جشن های نوروزی در کردستان نماد تداوم مبارزه علیه حکومت اسلامی
شنبه ۲ فروردین ۱۴۰۴

امسال در آستانه فرارسیدن نوروز و سال نو، جشن های شاد نوروزی به ویژه در شهرهای کردستان سازمانیافته تر و در ابعاد به مراتب وسیعتری از سالهای گذشته برگزار گردید. مراسمی که در آنها مضمون شعارها، سرود و آوازخوانیها، پوشیدن لباسهای رنگارنگ آزاد، سرور و شادی و رقص و پایکوبی زنان و مردان جوان دست در دست یک دیگر، همه نشانه تقابل آشکار با بنیانهای ایدئولوژیک و فرهنگی و سیاست ها و قوانین پوسیده حکومت اسلامی بود. مراسم جشن و شادی مردم در ابعاد گسترده تنها به خاطر نوروز نبود، بلکه در همانحال یک حرکت سیاسی و نشانه همبستگی توده ای بود که نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی را در مقابل خود زمین گیر کرد.
برگزاری موفق گسترده این مراسم ها نشان از پیشروی و تحول در سطح آگاهی و ابتکار عمل سیاسی تودههای مردم داشت. بزرگترین مراسم نوروزی امسال در کردستان در شهر سقز زادگاه ژینای عزیز برگزار گردید. در چند منطقه این شهر و به ویژه در بخش”صاحب” مراسم نوروزی با شرکت بیش از ۳۰ هزار نفر برپا شد که جلوهای از تداوم جنبش ژینا در قالب جشن نوروز برخود داشت.
شرکت مادران مبارز دادخواه در شهرهای مختلف کردستان در مراسم نوروزی امسال با در دست داشتن عکس جانباختگان، جلوهٌ دیگر مراسمهای سیاسی نوروزی امسال بود. البته امسال نیز مراسمهای نوروزی در شرایطی برگزار گردیدند که مقامات حکومت اسلامی و دم و دستگاههای امنیتی و سرکوبگر رژیم اسلامی از مدتها قبل با صدور دستورالعملهای بازدارنده، احضار و تهدید فعالان سیاسی در شهرهای کردستان تلاش کردند مانع برگزاری آنها شوند، اما موفق نشدند.
در این رابطه در هفتههای گذشته در مریوان اداره اطلاعات این شهر بیش از ۶۰ نفر از جوانان را احضار کرد و آنان را تهدید نمود که در مراسم نوروزی شرکت نکنند. در پیرانشهر نیز ۵۸ نفر از مردم این شهر به شعبه بازپرسی دادگاه احضار شدند و آنان را “به تبلیغ علیه نظام” از طریق برگزاری رقص و پایکوبی متهم کردند. این اقدامات نشانه اوج وحشت و نگرانی رژیم اسلامی از بروز یک خیزش تودهای دیگر از نوع خیزش ژینا است. البته مراسم جشن و شادی چهارشنبه سوری و نوروزی در بسیاری دیگر از شهرهای سراسر ایران نیز در ابعاد کوچک تر برگزار گردیدند. این مراسمها در مواردی مورد یورش نیروهای سرگوبگر رژیم شادی ستیز جمهوری اسلامی قرار گرفتند. ازجمله در تهران، کرج، رشت، بندر انزلی، بابل، سبزوار، زنجان، زبر خان استان مشهد و بهارستان در جنوب غرب استان تهران نیروهای رژیم به تجمعات جشن وشادی مردم حمله ور شدند و با مردم درگیر شدند. در بعضی شهرها با شلیک گاز اشک آور تلاش کردند مردم را متفرق نمایند.
بنا به اعتراف رئیس سازمان اورژانس رژیم، در حوادث مربوط به چهارشنبه سوری و نوروز امسال، ۱۵ نفر از مردم کشته شدند و دو هزار و ۴۶۶ نفر نیز زخمی گردیدند. او همچنین به آسیب دیدن ۶ دستگاه آمبولانس نیز در نتیجه این درگیریها اشاره نمود. تجمعات و مراسمهای نوروزی امسال درحالی برگزار گردیدند که مقامات حکومت اسلامی از قوه قضائیه، نیروی انتظامی، امامان جمعه تا نمایندگان علی خامنهای در شهرها، از مدتها قبل تلاش زیادی به عمل آوردند تا با یادآوری ماه رمضان و سالروز کشته شدن علی امام اول شیعیان، مردم را از برگزاری جشن و شادی بازدارند و به نوحه خوانی و سوگواری و گریه و زاری ترغیب نمایند که موفق نشدند. در چنین شرایطی علی خامنهای در پیام نوروزی خود ابتدا سال گذشته، که سال شکست افتضاح آمیز استراتژی منطقهای حکومت اسلامی و سال از هم پاشیدن نیروهای باصطلاح محور مقاومتش بود را سالی پر ماجرا و حوادث نام برد. او گفت: “امت اسلامی در سال گذشته عناصر ارزشمندی از جمله شهید نصرالله و هنیه و رئیسی و سنوار را دست داد. ما اینک آنها را در کنار خود نداریم”.
خامنهای در سخنان خود در رابطه با بحران عمیق اقتصادی که زندگی و معیشت دهها میلیونها نفر از کارگران و مردم زحمتکش را به خطر انداخته است، با تجاهل و فریبکاری خواست بحران اقتصادی رو به گسترش چند دههٌ جمهوری اسلامی را محدود و کم اهمیت نشان دهد و گفت: “در طول سال گذشته و به خصوص در بخش دوم سال مشکلات اقتصادی به مردم فشار آورد”. خامنهای طبق معمول امسال نیز با نامگذاری بی مسمای سال ۱۴۰۴ را سال “سرمایه گذاری برای تولید” نام گذاشت و برای رفع این “فشار”، اما در اصل برای ورشکستگی اقتصادی حکومت اسلامی نسخه پیچید. خامنهای توضیح داد که منظورش سرمایه گذاری خارجی نیست بلکه سرمایه گذاری خود مردم ایران است که به جای تبدیل سرمایههایشان به طلا و ارز خارجی، آنرا در کشور سرمایه گذاری کنند. این درحالی است که او می داند در اوضاع بی ثبات کنونی که همهٌ شاخصهای اقتصادی سیر نزولی و سقوط را نشان می دهند، هیچ سرمایه داری حاضر نخواهد بود سرمایه خود را به خطر اندازد و در ایران سرمایه گذاری کند.
با این وجود بیان چنین درخواستی نشانهٌ عمق ورشکستگی و یأس خامنهای است که چشم طمع به چندرغازی دوخته که مردم برای نجات دارایی خود از دزدی و اختلاس مسئولان رژیم و فرماندهان سپاه پاسداران، آنرا به طلا یا ارز دیگر تبدیل می کنند.
اینک کارگران و دیگر اقشار تهیدست ایران در شرایطی به سال ۱۴۰۴ پا می گذارند، که نرخ دلار به مرز ۱۰۰ هزار تومان رسیده است. دغدغهٌ پیدا کردن کار و بدست آوردن لقمه نانی به نگرانی هرروزه زندگی شان تبدیل شده است. بدون شک با تداوم حکومت اسلامی، آنان هیچ گشایشی در اوضاع معیشتی خود نخواهند دید. هرگونه گشایش واقعی و بهبود زندگی کارگران و زحمتکشان و اکثریت مردم ایران در گرو آن است که بر متن تداوم و گسترش و سراسری کردن اعتصابات و اعتراضات صفوف خود را سازمانیافته تر کنند، به رهبری سراسری شکل دهند و با فراهم آوردن ملزومات نبرد نهایی، رژیم جمهوری اسلامی را به شیوه انقلابی به زیر بکشند.
سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org (https://cpiran.org/)
https://komala.co (https://komala.co/)
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv