توفانی که جمهوری اسلامی را با خود خواهد برد
یکشنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۱
طی دو هفته گذشته با تشدید بحران اقتصادی و سقوط بی سابقۀ ارزش ریال در مقابل دلار، گرانی فوق العاده‌ای بازار شهرهای ایران را فرا گرفت. این تغییر و تحولات بازار، قدرت خرید کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه را بشدت پایین آورد. این موج گرانی با موج دیگری از اعتصاب و اعتراضات کارگران، بازنشستگان، معلمان علیه فقر و گرانی روز افزون همزمان گردید. از سوی دیگر حملات شیمیایی به مدارس دخترانه موجب نگرانی و بروز اعتراضات زیادی از سوی مردم به ویژه خانواده‌های دانش آموزان، دانشجویان و معلمان گردید و دست رژیم در این جنایات رو شد. زیرا وجود دلایل و شواهد زیاد و اظهارات متناقض و دروغپردازانۀ خامنه ای و دیگر مقامات و مسئولان حکومتی شکی برای مردم باقی نگذاشت در اینکه اقدام جنایتکارانه و وحشیانه مسموم سازی دختران یکی دیگر از شگرد و پروژه های باندهای درون جمهوری اسلامی برای خاموش ساختن جنبش انقلابی سراسری است که از شش ماه قبل با پیشتازی زنان به راه افتاده و قدرتمندانه کل حاکمیت را نشانه گرفته و به پیش می رود.
در چنین شرایطی تبلیغات و پروپاگاندای تحریک آمیز و بزرگنمایی رژیم در زمینۀ غنی سازی اورانیوم با غلظت ۸۴ در صدی، به منظور برانگیختن دولتهای (۱+۵) و با هدف نشان دادن تمایل و آمادگی برای ادامۀ گفتگوهای برجام انجام گردیدند. اما این اقدامات که در آستانۀ برگزاری جلسه شورای حکام صورت گرفتند و منجر به سفر شتابان “رافائیل گروسی” مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به تهران شد، نیز به ضد خود تبدیل گردید.
سفرِ دو روزۀ و از پیش اعلام نشدۀ گروسی به دنبال انتشار گزارش بازرسان آن آژانس انجام شد که در آن از کشف ذرات اورانیوم غنی شده با غلظت ٧,۸۳ در صد در سایت “فردو” سخن به میان آمده بود. در میانۀ سفر گروسی و پس از آن نیز آمریکا و بریتانیا باهدف تضعیف موقعیت رژیم در مذاکرات مجموعۀ دیگری از تحریمها را بر نهادها و شرکتها و مسئولان جمهوری اسلامی اعمال کردند. آمریکا و دیگر قدرتهای سرمایه داری غرب از فرصت وجود شرایط بحران داخلی رژیم برای اِعمال فشار بیشتر بر جمهوری اسلامی جهت امتیازگیری و سازش استفاده کردند. به این منظور روز جمعه ١٢ اسفند مدیرکل آژانس بین‌الملل انرژی اتمی را روانه تهران کردند تا قبل از جلسۀ شورای حُکامِ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، گزارشی به منظور محکومیت جمهوری اسلامی تهیه کند و شورا در موقعیت مناسب برای تصمیم گیری در رابطه با ارسال پروندۀ اتمی رژیم اسلامی به شورای امنیت سازمان ملل قرار دهد. نتیجۀ سفر دو روزۀ گروسی و گفتگو با مقامات رژیم منجر به امضای توافقی در روز شنبه ۱۳ اسفند شد. بر اساس این توافق که با مخالفتهای زیاد عناصر تند رو درون حاکمیت روبرو شد، جمهوری اسلامی ملزم به قبول آن شده که بازرسان آژانس بین المللی هر وقت بخواهند می توانند هر یک از مراکز اتمی رژیم را مورد بارزسی قرار دهند،؛ دوربین ها و سیستمهای کنترل خود را در آن نصب نمایند و حتی در مسائل پادمانی مربوط به سه نقطۀ «مریوان، ورامین و تورقوزآباد» نیز که آثار اورانیوم در آنها به دست آمده بود، تحقیق و کنترل های لازم بعمل آورند و دستگاههای نظارتی نصب کنند. جمهوری اسلامی در توجیه امضای آن توافق اعلام نمود که “به طور داوطلبانه” موافقت کرده تا به آژانس اجازۀ راستی آزمایی و نظارت بیشتری بدهد.
اما در راستای اعمال فشار بر رژیم برای اجرا این توافق، روز چهارشنبه ١٧ اسفند سه دولت فرانسه، آلمان و بریتانیا در جلسه شورای حکام، در بیانیه مشترکی توجیهات جمهوری اسلامی دائر بر اینکه “نوسانات ناخواسته هنگام غنی سازی موجب پیدایش ذرات ریز غنی شدۀ ٧,۸۳ درصدی شده” را مردود دانستند. آنان بر لزوم اجرای کامل و سریع توافق مزبور تأکید کرده و از مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی خواسته‌اند قبل از جلسه شورای حکام آژانس در ماه ژوئن، این شورا را در جریان پیشرفت کار قرار دهد. در همین رابطه روز پنج شنبه ١٨ اسفند وزارت خزانه داری آمریکا نیز با صدور بیانیەای،٣٩ شرکت که با کمک “بانکهای در سایه” با صنایع پتروشیمی رژیم اسلامی همکاری کرده بودند را مورد تحریم قرار داد. کل این اقدامات در جهت اعمال فشار بیشتر بر جمهوری اسلامی برای رام کردن و جلوگیری از زیاده خواهی و قبول شروط آن دولتها نه تنها در عرصۀ مذاکرات هسته ای، بلکه در سایر موارد از جمله نظامی و موشکی و عدم دخالت در امور کشورهای منطقه می باشد. روشن است که آمریکا و دیگر قدرتهای سرمایه داری در شرایطی که جنبش انقلابی و سراسری در ایران با پیشروی خود سرنگونی کامل رژیم جمهوری اسلامی را هدف گرفته است، نگران بروز انقلاب و تصرف قدرت سیاسی از سوی کارگران و توده های مردم ایران هستند و خواهان سرنگونی رژیم نیستند.
اما علیرغم خواست و تمایل دولتهای امپریالیستی عمر جمهوری اسلامی به پایان رسیده است و این رژیم که با بحرانهای عمیق سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، داخلی و ایدئولوژیک نیز روبرو است، حتی با لغو تحریمها و حمایت آن دولتها نیز نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد. این واقعیت را برخی رسانه‌های خارجی نیز مورد تأکید قرار داده اند. ده روز قبل روزنامه لوموند چاپ پاریس وضعیت کنونی ایران را “آرامش قبل از توفانی توصیف کرده بود که به زودی با پیشروی جنبش اعتراضی برپا خواهد شد و بسیاری از عاصی های دیگر ایران که تا کنون به میدان نیامده‌اند نیز به آن خواهند پیوست”. هفته گذشته روزنامه “ایندپندنت” چاپ لندن نیز در مقاله‌ای به قلم “مایکل روبین” یکی از تحلیلگران سیاسی که سالهاست مسائل سیاسی و اجتماعی ایران را تعقیب می کند، نوشت: ” جمهوری اسلامی در برابر چشمان ما در حال فروپاشی است و شرایط برای یک وقوع توفان اجتماعی در ایران به سرعت آماده می شود. اینک دیگر برای مردم ایران و حتی حامیان علی خامنه ای نیز اظهارات او در بارۀ ارزشهای اسلامی بی ارزش شده اند”.
سخن روز: شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له