چهارشنبه ۱۲ دی ۱۴۰۳

از دوازدهم نوامبر ۲۰۱۳ و تشکیل “شورای خودگردان انتقالی در کردستان سوریه” برای کنترل مناطقی که از زیر سلطه رژیم بشار اسد خارج شده بودند، بیش از یازده سال می گذرد. اعلام این تشکیلات خود گردان بدنبال تلاش و رایزنی «حزب اتحاد دموکراتیک» با چندین تشکل توده ای و پس از آن صورت گرفت که نیروهای مسلح کردستان، پیروزی های چشم گیری در مقابله با تعرض گروههای تروریست ارتجاع اسلامی به مناطق کردنشین، به دست آوردند. حکومت خودگردان موقت از سه ناحیه عفرین، جزیره و کوبانی تشکیل و از طریق یک انجمن ۸۲ نفره به نمایندگی کردها، اعراب، ترکمان ها، آشوريان و ديگر اقليت ها اداره می شد.

در آنزمان و در پی اعلام حکومت خود گردان از جانب نیروهای سیاسی و نهادهای توده ای در کردستان سوریه، «شورای ائتلاف مخالفین سوری» بلافاصله طی بیانیه ای از موضعی شوونیستی  ایجاد یک نظام خودگردان، را گام برداشتن در مسیر تجزیه طلبی دانست و ایجاد دولت جدید را دشمنی با انقلاب مردم سوریه معرفی کرد. همزمان وزیر امور خارجه‌ی وقت ترکیه اعلام خودگردانی در کردستان سوریه را غیر قابل قبول دانست. رئیس اقلیم کردستان عراق نیز در موضعگیری مشابهی، این اقدام را محکوم کرد و با انتشار بیانیه ای حزب اتحاد دموکراتیک را به تک روی و در معرض خطر قرار دادن سرنوشت مردم کرد متهم کرد. 

اما در واقع تشکیل شورای خودگردان انتقالی در کردستان سوریه در آن مقطع، از یک سو پیامد توازن نیرویی بود که در دل بحران و جنگ داخلی در سوریه شکل گرفته بود و از سوی دیگر محصول سال ها مبارزه حق طلبانه مردم کردستان علیه دولت مرکزی بود که بر متن آن کردستان به یک جامعه حزبی تبدیل شده بود و احزاب سیاسی در آن از پایه اجتماعی برخوردار شده بودند. از آنجا که  حضور و استقرار نیروهای سیاسی کردستان در شهرها و روستاها در این دوره بحران جنگی کماکان خلاء یک سیستم اداری که در غیاب نهادهای وابسته به دولت مرکزی اداره امور مناطق کردستان را بر عهده بگیرد را بحال خود باقی گذاشته بود، حکومت خودگردان موقت در کردستان سوریه تحت تأثیر این شرایط عمومی و برای پاسخگویی به این نیاز واقعی شکل گرفت.

اینکه آیا این تشکیلات خودگردان طی بیش از ده سال گذشته توانسته منافع اکثریت مردم کردستان سوریه را نمایندگی کند، باید بر اساس فاکت های عینی مورد ارزیابی قرار گیرد. با این حال همینکه نیروهای تشکیل دهنده حکومت خودگردان، پیشاپیش مردم کردستان سوریه را از زیر منگنه و پیامد های فاجعه بار و خونین جنگ ارتجاعی نیروهای دولتی و جبهه ارتجاعی نیروی اپوزیسیون بیرون کشیدند و با تسلیح توده ای در حد مقدورات آن دوره سنگربندی و دژ محکمی در برابر تعرض های پی در پی نیروهای داعش و میلیشیای ارتجاعی وابسته به ترکیه و تجاوزات و جنایت جنگی دولت فاشیست ترکیه در این منطقه ایجاد کردند و در مقابل خطراتی که این تجربه را تهیدید می کرد، به دفاع برخاستند، دستاوردی مهم و غیر قابل انکار است.

برای نمونه شورای خودگردان انتقالی در کردستان سوریه با تکیه بر نیروی یگانهای مدافع خلق و یگانهای مدافع زنان  توانست تهاجم گسترده داعش برای محاصره کوبانی و تسخیر این شهر که به تصرف و ویرانی بیش از ۳۰۰ روستای این منطقه و آوارگی بیش از ۲۰۰ هزار نفر از مردم منجر شد، را در هم شکند. در آن زمان گروه داعش با برخورداری از کمک های مالی، تسلیحاتی و  لجستیکی  دولتهای ترکیه، عربستان و قطر برای تصرف کوبانی از هیچ جنایتی فروگذار نکرد. دولت فاشیست اردوغان می خواست با درهم کوبیدن تجربه خود مدیریتی مردم کردستان سوریه و برقراری “خلافت اسلامی” در این منطقه، تکیه گاهی برای خود و دیگر حکومت های ارتجاعی در این منطقه ایجاد کند.

اما در اواخر ژانویه ۲۰۱۵ شهر کوبانی این اسطوره مقاومت، پس از١٣٤ روز نبرد متهورانه زنان و مردان آزاده در برابر جانیان گروه اسلامی داعش بطور کامل از وجود این نیروی ضد انسانی پاک شد، خبر آزاد سازی “کوبانی” در صدر اخبار خبرگزاریهای جهان قرار گرفت و کوبانی این شهر بی نام نشان به عنوان رمز ایستادگی و مقاومت شهرت جهانی پیدا کرد. از دیگر دستاوردهای ارزنده تجربه جنبش حق طلبانه مردم کردستان سوریه، صدور بیانیه ی مربوط به حقوق پایه ای زنان در اول نوامبر ۲۰۱۴  از جانب اداره مشترک خود مدیریتی در کانتون جزیره بود. انتشار این بیانیه گام مهمی در جهت تأمین حقوق و آزادی زنان و تأمین برابری حقوقی میان زن و مرد در کردستان سوریه و در منطقه خاورمیانه است. این بیانیه که بر برابری میان زن و مرد در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و همچنین بر حقوق زن در محیط خانواده تأکید می کند، آشکارا در تقابل با فرهنگ ارتجاع اسلامی و فرهنگ پوسیده مرد سالارانه در برخورد به حقوق زنان در جامعه قرار دارد.

اعلام برابری حقوقی اقلیت های ملی و مذهبی و مشارکت آنها در نهادهای حکومت خود گردان از دیگر دستاوردهای این تجربه است.
جنبش حق طلبانه مردم کردستان سوریه یا “روژ آوا” با این مجموعه دستاوردها، اکنون در برابر یک آزمون تاریخی قرار گرفته است. در پی سقوط رژیم دیکتاتوری بشار اسد که مطابق نقشه و برنامۀ از پیش تدارک شدۀ رژیم فاشیستی ترکیه، آمریکا و در هماهنگی با دولت اسرائیل انجام گرفت، فاز جدیدی از جنایات جنگی و اشغالگری دولت ترکیه در کردستان سوریه آغاز شده است. در جریان جنگ سوریه، پس از آنکه مذاکرات آستانه ۱ و ۲ و ۳ و مذاکرات سوچی در دستیابی به یک راحل عملی برای پایان دادن به بحران جنگی ناکام ماندند، بعد از هفت سال جنگ بر پایه توازن قوایی بشدت ناپایدار، آتش بسی شکننده برقرار کردند.

بر اساس توافقات انجام گرفته از سال ۲۰۱۸ به بعد استان ادلب در شمال غربی سوریه و دارای مرز مشترک با ترکیه با یک و نیم تا دو میلیون نفر جمعیت به محل استقرار و قلمرو هیئت تحریر شام تعیین گردید. هیئت تحریر شام در همان حال که در این مدت تمرین حاکمیت و دولت داری و جذب نیرو می کرد از جانب دولت های ترکیه و قطر در هماهنگی با آمریکا به لحاظ مالی ، لجستیکی و تسلیحاتی تجهیز می شد و نیروهایش مانند یک ارتش حرفه ای تحت آموزش قرار گرفتند. تداوم روند تجهیز و آموزش هیئت تحریر شام با آغاز جنگ روسیه و ناتو در اوکراین و تحریم های اقتصادی غرب علیه روسیه که کاهش حضور نظامی ارتش روسیه در سوریه را در پی داشت، همراه شد.

حزب الله لبنان و نیروهای قدس سپاه پاسداران و لشکر میلیشیای وا بسته به رژیم اسلامی نیز که در سال ۲۰۱۵ مانند پیاده نظام نیروی هوائی روسیه در جنگ با گروه های جهادی سنی و در دفاع از رژیم و ارتش بشار اسد عمل می کردند، طی یک سال اخیر زیر ضربات سنگین و پی در پی ارتش اسرائیل بشدت تضعیف شده و توان نظامی خود را از دست دادند. بدین طریق استراتژی حفط و بقای رژیم بشار اسد که اساسا به کمک های مالی و نظامی دولت روسیه و رژیم جمهوری اسلامی تکیه داشت، به بن بست رسید. در چنین شرایطی دولت ترکیه در همکاری و هماهنگی با آمریکا و دولت قطر و با تکیه بر نیروی هیئت تحریر شام بر متن نارضایتی عمومی از اوضاع حاکم و رژیم بشار اسد و بر متن توازن قوای جدید، در جامعه ای که در اثر جنگ و ویرانی شیرازه اش از هم پاشیده بود، سناریوی تهاجم پی در پی تصرف شهرها و مناطق تحت کنترل ارتش بشار اسد و سرانجام ساقط کردن رژیم بشار اسد را به اجرا گذاشتند.

فرماندهان فاسد و ارتش فرسوده سوریه که هیچ انگیزه ای برای دفاع از رژیم اسد نداشتند مواضع خود را یکی پس از دیگری واگذار کردند. ارتش اسرائیل در هماهنگی با آمریکا با حملات سنگین هوایی نیروی دریایی و بخش عمده زیرساخت های نظامی سوریه را نابود و با استفاده از بی عملی نیروهای صلح سازمان ملل، منطقه حائل در بلندی های جولان را دوباره به اشغال کامل خود در آورد و سناریوی دست به دست شدن قدرت از بالای سر توده های مردم را تکمیل کرد.

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv