جنبش اعتراضی بازنشستگان ادامه دارد «تا حق خود نگیریم، آروم نمی نشینیم»
پنجشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۲
روز دو شنبه ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۲بازنشستگان مخابرات در ادامه مبارزات پیگیرانه خود در مناطق مختلف ایران از جمله در شهرهای ساری، تبریز، تهران، خرم آباد، اراک، شهرکرد، رشت، مریوان، ایلام، اردبیل، کرمانشاه، سنندج، اصفهان، اهواز، زاهدان، قزوین و چندین شهر دیگر تجمع های اعتراضی برپا کردند. باز نشستگان در این روز بار دیگر نسبت به عدم رسیدگی به مطالباتشان و در میان آنها اجرای کامل آئین نامه پرسنلی و استخدامی سال ۸۹ و رفع مشکلات بیمه درمانی شدیدا اعتراض کردند. در برخی از شهرها مانند تهران، اهواز، رشت و …تجمعات اعتراضی با راهپیمایی و سردادن شعار علیه چپاول و سیاست های غارتگرانه دولت و فساد حکومتی در سطح شهر همراه بود. بازنشستگان مخابرات در این روز در جریان راهپیمایی و تجمع های اعتراضی خود بار دیگر با سر دادن شعارهای «اجرای همسانسازی، بدون حقه بازی»، « نه مجلس نه دولت، نیستند به فکر ملت»، «بازنشسته داد بزن، حقت رو فریاد بزن»، «معیشت خواربار، به‌روز باید گردد»، «وعده زیاد شنیدیم، نتیجه‌ای ندیدیم»، «تا حق خود نگیریم، آروم نمی نشینیم»، «وای از این جهالت، مدیران خجالت خجالت»، «عزت بازنشسته، احیا باید گردد»، « صندوقو غارت کردند، ما را بیچاره کردند»، «صندوق پر درآمد، چه برسر توآمد» ، عزم و اراده خود برای تداوم اتحاد و مبارزه تا رسیدن به مطالباتشان را اعلام کردند.
در همین روز بازنشستگان عضو صندوق بازنشستگی کشوری در تهران، اصفهان، سنندج و چند شهر دیگر جهت پیگیری مطالباتشان تجمع های گسترده اعتراضی برگزار کردند و با سردادن شعار علیه نهادهای حکومتی بر ادامه اعتراضات خود تا تحقق مطالباتشان تأکید کردند. بازنشستگان عضو صندوق بازنشستگی کشوری در این تجمع های اعتراضی بار دیگر طی قطعنامه ای مفاد مطالبات خودرا به شرح زیر اعلام کردند:
۱- بازگشت لایحه دائمی نمودن همسانسازی از طرف دولت به مجلس و تصویب آن توسط نمایندگان و اجرای همسانسازی توسط دولت و تأمین بودجه لازم آن به طور سالانه.
۲- افزایش حقوق های سالیانه طبق مواد ۶۴ و ۱۲۵ قانون مدیریت خدمات کشوری بر اساس میزان تورم واقعی در جامعه.
۳- تسریع در پرداخت پاداش بازنشستگان ۱۴۰۰و ۱۴۰۱ بر اساس احکام رتبه بندی و اجرا و پرداخت ۱۴ هزار میلیارد تومان بابت متناسب سازی حقوق ها ، جزء ۳ و ۴ بند (ی) تبصره ( ۲) قانون بودجه ۱۴۰۱ به صندوقهای بازنشستگی کشوری و لشکری .
۴- رعایت حق وحقوق بازنشستگان در بررسی قانون برنامه هفتم توسعه توسط کمیسیون تلفیق مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام و گنجاندن بندها یا موادی که کلیه حقوق قانونی ( میزان دریافتی ، هزینه های درمانی و امکانات رفاهی و منزلتی) بازنشستگان را طبق عدالت و رفع تبعیض و براساس قانون اساسی در نظر گرفته باشد.
۵- تهیه و تنظیم آیین نامه اجرایی ماده ۸۵ قانون مدیریت خدمات کشوری با موضوع بیمه پایه و تکمیلی جامع ، کامل بازنشستگان، بطوریکه تمام هزینه های درمانی را پوشش دهد .
۶- تهیه لایحه متمم بودجه ۱۴۰۲برای افزایش حقوقها متناسب با نرخ تورم و ارسال آن به مجلس بر اساس ماده ۱۲۵ قانون مدیریت خدمات کشوری.
۷- پرداخت رفاهیات قانونی نقدی و غیرنقدی همچون شاغلین هر دستگاه به بازنشستگان، مطالبات و دیون ناشی از صدور احکام مهر ۹۹ بابت گروه های ارفاقی، رزمندگی، هزینه های فوت و ازدواج و دیگر معوقات از خواسته های به حق ما بازنشستگان است .
تردیدی نیست آنچه بازنشستگان را در ابعاد سراسری به اعتراض واداشته و به کف خیابان کشانده است، ریشه در شکاف‌های طبقاتی و همین تورم و گرانی و فقر و فلاکت اقتصادی و سیستم تبعیض های نهادینه شده دارد که اکثریت مردم ایران را به زندگی کردن در زیر خط فقر سوق داده است. همین حقیقت ساده ضرورت مبارزات متحدانه بازنشستگان را پیش کشیده است. تداوم سیاست‌های رژیم جمهوری اسلامی در حمایت از طبقه سرمایه دار حاکم و تعرض به هستیِ اجتماعی، معیشت و منزلت انسان ها، بازنشستگان را نیز مانند معلمان و دیگر بخش های طبقه کارگر به مقاومت و اعتراض کشانده است. بازنشستگان در مقابل تعرض دستگاه فاسد حاکم به سطح زندگی و معیشتشان دست روی دست نگذاشته اند و با اعتراض های سراسری و سازمانیافته خود به نیروی فشار سیاسی جدی علیه رژیم اسلامی تبدیل شده اند.
جنبش اعتراضی سراسری و شکوهمند بازنشستگان و سنت یکشنبه ها، دوشنبه ها و سه شنبه های اعتراضی نشان از آن دارد که جنبش انقلابی توده های بپاخاسته مردم ایران اگر چه از اعتراض های هر روزه و جنگ و گریز خیابانی دو، سه ماهه اول فاصله گرفته است، اما در اشکال مختلف ادامه دارد. این روند آشکارا نشان می دهد که موج اعدام ها و بگیر و ببند فعالین جنبش های اجتماعی نتوانسته مردم را مرعوب کند. تداوم تجمع های اعتراضی سراسری بازنشستگان که طی دو سال اخیر بارها با شعارهای محوری “فقط کف خیابان بدست میاد حقمون” ، “تا حق خود نگیرم، از پا نمی نشینم”، خیابان ها را به تسخیر خود در آورده اند، در شرایط کنونی از اهمیت سیاسی ویژه ای برخوردار است. اعتراض ها و مبارزات پیگیرانه بازنشستگان را باید در ادامه جنبش انقلابی سراسری ارزیابی کرد و از مطالبات بر حق آنها قاطعانه حمایت کرد. یکشنبەها، دوشنبەها وسەشنبەهای اعتراضی، این جنبش شکوهمند بازنشستگان را ارج بگذاریم.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له