جنبش پر قدرت معلمان و یاوه گویی های بلند گوهای امنیتی و تبلیغاتی رژیم
چهارشنبه ۱ دی ۱۴۰۰
اعتصابات و اعتراضات گسترده معلمان در روزهای بیستم، بیست و یکم وبیست ودوم آذرماه همزمان با برسی طرح رتبه بندی معلمان در مجلس رژیم نشان از یک جنبش پرقدرت سراسری بود. همین امر سبب گردید که رژیم از سوئی به حربه همیشگی اش یعنی دستگیری و تهاجم به صفوف معترضان دست یازد و از سوی دیگر بلند گوهای تبلیغاتی- امنیتی خود را علیه مبارزه حق طلبانه معلمان به راه اندازد. هنوز چند ساعتی از تجمعات نگذشته بود که رسول بداقی عضو هیات مدیره کانون صنفی اسلامشهر و نماینده این تشکل در شورای هماهنگی توسط پلیس امنیت بازداشت شد. همزمان جعفر ابراهیمی فعال جنبش معلمان و بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان در بیدادگاه انقلاب کرج به خاطر فعالیتهای صنفی اش مورد محاکمه قرار گرفت. در موردی دیگرآمانج امینی فعال معلمان در شهر سقزآماج ضرب وشتم نیروهای سرکوبگر قرار گرفت. و این در حالی است که هنوز دها تن از معلمان در زندان بسر میبرند.
این اعتراضات سومین دوره از اعتراضات معلمان در یک ماه اخیر بود. آنها در قطعنامه پایانی تجمع سراسری خود در یازدهم آذر با برشمردن همه بحرانهائی که جامعه با آن روبروست، نوشتند که ” در چنین شرایط بحرانی، بیش از ۱۴ سال است که بخشهای گوناگون فرهنگیان بویژه بازنشستگان، چشم امیدشان برای یک زندگی نسبی به دست دولت و مجلسی است که به نام نماینده‌ی مردم سوگند وفاداری و خدمت به ملت یاد کرده، اما بیشترین خیانتها را در حق مردم روا میدارند”. آنها در ادامه قطعنامه به دولت و مجلس هشدار دادند ” تا زمانی که قانون مدیریت خدمات کشوری، بویژه نظام همسان سازی حقوق بازنشستگان و طرح رتبه بندی شاغلین، به اجرا درنیاید، در روزهای آینده همچنان اعتراضات را به اشکال گوناگون از جمله تحصن، تجمع ٬ راهپیمایی، تعطیلی کلاس‌ها و سایر اشکال قانونی اعتراض، در سراسر کشور تا رسیدن به خواسته های قانونی، در فراخوانهای پی در پی ادامه خواهند داد”. آنچه را که نمایندگان مجلس رژیم در جلسه چهارشنبه بیست وچهارم آذر ماه تصویب کردند به روایت یکی از سخنرانان در تجمعات اعتراضی، “نه لایحه رتبه بندی، بلکه لایحه خدعه بندی بود”. طبق این مصوبه دولت فقط دوازده ونیم هزار میلیارد تومان برای شش ماه اختصاص میدهد وبه جای رتبه بندی شاغلان بر مبنای حداقل هشتاد درصد حقوق هیأت علمی، صرفا در صد ناچیزی به حقوق معلمان اضافه خواهد شد که حتی با عملی شدن آن، حقوق فرهنگیان بین یک ونیم تا دومیلیون افزایش خواهد یافت که با توجه به تورم وبودجه انقباضی در سال آینده تمام معلمان زیر خط فقر باقی میمانند.
اگر دستگیری وسرکوب اعتراضات و طرح مصوبه مجلس رژیم دو مؤلفه از سیاست رژیم در برخورد به اعتراضات فرهنگیان بود، اینبار کیهان شریعتمداری بلندگوی تبلیغی خامنه ای و روزنامه جوان وابسته به دستگاه امنیتی سپاه نیز علیه معلمان وارد عمل شده اند. روزنامه کیهان نوشت: “باید مراقب بود با دمیدن در مشکلات صنفی و مطالبه اختصاص بودجه، نقدینگی وتورم ایجاد نشود”. قلمزن کیهان بیشرمانه از افزایش نقدینگی و تورم سخن به میان میآورد در حالیکه حتی اگر لایحه مصوبه مجلس هم عملی شود حقوق معلمان که بسیار پایین تر از خط فقر است از کجا قرار است نقدینگی را افزایش دهند. تورم افسار گسیخته ی موجود در جامعه را به هیچ ترفنددی نمیتوان به مطابلبه رتبه بندی معلمان وهمسان سازی دریافتی بازنشستکان پیوند داد. قلمزن کیهان خود را به فراموشی میزند و گویا نشنیده است که بودجه بیست ودو مؤسسه ترویج خرافات و افکار پوسیده مذهبی معادل دوازده هزار میلیارد تومان افزایش یافته است. قلمزن مزدور کیهان در ادامه میپرسد که “آیا تنها راه طرح مطالبات ومشکلات، تجمعات بی در و پیکر خیابانی است که هیچکس مسؤلیت راه اندازی و اتفاقات متن وحاشیه آن را بر عهده نمیگیرد، یا روشهای مدنی تر و مفیدتر وکم هزینه تر هم وجود دارد. مسئولیت انحراف این تجمعات و موج سواری دشمنان کلیت مردم ایران با کیست؟ آیا هزینه های هنگفت این موج سواری جز از جیب ملت ایران پرداخت میشود “. این دیگر اوج بیشرمی از جانب کسانی است که هر ثانیه از ادامه حیاتشان هزینه ای به قیمت به فقر کشاندن میلیونی مردم، به قیمت افزایش ارتش میلیونی بیکاران، به قیمت افزایش کارتن خوابها، به قیمت افزایش کسانی که برای تأمین نان شب باید اعضاء بدن خود را به فروشند، تمام می شود. اگر برای رژیم ارسال نیروهای سرکوبگر هزینه است در مقابل برای جنبش های اعتراضی دستگیری و محکومیت فعالین و رهبران این جنبشها هزینه گرانبهائی هستند و البته باید گفت چه تفاوت عظیمی ما بین هزینه رژیم برای حفظ حاکمیت جنایتکارانه و هزینه مردم برای تحقق مطالبات برحق، برای تأمین حداقل تأمین معیشت وجود دارد.
روزنامه ” جوان ” بلندگوی امنیتی سپاه با تیتر “برخی از کسانیکه معلمان را تحریک به تجمع میکنند سوابق ضد امنیتی دارند “، و اینکه ” این گروه یک تشکل غیر رسمی به نام شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان است ” به میدان آمده وتهدید میکند که: “چنین روالی با خارج کردن اعتراضات منطقی و بحق معلمان از مسیر درست و قانونی، باعث حساس شدن نیروهای امنیتی به اعتراضات شده و در نتیجه می‌توان گفت هدف چنین تندروی‌ها بستن راه اعتراض درست، تند کردن فضا و ایجاد تنش‌های روانی بر دانش‌آموزان و خانواده‌های آنهاست که همگی باعث اختلال در مسیر مطالبات خواهد شد “. فارغ از اینکه فرهنگیان سالیان دراز همه راه ها را طی کرده و جواب نگرفته وبالاخره به سوی اعتصابات و اعتراضات سراسری روی آورده اند. باید به این قلمزنان مزدور گفت که جامعه ایران وجنبشهای اعتراضی دستکم از دیماه ۹۶ به این سو گامهای بزرگی به جلو برداشته اند و از اینرو نه تبلیغات بلندگوهای رژیم، نه امنیتی کردن فضای جامعه و نه به کار انداختن دستگاههای سرکوب هیچکدام نمی توانند جلوی پیشروی جامعه به سوی شرایط انقلابی را بگیرند. بی جهت نیست که ” شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران اعلام می کند که معلمان مطالبه جو، مرعوب این برخوردها نخواهند شد و برای تحقق منافع عالیه فرهنگیان و فرزندان خود و فرزندان ایران به اعتصاب و تجمع سراسری می‌پیوندند”. از اینرو اعلام تجمع سراسری معلمان در روز پنجشنبه دوم دیماه پاسخ شایسته ای به یاوه گویی های بلندگوهای تبلیغاتی وامنیتی رژیم است.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له