنبه سوم اردیبهشت گفت: ” در جلسه‌ای که مدتی قبل با ابراهیم رئیسی داشتیم او تأکید کرد که (نمیشود مقولۀ حجاب و عفاف را رها کرد و از فراجا خواستیم به میدان بیاید). خُب آیا اکنون می‌توان خود را کنار کشید و اصطلاحاً و به تعبیر عامیانه بگوئیم « کی بود کی بود من نبودم»؟. در این میان سر پاسدار “رادان” فرماندۀ فراجا نیز روز سه شنبه چهارم اردیبهشت اعلام کرد که تصمیم اجرای طرح نور با موافقت و حمایت همگانی دولت، مجلس و قوۀ قضائیه به اجرا در آمده است. 

اما سران جنایتکار سه قوه (رئیسی، قالیباف و اژه‌ای)، به دنبال سخنان علی خامنه‌ای در روز چهارشنبه ۱۵ فروردین در دیدار با آنها و فرماندهان سپاه پاسداران، جرأت اتخاذ چنین تصمیمی پیدا کردند. خامنه‌ای که سابقۀ طولانی در ضدیت با زنان دارد، در آن جلسه با صراحت گفت: “حجاب زنان از لحاظ شرعی یک حکم مسلم است و از آن نباید کوتاه آمد”. به این ترتیب او به آنها و نیروهای سرکوبگر و آتش به اختیاران فرمان داد که علیه زنان چنین قانونی تصویب کنند و به خیابانها بریزند و علیه آزادی زنان وارد جنگ تمام‌عیار شوند. اینک که اجرای طرح ضد انسانی “نور”، شکست‌خورده و با اعتراضات مردم و حتی بسیاری از وابستگان حکومت نیز روبرو شده است، بعضی از نهادها و رسانه‌های وابسته به دولت و خَدم و حَشم خامنه‌ای در تلاش برائت از او از این اقدامات ضد انسانی علیه زنان هستند. در این رابطه فضائلی عضو دفتر خامنه‌ای با انتقاد از برخورد نیروهای سرکوبگر رژیم با زنان گفت: “کارهای بی قاعده و بی برنامه نباید انجام گیرد. رهبری با آن‌ها موافق نیست”. 

در چنین شرایطی از آنجا که “طرح نور” رژیم با مقاومت زنان آزاده و مبارز روبرو شده است و نیروی انتظامی رژیم توان مقابله با آنان را نداشته، حکومت اسلامی در صدد تشدید سرکوب زنان از طریق تقویت نیروی سرکوب با به میدان آوردن سپاه پاسداران و تحمیل فضای امنیتی به جامعه است. از سویی می‌خواهد سپاه پاسداران را تحت عنوان بی مسمای “سفیران مهر” جهت کمک به نیروی انتظامی در سرکوب و تحمیل حجاب اجباری زنان به خیابانها بیاورد، و از سوی دیگر با توسل به سیاست کثیف و نخ نمای پرونده سازی امنیتی به مصاف زنان ازادیخواهی می رود که خواستار ابتدایی ترین حق انسانی خود یعنی آزادی پوشش هستند. در این رابطه روز سه شنبه ٤ اردیبهشت “فراجا” ( فرماندهی انتظامی جمهور اسلامی) در اطلاعیۀ شماره ٤ خود ادعای کذب و مسخره وجود ارتباط زنان آزاده با “باندهای تبهکار سازمانیافته بین‌المللی و داخلی در زمینۀ فساد و فحشا و تجارت جنسی” را مطرح کرد، که گویا این مسأله موجب تصویب و اجرای طرح رسوای “نور” بوده است. اما این ادعای “فراجا” نه شامل زنان آزاده بلکه دقیقأ وصف حال و بخشی از مشغلۀ و کار روزانۀ سپاه پاسداران رژیم است. این ادعای بی شرمانۀ “فراجا” را علی خامنه‌ای نیز دو هفته قبل به شکلی دیگر و با منتسب کردن زنان بی حجاب به “عوامل و وابستگان دشمن”، مطرح کرد.

تا مانع ابراز مخالفت با آن طرح گردد و زنان را نیز به تسلیم در برابر افکار پوسیدۀ مذهبی وادارد نماید. 
روشن است كه مبارزه با حجاب اجباری عرصەای نيست كه به خودی خود عمق و گستردگی مبارزات رهايی بخش زنان ايران را نشان دهد، اما مقاومت در برابر حجاب اجباری امروز به يك نماد مقاومت در برابر قوانين ارتجاع اسلامی و ناديده گرفتن دستورات حكومتی تبديل شده است. کنترل پديده بی حجابی از دست رژیم خارج شده و همین واقعیت است که اينچنين خامنەای و سران سه قوه حکومت اسلامی را نگران و سراسیمه كرده است. نيروهای اعزام شده به خيابانها و دانشگاهها برای عقب راندن زنانی كه حجاب و روسری ها را به دور انداخته و رژيم و قوانينش را به چالش كشيدەاند، كافی نيستند. تودەگير شدن اين مبارزه رژيم را در مقابله با آن مستاصل ساخته است. تهدیدات خامنەای و رئیسی و رئیس قوه قضائیه نه از سر قدرت بلكه در واقع اعتراف به شكست است. جمهوری اسلامی طی بیش از چهار دهه حاكميت خود هرچه در توان داشته است بر عليه زنان به كار گرفته است. حکومت اسلامی سرمایه داران نه در زمينه تصويب قوانين ضد زن و نه در زمينه اعمال زور و خشونت مستقيم خلائی باقي نگذاشته است تا امروز بخواهد آن را با اقدامات “فرا قانونی” پر كند. 

مبارزه متحدانه زنان و مردان آزادەای كه تحميل حجاب اجباری را اهانت به حرمت انسانی خود ميدانند، به پیشروی خود ادامه می دهد. زمان آن فرا رسيده است كه زنان ايران با دور انداختن حجابی كه به زور سركوب به آنها تحمیل شده است، عملا و در کف خیابان، قوانينی كه در اين زمينه وجود دارد را ملغی سازند. مبارزەای كه با سوزاندن روسری ها در کف خیابان وارد فاز نوینی شد را ميتوان با قاطعيت به سرانجام رسانيد. 

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv