جمعه ۳ فروردین ۱۴۰۳

سرپرست اداره امور اتباع و مهاجران تهران صبح پنجشنبه دوم فروردین گفت اتباع غیرمجاز از تفرجگاه‌های تهران جمع و به مراکز مراقبتی تحویل شده‌اند. مراکز مراقبتی به اردوگاه‌هایی اشاره دارد که مهاجران تا زمان اخراج در آنجا زندانی می‌شوند.
به گفته احسان حیدری شورای تأمین امنیت استان تهران این طرح را تصویب کرده است.
حیدری همچنین گفته بود جمع‌آوری مهاجرانی که او آنها را غیرقانونی خواند، از مراکز تفریحی تا پایان تعطیلات نوروزی ادامه خواهد یافت.
این نخستین بار است که مقام‌های حکومتی در ایران به صورت علنی حداقل در یک استان ورود مهاجران به مراکز تفریحی را ممنوع و آنها را در صورت ورود به این مراکز بازداشت می‌کنند. در سال‌های قبل بدون اعلام علنی از سوی مسئولان حکومتی، برخی مراکز تفریحی و عمومی با نصب اطلاعیه‌هایی بر در ورودی، ورود افغانستانی‌ها را ممنوع کرده بودند. “بام‌لند” در تهران یک نمونه از مراکزی بود که ورود افغانستانی‌ها را ممنوع کرده بود.
بازداشت مهاجران در مراکز تفریحی در ادامه سیاست‌های مهاجرستیزانه جمهوری اسلامی ایران است که بیشتر از هر گروه دیگر افغانستانی‌های گریخته از طالبان، جنگ و اشغالگری را هدف قرار داده است.
اخراج افغانستانی‌ها از ایران کودکان را نیز شامل می‌شود. رئيس سازمان ملی مهاجرت، نهاد حکومتی که به صورت ویژه با هدف محدود کردن اقامت مهاجران در ایران تأسیس شده است، ۲۵ اسفند ۱۴۰۲ گفته بود برنامه بلندمدت دولت جمع‌آوری کودکان کار اتباع غیرمجاز و بازگرداندن آنها به کشورشان است.
موج مهاجرستیزی در ایران در سال ۱۴۰۲ سبب حمله به سکونتگاه‌ افغانستانی‌ها در حداقل دو شهر اقبالیه در استان قزوین و میبد در استان یزد شد.
براساس اظهارات مقام‌های دولتی، ایران در ۱۱ ماه نخست سال ۱۴۰۲ بیش از یک میلیون افغانستانی را اخراج کرد. برخی از افغانستانی‌های اخراج شده از ایران، به دست طالبان بازداشت و زندانی شدند.