شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۰

عباس منصوران

بمباران های شیمیایی و ممنوعه در کردستان به وسیله ی حکومت ترکیه

در حالیکه، ارگان های بین الحکومتی مانند «سازمان ملل» استفاده از سلاح های شیمیایی و بمب های خوشه ای را حتی میان ارتش های درگیر ممنوعه اعلام کرده اند، این سلاح ها همچنان در دست حکومت ها علیه بشریت فاجعه می آفرینند. حکومت های عراق در دوران حاکمیت حزب بعث در عراق و سوریه در دوران بشار اسد، حکومت اسلامی در ایران در جنگ علیه عراق و در برخی موارد علیه خیزش های مردمی و نیز در سوریه علیه توده های به پاخاسته در سوریه و فاشیسم حاکم بر ترکیه در تهاجم علیه روژآوا و غیرنظامیان کوه پایه های قندیل و دامنه های زاگرس و علیه گریلاها بدون رعایت همین موازین به آسودگی و فارع از هر سرانجامی با کاربرد سلاح های گوناگون شیمیایی دست به جنایت زده و می زنند. کاربرد سلاح های شیمیایی، جنایتی است علیه بشریت.

نوشتار زیر بر مبنای گفتگوی آژانس خبری هاوار^([i]) به زبان انگلیسی با نگارنده (عباس منصوران) در پانزدهم نوامبر 2021 سامان یافته است.

بمباران شیمیایی سردشت

مروری بر کاربرد سلاح های شیمایی با قدرت یابی حکومت اسلامی در ایران و شعله ور ساختن جنگ دولت های ایران و عراق، بمباران های شیمیایی ابعاد تازه ای گرفت. در روز ۷ تیر۱۳۶۶ ارتش عراق با بمباران شیمیایی سردشت در کردستان ایران، یه یک جنایت جنگی دست زد. در این روز، نیروی هوایی عراق به فرمان صدام حسین با استفاده از بمب‌های شیمیایی  چهار نقطه ی غیرنظامی شهر سردشت  را بمباران کرد. در این  جنایت جنگی، افزون بر ۱۱۰ نفر از ساکنان غیرنظامی جان باختند و بیش از۸۰۰۰ تن مسموم شدند.

یمباران شیمیایی حلبچه

بمباران حلبجه،داغ ننگی بود بر پیشانی تاریخ جهان سرمایه داران و حکومت هایشان، که هرگز و به هیچگونه قابل زدایش نیست. روز ۲۵ اسفند۱۳۶۶ (۱۶مارس  ۱۹۸۸) نیروی هوایی حکومت بعث عراق، به بهانه انتقام از مردم حلبچه واقع در کردستان عراق، دست به جنایتی تاریخی زد. عملیات والفجر۱۰ و اشغال بخش‌هایی از کردستان عراق بدست پاسداران اسلام به دستور حکومت ایران، در اواخر سال ۱۳۶۶ صدام حسین را برانگیخت تا به پسرعموی خود، علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی، فرمان دهد تا  حلبچه  را با بمباران شیمیایی و با فرمان انفال  کیفر دهد. در پی این بمباران شیمیایی بیش از پنج هزار تن از زنان، کودکان و کهنسالان و جوانان حلبچه جانباختند و هزاران نفر مصدوم و مسموم شدند. حملهه ی شیمیایی به حلبچه در آن جمعه ی خونین،  یک نسل‌کشی مردم کرد بود. این حمله ۴۸ ساعت پس از اینکه آن شهر  به اشغال نیروهای حکومت اسلامی ایران در آمده بود، انجام گرفت.

درعصر روز  ۲۵اردیبهشت سال 1367، هواپیماهای جنگی رژیم جنایتکار بعث عراق پایگاه مرکزی سازمان کردستان حزب کمونیست ایران (کومه له) واقع در درۀ “بوتی” در۲۰ کیلومتری شمال شهر “رانیه” در کردستان عراق را هدف بمب های شیمیایی قرار دادند. در این بمباران، ۲۳ تن از اعضاء حزب کمونیست ایران و کومه له جانباختند و نزدیک به۱۵۰ تن نیز مصدوم و مسموم شدند.

حملات شیمیایی رژیم سوریه و داعش

سوریه با برخورداری از زرادخانه ی سلاح‌های شیمیایی که حکومت اسلامی ایران تحویل دهنده آن بود، در سالهای 2013 به بعد از مواد شیمیایی اعصاب سارین، خردَل، کلر  و… درحومه دمشق، ادلب، شمال شرق سوریه (روژآوا)، حلب، حمص، حماه، حسکه  و… استفاده کرد و «سازمان ملل» نیروهای بعثی سوریه را روی کاغذ مقصر دانست و بس. سوریه با نشان دادن یکی از انبارهای خود با نظارت نمایندگانی از روسیه اعلام کرد که به نابودی این مواد شیمیایی خواهد پرداخت. دولت اسلامی عراق و شام (داعش) به ویژه در کوبانی با استفاده از گاز کلر دست به جنایتیی هولناک زد. بیشترین قربانیان این سلاح ها، یگانهای مدافع خلق YPJ-YPG)) به ویژه در کوبانی بوده اند.

حملات شیمیایی حکومت ترکیه

 حکومت ترکیه برای مدت درازی است که هولناک تر از همه جنایت کاران تاریخ، همواره از سلاح های شیمیایی ممنوعه استفاده می کند. استفاده از سلاح های ممنوعه توسط دولت ترکیه در کردستان عراق و ترکیه دستکم به دهه 1990 باز می گردد.

 حکومت ترکیه بیش از 30 سال است که در جنوب کردستان از سلاح شیمیایی استفاده می کند. این جنایت به سال 1990  بازمی گردد. دولت ترکیه در هر مکان که مقاومت در برابر حملات اشغالگران  وجود داشته از سلاح های شیمیایی استفاده کرده است. در بسیاری از گزارش ها آمده است که دولت ترکیه با سوء استفاده از سکوت سازمان های بین المللی، از سلاح های شیمیایی با خودکامگی استفاده کرده است.

در میان گزارش‌ها، حزب سوسیال دموکرات آلمان یکی در مورد کشتار بالیکایا بود که آن را در دستور کار شورای فدرال آلمان قرار داد. زیرا دولت آلمان مستقیماً در این کشتار دست داشت. یکی از خبرنگاران، قطعاتی از بمبی را که صلیب سرخ از محل حادثه برداشته بود به دست آورد. تحقیقات پزشکی قانونی که در دانشگاه مونیخ انجام شد، نشان می داد که قطعات حاوی رگه هایی از گاز سیانو کربن ممنوعه بین المللی است. یکی از تلویزیون های ZDF آلمان در یکی از برنامه های خود اعلام کرد که از سال 1955 شرکت های دپی فاگ و بوک (Buck & Depyfag ) بمب های معروف به RP707 را به ترکیه می فروشد.

دانشگاه هامبورگ استفاده از سلاح های شیمیایی در سال 2009 توسط ارتش ترکیه علیه گریلاهای حزب کارگران کردستان در سپتامبر 2009 مستند کرده است. در این حمله و به وسیله ی بمب های شیمیایی، هشت رزمنده در داخل یک غار قتل عام شدند. شاهدان گفتند که ارتش ترکیه در درازای این حمله، از گازهای ممنوعه استفاده کردند و گروهی از مدافعان حقوق بشر آلمانی به منطقه رفتند و تصاویر بقایای پیکر جانباخته گان را مستند ساختند.

 بین روزهای چهاردهم تا بیست و دوم اکتبر 2011   شانزده گریلای مقاومت در دره تیاره در حکاری جان خود را از دست دادند. پیکرهای ذغال شده ی این جانبختگان، روزها در مرکز پزشکی قانونی مالاتیا نگهداری می شدند. شواهد انکار ناپذیری برای افکار عمومی آشکار کردند که دولت ترکیه به حمله شیمیایی دست زده است.

 در سوم ماه می سال 1995 شماری از مبارزان PLA  (ارتش آزادیبخش) در بالیکایا در شرناخ کشته شدند. در صحنه های فیلمبرداری شده توسط ارتش ترکیه که در سال 2009 از تلویزیون روژ، پخش شد، آمده است که “سربازان ما در خطر مسمومیت هستند، اما با این وجود شجاعانه به داخل می روند” و “اگر چه ما یک روز منتظر بودیم، تاثیر گاز همچنان ادامه دارد.”

حکومت ترکیه، متحد نظامی ناتو است. این حکومت با حمایت تولیدکنندگان سلاح های کشتار جمعی ممنوعه با ترکیه همدست است. سازمان ملل متحد و شورای امنیت این سازمان، در واقع سازمان های حکومت ها هستند نه سازمان ملت ها. این ارگان ها بر اساس سیاست ها و منافع حاکمان این کشورها به ویژه کشورهای متروپل و مرکزی سرمایه جهانی هدایت می شوند.

شواهد انکارناپذیری مبنی بر اینکه تولیدکنندگان سلاح های ممنوعه و سلاح های کشتار جمعی توسط شرکت های تولید تسلیحات همان کشورهای قدرتمند و مرکزی به ترکیه تحویل می شوند، وجود دارند. بنابراین، حکومت های سرمایه، چشم بر این جنایات علیه مردم بی دفاع و آزادیخواه منطقه می بندند.

حکومت ترکیه در اکتبر سال ۲۰۲۰ میلادی زمان تشدید تهاجم و درگیری‌ها میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان و قره باغ، از پهپاد “بایراکتار تی‌بی۲” ساخت ترکیه علیه نظامیان و شهروندان در قره باغ استفاده کرد. الهام علی‌اف، ربیس‌جمهور آذربایجان روز ۵ اکتبر ۲۰۲۰ اعلام کرد که کشورش تعدادی پهپاد ساخت ترکیه در اختیار دارد. تولید این پهپادها در شرکت “بایکار”  ترکیه به یاری تکنولوژی غربی از جمله کانادا به چند سال پیش بازمی گشت. خبرگزاری ها از برخی ازپهبادهای ساخت اسرائیل و تحویل داده شده به حکومت آذربایجان خبردادند. از جمله ی این هواپیماهای بمب افکن و شناسایی ساخت اسرائیل، هرون ‌تی‌پی، هرمس ۴۵۰۷، ۱۰۰ فروند، اسکای استرایکرز و ۵۰ فروند هاروپ گزارش داده شدند. به گزارش سازمان “پراجکت پلاوشیرز” کانادا، تصاویر حملات پهپادی به منطقه قره‌باغ نشان می‌دهند که هواپیمایی که آن‌ها را به ثبت‌ رسانده از تجهیزات تولید شده در بخش کانادایی شرکت ‌”ال-۳ هریس تکنولوژیز” استفاده کرده است. ال۳‌هریس تکنولوژیز یک پیمانکار دفاعی و فناوری اطلاعات چندملیتی است.^([ii])

تهاجم و اشغال سرکانی و گره سپی به وسیله بمب های شیمیایی

در تهاجم حکومت ترکیه به  سرکانی در اکتبر 2019، نگارنده این نوشتار، وظیفه خود می دانست که در کنار مردمان شوراگرا و خودمدیریت محاصره شده در شمال و شرق سوریه و زیر تهاجم داعش و ناتو و مرتجعین تمامی کشورهای منطقه بایستد و زندگی و تلاش جدیدی را برای خود رقم زند. علاوه بر این، آنها در حال مبارزه با داعش و اشغالگران نئوعثمانیسم هستند. در 9 اکتبر سال 2019 برای کمک به مجروحان و بیماران در الحسکه داوطلب شدم. در همان مرحله با صدها نفر مواجه بودیم که بر اثر حملات دولت ترکیه در سرکانی و پیرامون آن مجروح شده بودند. ما به یاری صدها تن که از صدمات مختلف بمباران ها در خطر مرگ بودند شتافتیم. در نخستین مشاهده و معاینه بالینی، دریافتیم که برخی از این زخم ها با دیگر سوختگی ها متفاوت بودند. زخمیان، هدف پهپادهایی قرار گرفته بودند که از سلاح های شیمیایی استفاده می کردند.

اسناد موجود، نشان می دهند که بسیاری از دولت ها با حکومت ترکیه همکاری می کنند. به اراده دولت ها، سلاح می فروشند و به نوبه ی خود، مسئول سلاح های کشتار جمعی در ترکیه هستند. آنها با ترکیه در یک اتحاد نظامی ناتو متحد هستند. این در واقع ناتو است و در این جنایت ها است که این دولت های نیابتی از کشتار و اشغال پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال، تایمز در سال 1990 فاش کرد که دولت بریتانیا سلاح های ممنوعه به ترکیه می فروشد.

ترکیه یکی از اعضای پیمان نظامی «ناتو» است که لژستیک و تسلیحات کشتار جمعی حکومت ترکیه را برآورده می سازد. سازمان ملل و شورای امنیت آن در واقع دو مجمع بین المللی نیستند بلکه دو مجمع دولتی هستند. این سازمان ها منافع و سیاست های این نیروهای دولتی را تشکیل می دهند و بر اساس آن مدیریت می کنند.

شواهد قوی و روشن موجود، نشان دهنده آن هستند که شرکت های اسلحه سازی همان کشورهای قدرتمند، سلاح های کشتار جمعی را به دولت ترکیه فروخته اند. بنابراین، حکومت های این کشورها جنایاتی را که علیه مردم بی دفاع و آزاده منطقه انجام می شود نادیده می گیرند. اسناد موجود، بیانگر همکاری بسیاری از کشورها با ترکیه می باشند. آنها به عمد و از روی میل و بر مبنای مناسبات سرمایه داری و حاکمیت آن، سلاح می فروشند. آنها مسئول سلاح های کشتار جمعی در ترکیه هستند. آنها به اتحاد خود با ترکیه در چارچوب ناتو ادامه می دهند. این بدان معنا است که  این حکومت  ها از اشغالگری حمایت می کنند.

مثال: تایمز در سال 1990 فاش کرد که دولت بریتانیا سلاح های ممنوعه بین المللی را به ترکیه می فروشد.

بر مبنای گزارشی از دانشگاه برادفورد بریتانیا در سال 1995، شرکت صنایع شیمیایی و مکانیکی ترکیه، بمب‌های گاز سیانو کربن 120 میلی‌متری تولید کرده و در بازارهای بین‌المللی می‌فروشد. ایین بمب های گازی تولید رژیم ترکیه که به مدت یک سال در نمایشگاه های نظامی به نمایش درآمده اند، از جمله سلاح هایی هستند که توسط سازمان منع سلاح های شیمیایی ممنوع شده اند. با وجود همه این شواهد، هرگز به این جنایات رسیدگی نشده است.

مستندسازی استفاده از سلاح های شیمیایی ممنوعه در روژاوا

اسناد جدی مبنی بر استفاده دولت ترکیه از فسفر سفید و ارتکاب جنایات جنگی وجود دارند. گزارش مستند و دقیق 19 صفحه ای تهیه شده توسط نهاد «ابتکار مدافعان حقوق بشر روژاوا» (RDI) در 10 ژانویه 2020 پس از اعلام میدانی آن درکنفرانس مطبوعاتی در پاریس در 27 ژانویه و سپس به کمیته حقوق بشر سازمان ملل در ژنو نیز تحویل داده شد.

بر پایه ی سند ممنوعیت استفاده از فسفر سفید مصوبه ی کنوانسیون 1980 سازمان ملل متحد در مورد برخی سلاح های متعارف (CCW) استفاده از فسفر سفید را به عنوان سلاح آتش زا و بر اساس OPCW (سازمان منع سلاح های شیمیایی)، ممنوعه اعلام شده است. گزارشی که توسط نگارنده به نمایندگی  نهاد (RDI) با تمام جزئیات تهیه شده بود و نیز به همراه  سخنگوی یگان های مقاومت خلق (YPG) که به همین منظور امکان مسافرت به اروپا را یافته بود، در کنفرانس مطبوعاتی در پاریس در 27 ژانویه / 2020 برای نخستین بار به افکار عمومی و  سپس به کمیته حقوق بشر سازمان ملل ارائه شد، پرده از روی جنایتی بر می داشتند که تا آن روز پس از حلبچه سابقه نداشت.

  این گزارش با یک سند آزمایشگاهی معتبر در برن سوئیس همراه بود که بیانگر استفاده ارتش ترکیه از فسفر سفید در اکتبر 2019 در اشغال منطقه سرکانی بود. هدف این گزارش، مستندسازی تخلفات دولت ترکیه و ارتش آن در رابطه با استفاده از سلاح‌های ممنوعه علیه غیرنظامیان و ‌نظامیان در جریان عملیات نظامی آغاز شده در 9 اکتبر 2019، به ویژه در منطقه ی راس‌العین (سرکانی) است. انواع سلاح های مورد استفاده در این تهاجم  اشغال، برخلاف قوانین و معاهدات سازمان ملل متحد و سازمان های حقوق بشر و معاهدات بین‌المللی است که استفاده از این سلاح‌ها را ممنوعه اعلام می‌کند.

در هفته دوم اکتبر 2019 در نخسیتن روزهای تهاجم ارتش ترکیه و شبه نظامیان اسلامی نیابتی بسیج شده توسط حکومت ترکیه با حقایق زیر روبرو شدیم:

1. بیشتر قربانیانی که به خط اول کمک های فوری پزشکی منتقل می شدند غیرنظامی بودند.

2. همه ی زخمیانی که جان به در برده بودند و با آنان دیدار داشتیم، گزارش کردند که در مکان های مختلف و در حملات مختلف قربانی مهمات شلیک شده از پهپادهای بدون سرنشین شده اند.

3. برخی از تصاویر از اجساد کاملا سوخته (100%) که به دلیل تغییر شکل بدنشان شناسایی نشدند، ثبت شده است.

نیروهای مسلح ترکیه هم از بمب‌های فسفری و هم شاید که از دیگر بمب‌های شیمیایی مشابه بمب‌های متراکم منفجره فلزی دایم  (DIME) استفاده کرده‌اند. این بمب ها با آلیاژ تنگستن از میکرو ترکش های 1-2 میلی متری فلزات سنگین مانند کوبالت، تنگستن و پودر نیکل در الیاف میکرو کربن تشکیل شده اند. ویژگی های جراحات توسط DIME بسیار شبیه مهمات فسفر سفید است و اغلب کشنده و سرطان زا هستند. اثرات سرطان زایی آلیاژهای تنگستن فلزات سنگین (HMTA) (همراه با اورانیوم ضعیف شده [DU]) توسط نیروهای مسلح ایالات متحده حداقل از سال 2000 مورد مطالعه قرار گرفته است.

یافته های بالینی و پزشکی و آزمایشگاهی و فیلم و سایر مدارک مستند و موجود، از تهاجم 9 اکتبر 2019  نشان دهنده ی آن هستند که ترکیه از سلاح های شیمیایی ممنوعه در این تهاجم . اشغالگری استفاده کرده و صدها نفر از مردم روستایی و شهری را به ویژه در سرکانی و منطقه تل اسپید کشته اند.

نیروهای مسلح ترکیه و جهادگران بسیج شده از سوی حکومت ترکیه با حملات زمینی و هوایی، شهرها و روستاها، را سوزانده و همه چیز را به خاکستر تبدیل کرده اند. تاکنون نزدیک به چهارصدهزار (400000) آواره جنگی وجود دارند که نتوانسته اند حتی حداقلی از وسایل ضروری زندگی خود را با خود ببرند. آنان در مدارس و پارک ها پناه گرفته اند و در برابر بیماری های مسری و همه گیر آسیب پذیر هستند.

اسناد زیر به طور غیرقابل انکاری استفاده از جنایات علیه بشریت انجام شده توسط دولت ترکیه را تایید می کند.

1. گزارش مشاهدات بالینی

2. نتایج آزمایشگاهی از برن، سوئیس

3. اسامی و مشخصات کشته شدگان و مجروحان.

4. گواهان و عکس ها و فیلم های ویدیویی

5. گزارش مستقیم و میدانی برخی از رسانه های جهانی [از جمله تایمز].

در جریان اشغال منطقه سرکانی، شماری از زخمیان بسیار شدید مشکوک به اصابت بمب شیمیایی به کردستان عراق اعزام شدند. در آنجا از کارشناسان و نمایندگان سازمان ملل از سوی هیوای سور کردستان (مشابه صلیب سرخ جهانی) خواسته شد که برای بررسی استفاده از بمب های ممنوعه و شیمیایی به بیمارستان های کردستان عراق سفر کنند، اما هرگز به منطقه نیامدند.

با توجه به شواهد قوی موجود، در پی شکایت علیه دولت ترکیه به دلیل جنایات علیه مردم روژاوا و از سوی مردم جنوب کردستان و روژاوا برای درخواست برگزاری دادگاه های  بین المللی و دادخواهی اقدامات زیادی در دست است.

-ارائه کلیه اسناد به تریبون های قضایی و بین المللی ضروری  بوده و با توجه به شواهد قوی و مستند به ویژه در استفاده گسترده و مستمر از سلاح های شیمیایی در جنوب کردستان، اقدامات حقوقی همه جانبه به ویژه در اروپا در حال انجام است. آمادگی های لازم برای برگزاری دادگاه های بین المللی و محاکمه کسانی که مرتکب جنایات علیه بشریت می شوند در حال انجام است.

اینک در پی اشغال عفرین و سرکانی و تل اسپی، ارتش ترکیه  شبانه روز در کوه ها و کوه پایه ها و روستاها و حتا شهرهایی شمال شرق سوریه و کردستان عراق و شنگال با پهبادها و بمب افکن ها، شبانه روز و بی محابای با استفاده از سلاح های  ممنوعه و شیمایی در حال بمباران است.

ارتش ترکیه در اکتبر و بعد از آن  فوریه ۲۰۲۰، در جریان عملیات ” سپر بهار” در روژآوا و پس از آن در کردستان عراق و شنگال  استفاده کرده بود. از فوریه سال 2021 تا کنون حملات شیمیایی به فرمان حکومت ترکیه همچنان در منطقه ادامه دارد.

از ٢٣ آوریل ٢٠٢١ و پس از آن موضوع استفاده از سلاح‌های شیمیایی در حمله به مناطق متینا، زاپ و آواشین د رکردستان بارها در رسانه‌ها بازتاب یافته است. حکومت طیب اردوغان در منطقه ی گاره در ماه فوریه (٢٠٢١)، به دلیل تداوم شکست در تهاجم به متینا، زاپ و آواشین و خنثی شدن طرح های ارتش ترکیه از سوی نیروهای گریلا ، بر استفاده از سلاح‌های شیمیایی متمرکز شده است.

مهمترین اقدامات ضروری که باید اجرا شوند:

1- از سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی درخواست رسیدگی همه جانبه و عادلانه در مورد جنایت استفاده از این سلاح.

2- در مورد استفاده دولت ترکیه از سلاح های شیمیایی ممنوعه در شهر سرکانی در شمال شرق سوریه و مناطق مورد حمله در جنوب کردستان به شورای امنیت سازمان ملل و سازمان ملل شکایت شود.

 3- درخواست از ارگان های حقوقی دادگاه بین المللی و قضایی مستقل و آزاد برای صدور گزارش در مورد استفاده از سلاح های شیمیایی و ممنوعه.

4- درخواست از دیوان کیفری بین‌المللی لاهه و دیوان بین‌المللی دادگستری برای ایفای مسئولیت، آغاز تحقیقات شفاف، کشاندن دولت ترکیه و عاملان آن به  دادگاه های بین‌المللی و پرداخت غرامت به مردم آسیب ‌دیده.

موفقیت این عوامل بازدارنده و انسانی در گرو اتحاد و همبستگی بین المللی مردم آزادیخواه است. جهان، به ویژه مردم کشورهای اروپایی و مرکزی، همانگونه که در کنفرانس سازمان ملل در ژنو با حضور دهها مرکز خبری جهانی در فوریه 2020  اعلام کردیم:

---

[i] https://www.hawarnews.com/en/haber/dr-mansouran-nato-un-are-responsible-for-use-of-chemical-weapons-h27640.html.

[ii] https://www.bbc.com/persian/world-features-54493017