چهارشنبه ۱۰ مرداد ۱۴۰۳

توضيح: نمايندگان نيروهاى زير با شركت در كنگره پيام دادند كه متن كتبى پيام هاىى را كه تاكنون دريافت كرده ايم ملاحظه مى كنيد: حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست، سازمان فدائیان اقلیت، سازمان راه کارگر، اتحاد سوسیالیستی کارگری، هسته اقلیت، سازمان بدیل کمونیستی عراق، سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان، سازمان زنان ۸ مارس (ایران- افغانستان)

———————

پیام حزب کمونیست کارگری ایران  – حکمتیست
به کنگره چهاردهم  حزب کمونیست ایران
نمایندگان کنگره، رفقای حزب کمونیست ایران، حضار گرامی!  با درودهای گرم! 
از جانب حزب کمونیست کارگری ایران  – حکمتیست و هیئت نمایندگی حزب، برای کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران صمیمانه آرزوی موفقیت داریم.

بیشک کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران در اوضاع بسیار خطیر و حساس و پیچیده ای چه در سطح جهانی، و در منطقه و ایران برگزار میشود. بیش از هر دوره ای بربریت سرمایه داری طبقه کارگر و محرومان جامعه  را در سراسر دنیا در تنگنای جدی قرار داده است. فقرو تبعیض و استثمار و پایمال شدن هر روزه حقوق اولیه انسان در ابعاد بیسابقه ای  به بشریت تحمیل شده است. جنگ و تروریسم دولتی و غیر دولتی و ناامنی بخش لاینفکی از حیات امروز انسانها است. نسل کشی مردم غزه توسط تروریسم دولتی اسرائیل و جنگ سراپا ارتجاعی دولتهای روسیه و اوکراین تنها عروج نمودهای بسیار دردناک قتل عام انبوه انسانها در راستای منافع قدرتها، دولتهای کاپیتالیستی و دارودسته های تروریستی ضد انسان است. 

در ایران مردم جان به لب رسیده در نبردی بی امان برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تحقق آینده ای به دور از استثمار و ستم و رنج و ناهنجاریهای کنونی به صحنه آمده اند. دوره جدالهاى تعيين کننده برسر سهم انسانها از آزادى و رفاه و سعادت فرا رسیده است. تحولات امروز ايران فقط برسر سرنگونی جمهوری اسلامى نيست. بلکه بر سر شکل دادن به آینده هم هست. آنچه امروز در ايران ميگذرد تعيين ميکند که فردا دهها ميليون انسان چگونه خواهند زيست. شکل دادن به این آینده و تضمین رفاه و آزادی انسانها درگرو عروج آلترناتیوکارگری کمونیستی است. 

در جامعه ایران، جنبش کارگری کمونیستی جنبش اجتماعی و سیاسی سابقه دارو بانفوذ است. اکنون بیش از هر دوره ای در تاریخ سیاسی ایران، امید و نگاهها به نقش رهایی بخش طبقه کارگر و جنبش کارگری برای نجات جامعه از مصائب فاجعه بار حاکمیت کاپیتالیستی و جمهوری اسلامی دوخته شده است.آلترناتیو کارگری کمونیستی  در قبال قدرت سیاسی در روند تحولات آتی به طور جدی از امکان پیروزی برخوردار است. در پرتو دستاوردهای چند دهه مبارزات رادیکال طبقه کارگر و کمونیستها و در بطن خیزش انقلابی دوساله اخیربعد از قتل دولتی ژینا امینی  صحنه سیاسی جامعه ایران بشدت پولاریزه شده و صف آرایی آلترناتیوهای راست و چپ شفافیت بیشتری پیدا کرده است. در این اوضاع رسالت خطیرآماده کردن آلترناتیو چپ و کمونیستی برای ایفای نقش رهبری در تحولات سیاسی ایران، اساسأ بر دوش  فعالین و رهبران سوسیالیست کارگری و احزاب و سازمانهای کمونیست است. در پاسخ به این نیاز حیاتی امیدواریم حزب کمونیست ایران و کنگره چهاردهم حزب گامهای لازم و ضروری را بردارد. 

در پایان لازمست اشاره کنیم، همکاری حزب کمونیست ایران و حزب کمونیست کارگری – حکمتیست در سالهای اخیر چه در سطح شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست ایران ودر شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست کردستان اقدامات ضروری ومهمی بوده اند. ما بر تداوم سازنده تر این سطح از همکاریها تاکید داریم. به علاوه همکاری دو جانبه هر دو حزب چه در سطح سراسری ایران و به ویژه در جامعه کردستان میتواند به طور موثری آلترناتیو چپ و کمونیستی را برای پایان دادن به حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی  تقویت کند. امیدواریم هر دو حزب در این زمینه گامهای جدی تری برداریم. 
از طرف حزب کمونیست کارگری ایران  – حکمتیست
مرداد ١٤٠٣ – ژوئیه  ٢٠٢٤

————————
پیام کمیته اجرایی اتحاد سوسیالیستی کارگری به کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران 
با درودهای رفیقانه
رفقا! 
برگزاری کنگره چهاردهم حزب شما با یکی از برهه های حساس اوضاع جهان، خاور میانه و ایران مصادف شده است. در جهان، بحران اقتصادی سیستم سرمایه داری مزمن شده زیرا راه حلهای برون رفت درون سیستمی تا کنونی موثر نبوده و قدرت های بزرگ سرمایه داری تحت عنوان پایان دادن به جهان تک قطبی و ایجاد یک جهان چند قطبی بسمت تقسیم مجدد مناطق نفوذ خود روی آورده اند. در صد سال گذشته، قدرتهای امپریالیستی سه بار (جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم و پایان جنگ سرد) به مصاف هم رفتند تا به قیمت کشتار میلیونها نفر رقیب خود را شکست دهند و با دستیابی به مناطق نفوذ جدید شرایط را برای دور تازه ای از انباشت سرمایه ها فراهم آورند و برای دوره ای به بحران اقتصادی خاتمه دهند. باز تقسیم مناطق نفوذ همواره با جنگ، کشتار، بی خانمانی، آوارگی، تغییر مرزها و نظامها توام بوده است.  

در خاورمیانه، فقدان یک نظام امنیتی که منافع صاحبان سرمایه و صنایع را حفظ کند و در برگیرنده سهم اقتصادی و سیاسی در خور هر یک قدرتهای محلی و جهانی باشد، دهه هاست که مرکز رقابت و کشمکش و جنگ بوده است. در چند دهه گذشته حکومت صدام، رژیم اسلامی، ترکیه، سوریه، داعش، طالبان، عربستان، اسرائیل، اروپا و آمریکا از عوامل و بازیگران عمده جنگها در این منطقه بوده و هستند و حاصلش برای مردم کشتار، ویرانی، آوارگی و ناامنی اقتصادی و سیاسی بوده است. معضلات پاسخ نگرفته نظام امنیتی خاورمیانه اکنون با پیچیدگی های مطابقت با تقسیم مجدد مناطق نفوذ قدرتهای بزرگ و شکل گیری یک جهان چند قطبی توام شده است. سرنگونی رژیم اسلامی که حزب شما نیز برای آن مبارزه می کند تمام این معادلات را به هم خواهد ریخت و چهره کل خاورمیانه را به نفع مردم منطقه تغییر خواهد داد. 
در ایران، مردم در نیمه راه پایان دادن به عمر رژیم اسلامی هستند. هم رژیم اسلامی و هم نیروهای سه گانه اپوزیسیون در تدارک رویارویی نهایی هستند. رژیم اسلامی در رای گیری برای جانشینی رئیسی کوشید همه باندها و جناحهای خود را متحد کند تا نه بزرگ مردم به سه انتخابات قبلی (اسفند 98، خرداد 1400 و اسفند 1402) تکرار نشود. شرکت اصلاح طلبان در انتخابات نیروی چندانی را جابجا نکرد اما به رژیم امکان داد تا نرخ مشارکت را بیشتر اعلام کند و از شتاب ریزش نیروهایش بکاهد.  

 
سلطنت طلبان بعنوان راست افراطی و جمهوریخواهان بعنوان جناح لیبرال دارند خود را سازمان می دهند برای نبرد نهایی بر سر افزایش سهم خود از قدرت پس از رژیم اسلامی. این دو جناح راست اپوزیسیون هر یک به نوعی چشم به حمایت قدرتهای اروپا و آمریکا دارند و فعلا چشم اندازی برای همکاری و اتحاد بین آنها وجود ندارد.  سوسیالیستها که برای قدرتگیری شوراها مبارزه می کنند، فعالیت برای اتحاد و تشکل جنبش های اجتماعی و در راس آنها جنبش کارگری در مرکز تلاشهایشان است. سوی دیگر فعالیت سوسیالیستها تلاش برای سروسامان دادن به صفوف کل سوسیالیسم ایران پس از سقوط هر نوع سوسیالیسم اردوگاهی برای مقابله با کل نظام مورد نظر سلطنت طلبان و جمهوریخواهان و سیستم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مورد نظرآنهاست. شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست ناظر بر این وجه از اهداف سوسیالیست هاست. با امید به اینکه تصمیمات کنگره شما به هردو وجه فعالیت سوسیالیستها کمک کند، از دعوتتان متشکریم و برای کنگره شما آرزوی موفقیت داریم. 
کمیته اجرایی اتحاد سوسیالیستی کارگری 
پنجم مرداد 1403 – 26 ژوئیه 2024

————————-
پیام کمیته اجرایی سازمان فدائیان (اقلیت) به چهاردهمین کنگره حزب کمونیست ایران  
با درودهای کمونیستی! 
رفقای عزیز! 
 چهاردهمین کنگره حزبتان در شرایطی برگزار می‌شود که جمهوری اسلامی با بحران‌های عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، از جمله بحران مشروعیت مواجه است. روی‌گردانی دست‌کم بیش از ۶۰ درصد از واجدین حق رأی – آن‌هم طبق آمار دولتی – در آخرین خیمه‌شب‌بازی انتخاباتی رژیم، عملاً مشروعیت نداشته جمهوری اسلامی را در عرصه داخلی و بین‌المللی برای همگان آشکار کرد. این وضعیت همراه با شکست حاکمیت در تمام عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تنگناهای عدیده‌ای را برای رژیم ایجاد کرده است که رهایی از آن برای هیئت حاکمه ممکن نیست. 

 در کنار تعمیق بحران‌های درونی حاکمیت، بن‌بست اقتصادی، رشد افسارگسیخته تورم، افزایش بیکاری و کاهش واقعی دستمزدها، چنان وضعیت سخت و دشواری را برای طبقه کارگر و عموم توده‌های زحمتکش ایران رقم‌زده است که رهایی از آن جز در پرتو سرنگونی جمهوری اسلامی، براندازی نظم پوسیده سرمایه‌داری و جایگزینی آن با نظم نوین سوسیالیستی امکان‌پذیر نیست. لذا، بر بستر چنین اهدافی ست که کارگران ایران بیش از هر زمان دیگر به اعتصاب و مبارزه‌ای رودررو با طبقه حاکم و نظام سیاسی پاسدار منافع آن روی آورده‌اند. هم‌اینک روزی نیست که شاهد اعتصابات و اعتراضات کارگری در مراکز مختلف تولیدی و خدماتی نباشیم. علاوه بر مبارزات رو به رشد کارگری، زنان، معلمان، بازنشستگان، پرستاران و دیگر لایه‌های اجتماعی نیز مطالبات خود را در کف خیابان‌ها فریاد می‌زنند. 
ء

 در این میان، زنان دلاور ایران اما با برخورداری از ۴۵ سال تجربه مبارزاتی، هم‌اینک یکی از پیشگامان مبارزه علیه حاکمیت فاشیستی جمهوری اسلامی هستند. زنان قهرمانی که در جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» در صف مقدم مبارزات مردم قرار گرفتند و در این مسیر با دلاوری و جان‌فشانی‌های چشم‌گیری جمهوری اسلامی را به زبونی و استیصال کشانده‌اند. بااین‌همه و به‌رغم مبارزات تا کنونی کارگران و عموم توده‌های مردم ایران که به‌طور روزانه شاهدش هستیم، طبقه کارگر ایران کماکان از پراکندگی رنج می‌برد و فاقد هرگونه تشکیلات سراسری است. امری که بدون دست‌یابی به آن، گسترش اعتصابات کارگری، سراسری شدن مبارزات توده‌ای و چشم‌انداز پیروزی انقلاب اجتماعی در هاله‌ای از ابهام خواهد بود. چرا که پیروزی انقلاب اجتماعی در گرو سازمان‌دهی و تشکل یابی طبقه کارگر در مقیاس سراسری است. روشن است که تحقق این امر، تنها با تلاش و کوشش مبارزاتی پیشروان طبقه کارگر، همه احزاب، سازمان‌ها و نیروهای چپ و کمونیست برای رسیدن به وحدت طبقاتی و سازمان‌یابی مستقل طبقه کارگر امکان‌پذیر خواهد بود. 
 
رفقای عزیز! 
 سازمان فدائیان (اقلیت) برگزاری چهاردهمین کنگره حزبی‌تان را به شما تبریک می‌گوید. با این امید که کنگره حزبی‌تان با موفقیت پایان یابد و نتایج آن متناسب با شرایط دوران انقلابی حاکم بر جامعه گام دیگری برای تقویت و همکاری بیشتر احزاب و سازمان‌های چپ و کمونیست باشد. 
 
کمیته اجرایی سازمان فدائیان (اقلیت) 
تیرماه ۱۴۰۳ – جولای ۲۰۲۴

—————-
پیام هسته اقلیت: به کنگره حزب کمونیست ایران

رفقا!
برگزاری کنگره حزب را به شما تبریک گفته و امید است با تصویب قرارها و سیاست‌های انقلابی گامی دیگر به پیش در راستای اهداف کمونیستی بردارید. 
کنگره حزب در شرایطی برگزار می شود که نظام سرمایه‌داری جهان معاصررا  در معرض شدیدترین نابرابری‌ها قرار داده است. با وجودی که تحولات تکنیکی و پیشرفت‌های علمی و فنی زمینه ساز شرایطی شده که  دستیابی به  نیازهای مادی و معنوی انسان با کار کمتر و رفاه بیشتر امکان پذیر شده  اما بر اثر کارکردهای مخرب نظام سرمایه‌داری نابرابری‌ها افزایش یافته و زندگی انبوه عظیمی از انسانها برای تامین ساده ترین نیازهای مادی در خطر قرار گرفته و شکاف های طبقاتی ژرف‌تر شده است. 

  در حال حاضر جهان سرمایه‌داری را بحران های متعدد و درهم تنیده دربرگرفته است. بحران ژرف اقتصادی، بحران ناشی از تخریب‌های زیست محیطی، بحران در روابط بین الملل و سمت و سوی شکل بندی های قطب‌های جدید، بحران لیبرال دموکراسی و شکل گیری راست فاشیستی در ساختارهای پارلمانی، و… نیز شکست پی در پی برنامه‌های انباشت سرمایه،   نمونه‌هایی از این روند هستند. 
در این شرایط حساس با وجودی که تلاش کمونیستها و پیشروان طبقه کارگر برای غلبه بر نابرابری‌ها افزایش یافته اما  جنبش طبقاتی کارگران هنوز در حالت تدافعی است و نتوانسته بر حرکت سرمایه و پیامدهای آن غلبه کند. تغییرات اساسی در این عرصه  تنها با بازنگری بر موانع سیاسی/نظری و تلاش برای سازمانیابی و سازماندهی امکان پذیر است که همگرایی نیروهای چپ و کمونیست و و حدت سازمان‌های طبقاتی و توده‌ای کارگران گام مهمی در این راستا است.

در ایران نیز پس از خیزش‌هایی که از سال 1396 آغاز شد، در سال 1401 شاهد برآمد جنبش انقلابی بودیم که بزرگترین تحول سیاسی تا کنونی بود که جمهوری اسلامی را آماج قرار داد. اما  بر اثر سیاست سرکوب، کارکردهای زیانبار و فرصت طلبانه اپوزیسیون راست، رسانه‌هایشان  و در صدر همه آنها سلطنت‌طلبان  و از همه مهمتر فقدان سازمانیابی و سازماندهی، جمهوری اسلامی توانست از گسترش جنبش جلوگیری کرده و آن را به عقب براند بدون آنکه بتواند زمینه‌های برآمد جنبش انقلابی را از بین ببرد. در مضحکه انتخابات  رژیم بار دیگر شکست سختی خورد اما اتاق‌های فکری آن با گشودن  روزنه‌ای برای اصلاح طلبان تلاش دارند شرایطی را بازنمایی  کنند که  آمکان  برامد مجدد جنبش را کنترل و ازگسترش آن جلوگیری کنند. اما این سیاست همانند گذشته بازهم محکوم به شکست است.

 
جامعه ایران هم اکنون در گیر انبوهی از تضادها است  و هر آن امکان دارد که از روزنه‌ای جنبشی گسترده‌ترسربلند کند و جمهوری اسلامی را بار دیگر آماج قرار دهد. در این شرایط حساس طیف‌های  اپوزیسیون راست می کوشند که با کمک دولتهای امپریالیستی و مرتجع منطقه از وزنه جنبش انقلابی برای منافع خود استفاده کنند. بخش مهمی از آنها تلاش دارند، در همسویی با گرایشات گسسته از حاکمیت که می توانند واسط بین  نیروهای نظامی و بخشی از کارورزان رژیم باشند، موقعیت خود را برای کنترل و هدایت جنبش به نفع منافع اپوزیسیون راست تقویت کند. شعار: “برای دموکراسی  از موسوی تا پهلوی” نمونه بارز این سیاست است. 

در سوی دیگر نیروهای چپ و کمونیست، رهبران عملی جنبش طبقاتی کارگران و پیشروان جنبش‌های اجتماعی قراردارند و نبض جنبش انقلابی و پیشروی آن  نیزدر اینجا می‌تپد. در این راستا باید تلاش‌های اساسی برای سازمانیابی و خود سازماندهی از پائین را برای بسیج طبقه کارگر، توده های زحمتکش و انبوهی از  انسانهایی که زیر سلطه و ستم  قرار دارند، تلاش‌ها برای سرنگونی انقلابی جمهموری اسلامی را برای شکل گیری بدیل کارگری و انقلابی متکی بر نهادهای شورایی و خودگردان توده ای سازمان داد. همکاری نیروی های چپ و کمونیست گام مهمی در این راستا است.
رفقای گرامی
حزب کمونیست ایران همواره نقش موثری در جنبش کمونیستی، مبارزه علیه سرمایه‌داری و برای آزادی و برابری  و نیز علیه ناسیونالیسم  و محو ستم ملی داشته و  تلاش گرانقدری در راستای  پروژه‌های همکاری و همگرایی نیروهای چپ و کمونیست نموده است. برای شما کنگره موفقی آرزو می‌کنیم 
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی- برقرار باد جمهوری شورایی
زنده باد آزادی- زنده باد سوسیالیسم
هسته اقلیت/مرداد 1403

———————

پیام سازمان راه کارگر به کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران

رفقای عزیز
 درودهای رفیقانه ما را بپذیرید. برای کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران ، در پیشبرد برنامه ها وهدفهای این کنگره موفقیت وپیروزی آرزو میکنیم و از دعوت سازمان ما به کنگره و نشست عمومی تان سپاسگزاریم.

رفقای عزیز

جهان ، اینک شاهد بحرانهای بزرگ ودشواریست که دهه ها شاهد ان نبوده است . در همسایه گی ما خاورمیانه، شاهد نسل کشی و قتلعام بی پایانی هستیم که دول امپریالیستی با پشتیبانی بی قید و شرط شان از یک دولت نژادپرست، مردم غزه را بسوی نابودی ونیستی کشانده ودرمقابل شاهد جبهه بزرگ مردمی هستیم که صدای صلح خواهی و پایان این جنایت سازمانیافته علیه مردم فلسطین را در خیابانها فریاد میزنند. قدری دورتر شاهد رویارویی وجنگ خونین و ویرانگرانه ای در اکراین و گسترش و تعمیق و دخالت هرچه گسترده تر ناتو برای ادامه این ویران گریها وسیاست اشغالگری دولت امپریالیستی روسیه ایم.

این تنها دو جنگ ویران گرایانه در جهان ما نیست، جنگ ها و درگیریهای خونین در سوریه و یمن و سودان و …ادامه دارد و زمینه های درگیریهای بزرگتر در شرق آسیا بین دو قدرت برتر اقتصادی و نظامی جهان ، ایالات متحده امریکا و ناتو از یکسو با چین از دیگر سو است. بی سبب نیست که میگوییم   در دوره ی بحرانهای سخت ، جنگ ها وکشتارهای بزرگ، گسترش فقر و فلاکت و ویرانی های اقتصادی و اجتماعی وزیست محیطی، در دوره ی گسترش و تشدید سیاستهای میلیتاریستی ،شبه فاشیستی ، نژادپرستانه و تشدید رقابت بین قطب های سرمایه داری قرار داریم. در دوره ای که سیاست های نئولیبرال در سطح جهانی، به تشدید تضادهای طبقاتی وملی ومذهبی و فرقه ای  ، ویران سازیهای بزرگ زیست محیطی ، رشد گرایشات شبه فاشیستی و راست افراطی در بسیاری از کشورها منجرشده است.
 
در ایران ، در همین زمان که درحال گفتگو هستیم، د رهر هشت ساعت یک نفر به چوبه های دار سپرده میشود، و دوزن مبارز ، شریفه محمدی و پخشان عزیزی در صف اعدام قرار دارند. کارزار های ضد اعدام در بیست و نه هفته گذشته، اساسا از اسارتگاههای زنان آ غاز شده و ادامه یافته است. این در شرایطی است که  بر بستر جنبش انقلابی ژینا، که خروش انقلابی مردمان ایران با پیشتازی زنان ، ماهها ایران و جهان را تخت تاثیر خود قرار دارد و خواست تغییر انقلابی و سرنگونی حکومت اسلامی ، پایان آپارتاید جنسی ، برابر حقوقی زنان و مردان، آزادی و برابری را فریاد زد؛ جنبش مطالباتی و اعتراضی کارگران و زحمتکشان ایران ، همچنان خیابانها ومراکز کار و زیست در بسیاری از شهرها را هر روزه به مرکزی برای اعتراض به سیاستهای رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی تبدیل کرده است.

همچنان نافرمانی مدنی زنان در ابعاد سراسری ادامه دارد. جنبشهای اجتماعی در اشکال جنبش بازنشستگان ،‌جنبش دادخواهی  و مبارزه علیه اعدام ، جنبش دفاع از محیط زیست وآب و زیست ، جنبش معلمان  و دانشجویان ، جنبش ملی  و آزادیخواهی ادامه دارد و فضاهای تازه ای می گشاید. در بستر این جنبشهای اجتماعی و خصوصا جنبش انقلابی ژینایی است که چهار نمایش و سیرک انتخاباتی رژیم با اکثریت خرده کننده ای ، بمثابه یک رفراندم سراسری بایکوت و تحریم شدند. آخرین این نمایش ها، بعد از قتل آیت الله اعدام رئیسی ووزیر خارجه اش ، در انتخاب مسعود پزشکیان رقم خورد که نشانه ی ترس و اضطراب حکومت از سرنگونی، با دعوت از اصلاح طلبان حکومتی برای نجات کلیت این نظام پوسیده وعهد بوقی اسلامی همراه شده است.

رژیم جمهوری اسلامی ، اینک که  با بحرانهای بزرگ لاینحلی روبروست ، اینک که بن بست در روابط خارجی و انزوای بین المللی و شکست پروژه های گشایش اقتصادی و شکستن محاصره و تحریم ها از طریق نزدیکی با چین و روسیه به وضوح دیده میشود، اینک که سایه بازگشت شرایط دشوارتر تحریمها ی بین المللی ، اقتصاد درهم شکسته ، جمعیت بزرگتری از مردم را بسوی فقر وفلاکت بیشتر و سلاخی سفره ها میراند، اینک غارت ها و دست اندازیهای نهادهای اخوندی و پاسداران حکومتی به ثروت های ملی ،‌ویرانی های گسترده تر را درمقابل میگذارد،‌اینک که هیچ طرح و برنامه ای برای بهبود کار و زندگی و زیست اکثریت عظیم مردمان ، جز سرکوب عریان وجود ندارد؛ راهی جز انقلاب وسرنگونی انقلابی حکومت اسلامی توسط مردم وجود ندارد. 

در این شرایط است که اپوزیسیون حکومت اسلامی در اشکال و تفاوتهای سیاسی و رویکردهای متفاوت خود را برای فردای فروپاشی اماده میکنند. اپوزیسیون سلطنت طلب و تمامیت خواه ، در همراهی با سلطه گران بین المللی ،علیه انقلاب اجتماعی و تغییرات انقلابی و رادیکال، خواهان براندازی نرم وحفظ همه ساختارهای امنیتی – نظامی-پلیسی حکومت اسلامی و تشدید سیاست نئولیبرال خصوصی سازیها وکنترل جنبش انقلابی رادیکالی هستند که میخواهد از چارجوب نظام سرمایه عبور کند.

این جریان رسوا که بزرگترین آفت برای انقلاب ژینایی ورهایی زنانند ، با تعرض تبهکارانه ولمپنی به نیروهای انقلابی وچپ،  در راستای سیاست تشدید تحریمها و براندازی از طرق اعمال مداخله گرایانه امپریالیستی ،کوشش دارند تلاش برای یک تغییر انقلابی رادیکال را سدکنند. طبیعی است که  جریان ارتجاع به سلطمت طلبان محدود نمیشود و جریانات ناسیونالیست ، جمهوریخواه ولیبرال نیز در تلاش کنترل جنبش اجتماعی کارگران و اکثریت عظیم مردمانی هستند که نظام سرمایه داری را مانع اصلی تحقق خواستها ومطالبات اجتماعی شان میدانند. 

اکنون که جنبش های اجتماعی در اشکال جنبش های کارگری، بازنشستگان، زنان،دادخواهی، علیه اعدام ،زیست محیطی ، ملی و… ایران را به مرکز مهمی از تحولات اجتماعی در خاورمیانه و جهان تبدیل کرده ، جنبش اعتصابی و اعتراض کارگری رکوردهای اعتصاب و اعتراض را می شکند.  تحقق خواست ها ومطالبات این جنبش ها ، تنها با گذر از سرمایه داری ورویکردی سوسیالیستی ممکن است. این در شرایطی است که  گفتمان چپ و رادیکال ورهایی طلبانه وسکولار به گفتمان مهمی در جامعه ایران تبدیل شده، بسیارانی  از انقلابی فرهنگی وتغییر نگاههای اجتماعی و سیاسی در میان اکثریت عظیمی از مردم سخن  می گویند.

بی شک اینها نشانه ی وجود یک چپ اجتماعی در ایران است. وجود این سرمایه عظیم اجتماعی و  تداوم جنبش اعتراضی و اعتصابی کارگران و جنبش انقلابی جاری، فرصت مناسبی برای نیروهای جنبش کمونیستی ایران فراهم می اورد تا با پاسخگویی به نیاز این جنبش ها و یاری رساندن به آنها، ریلهای اتصال این جنبشها را فراهم کند، به  رفع موانع و معضلاتی که سر راه آن وجود دارد یاری رساند، بر تفرقه ها و جدایی ها  غلبه کنند و پیش شرط های تأمین یک رهبری سیاسی سراسری با راهبرد سوسیالیستی را فراهم سازند. همگرایی ، همراهی و درک مشترک   میان رهبران  و فعالین جریان چپ اجتماعی و کمونیست در پاسخ دادن به معضلات سر راه جنبش کارگری و جنبش انقلابی جاری، کلید به هم رسیدن و تلاقی این بخش های مختلف  از جنبش چپ رادیکال و سوسیالیستی است. خوشبختانه اینک ما از طریق همکاریهای طولانی مدت مان در شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست، سازمان دادن تلویزیون ۲۴ ساعته وتلویزیون آلترناتیو شورایی ، راههای نزدیکی و همیاری و همکاریهای مشترک را یافته ایم.

اما این تنها اغاز کاراست، باید از این فراتر رفت، برای یاری رساندن به جنبش اجتماعی کارگران واکثریت عظیم مردمان ایران، برای سازماندن یک الترناتیو قدرتمند و اجتماعی،  باید همکاریها را گسترده تر، روابط سیاسی وتشکیلاتی مان را دمکراتیک تر و قوی تر ونزدیکتر، رسانه هایی قویتر و رساتر سازمان داد. باید از این همکاریها واتحاد عمل مشترک  کنونی فراتر رفت؛ نیازها به تقویت جنبش سوسیالیستی و هزمونی طبقه کارگر در این مبارزه بزرگ اجتماعی این را طلب میکند .  شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست برای انکه بتوانند تاثیری عمیق و ریشه دار در امروز و اینده ی ایران داشته باشند باید همکاریهای خود را بر بستر تقویت جنبش اجتماعی وکارگری تقویت گفتمان سوسیالیستی  گسترش دهد.

 سازمان راه کارگر، دست همه شما رفقای عزیز را برای گسترش همکاری ها وهمیاریها میفشارد وخواهان گسترش همکاریها وتقویت مناسبات رفیقانه حزب کمونیست ایران و سازمان راه کارگر است. برای شما وکنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران آرزوی موفقیت وپیروزی داریم!

روابط عمومی سازمان راه کارگر
مرداد ۱۴۰۲ ۲۰ جولای ۲۰۲۴

——————–

پیام شورای نیروهای چپ ‌و کمونیست در کردستان به کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران.

رفقای گرامی حزب کمونیست ایران ! از جانب خود و شورای نیروهای چپ و کمونیست کنگره چهاردهم حزبتان را بشما شاد باش گفته و امیدواریم کنگره در پیشبرد اهداف حزب کمونیست ایران موفق و پر دستاورد باشد .
رفقا !

کنگره شما در شرایطی برگزار می‌شود که اوضاع جامعه ایران ‌و منطقه و جهان در شرایط حساس ، دشوار و تعیین کنندەای قرار گرفته است .فقر و گرسنگی ، ناامنی و جنگ قدرتهای سرمایه داری و پایمال شدن بدیهی ترین حقوق انسانی، زندگی بشریت امروز را به جهنم تبدیل کرده و آینده مبهم و‌ نگران کنندەای را پیشاروی جامعه بشری قرار داده است .در دو دهه اخیر سیستم سرمایەداری جهانی با بحرانی شدید دست و پنجه نرم کرده و بار بحران‌های مزمن خود را بر دوش کارگران و مردم زحمتکش انداخته است .

اما در جامعه ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی ، مردم تشنه آزادی ، برابری و رفاه درگیر یک نبرد سرنوشت ساز با هیولای اسلامی سرمایەداری هستند ، که در چند سال گذشته چندین بار پایه های ارتجاع اسلامی را بلرزه در آوردەاند . در پرتو این مبارزات بی وقفه ‌و بخصوص پس از خیزش ۱۴۰۱ و بمیدان آمدن جنبش های پیشرو و روشن بین اجتماعی ، جنبش کارگری ، جنبش زنان ، معلمان ، بازنشستگان ، دانشجویان ، از یک‌ طرف نور امید در دل جامعه ما دمیده است و از طرف دیگر وظایف خطیری در مقابل قطب چپ و کمونیست قرار گرفته است . برای نجات جامعه از شرایط دهشتناک کنونی ، نگاهها بطرف نقش رهایی بخش طبقه کارگر و نقش آفرینی آن در این شرایط حساس دوخته شده است .

یکسره کردن کار جمهوری اسلامی بحران زده ‌زخم خورده ، وظیفه مبرم طبقه کارگر و حزب و آلترناتیو کمونیستی اوست .
ما یکبار دیگر برگزاری کنگره چهاردهم را به شما شادباش می گوییم و‌ برایتان در پیشبرد وظایف کمونیستی آرزوی موفقیت می کنیم .
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در کردستان
۲۵ ژوئیە ٢٠٢٤

————————-

پیام سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان به چهاردهمین کنگره‌ی حزب کمونیست ایران!

شنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۳

نخست از همه، سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان برپایی چهاردهمین کنگره‌ی حزب کمونیست ایران را صمیمانه شادباش گفته و کنگره‌ی موفقی را برای حزب کمونیست ایران آرزو می‌کند.

رفقا !

کنگره‌ی حزب شما در مقطعی برگزار می‌شود که تقابل میان قطب‌ها و قدرت‌های نظام سرمایه‌داری در منطقه و فرامنطقه، از افغانستان تا اوکراین و از سوریه و عراق تا لیبی و فلسطین زندگی و هستی صدها میلیون انسان را به نیستی و تباهی کشیده است. این سیستم انسان‌ستیز در هیأت جهانی در بخشی از جهان نسل‌کشی و جنایات هولناکی را به‌وسیله‌ی ارتش‌های فاشیستی و تا دندان مسلح و مجهز به‌کار انداخته و در جاهایی همانند افغانستان، ایران و… به‌وسیله‌ی مدیرعامل‌های پروژه‌هایی از جنس قرون‌وسطایی‌شان هم‌چون جمهوری اسلامی در ایران و امارت تروریستی طالبان در افغانستان، حمالت دهشتناک و وحشیانه‌ای را به هر چه برابری، انسانیت، آزادی‌خواهی، کمونیسم و طبقه‌ی کارگر است به‌راه انداخته است.

با وجود این همه توحش سرمایه‌داری علیه برابری‌طلبی در ایران، افغانستان و سراسر دنیا برپایی کنگره‌ی چهاردهم حزب شما، خیزش و اعتراض همه‌روزه‌ی کارگران و جنبش‌های برابری‌طلب از جمله زنان در ایران و ایستادگی و اعتراض زنان در افغانستان، و همه‌ی جهان نشانگر آن است که همه‌ی مردم به‌خصوص کارگران و فرودستان آماده‌اند که برای تأمین یک زندگی انسانی و شایسته بجنگند و با صدای رسا فریاد برآورند که پرچم رهایی بشر را نمی‌توان با هیچ فشار، شکنجه و نسل‌کشی‌ای به‌زیر کشید.

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان ضمن ابراز شادباش دوباره به رفقای حزب کمونیست ایران و همه‌ی شرکت‌کننده‌گان در این کنگره، اعلام می‌دارد که در امر سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی ایران ما در کنار شما و دوشادوش جنبش طبقه‌ی کارگر از هیچ نوع همکاری و همیاری دریغ نخواهیم ورزید. رفقا ما باور داریم که کمونیست‌ها و طبقه‌ی کارگر در افغانستان و ایران، چه امروز و چه در آینده، در پهلو و کنار هم می‌توانند مبارزه‌ی متحدانه را به‌نفع برابری، انسانیت و رهایی از توحش سرمایه در منطقه به سرانجام برسانند.

ما دست شما را برای تحقق این امر شریف صمیمانه و رفیقانه می‌فشاریم و کنگره‌ای پر از دست‌آورد برای حزب کمونیست ایران آرزو می‌کنیم.

زنده باد سوسیالیسم!
زنده باد همبستگی جهانی طبقه‌ی کارگر!

شورای مرکزی سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان

۲۸ سرطان/ تیر ۱۴۰۳؛ ۱۸ جوالی ۲۰۲۴

——————

پەیامی ڕێکخراوی بەدیلی کۆمۆنیستی لە عێڕاق
بۆ کۆنگرەی چواردەهەمی حزبی کۆمۆنیستی ئێران

هاوڕێیانی حزبی کۆمۆنیستی ئێران، ئامادەبوانی کۆنگرە، لەلایەن (ڕێکخراوی بەدیلی کۆمۆنیستی لە عێراق)، و لەلایەن خۆشمانەوە وەک هەیـئـەتی ئەو ڕێکخراوەوە، وێڕای سوپاس بۆ بانگهێشتنەکەتان، پیرۆزبایی بەستنی کۆنگرەی چواردەهەمتان لێ دەکەین، هیوای کۆنگرەیەکی سەرکەوتوو و پڕ دەسکەوتـتان بۆ دەخوازین.

هاوڕێـیان جیهانی سەرمایەداری و ئیمپریالیستی ئەمڕۆ ڕۆچۆتە نێو قەیرانێکی قوڵی هەمەلایەنە و لەچارنەهاتوو، کێشمەکێش و کێبڕکێی زلهێزە ئیمپریالیستەکان تا دێت توندوتیژی زیاتر بەخۆیەوە دەبینێت بۆ پەیداکردنی ناوچەی نفوز و باڵا دەستی جیۆپۆلەتیکی و هەژموونی جیهانی، سڵیش ناکەنەوە لە هەڵگیرساندنی جەنگ لە پـێـناویـدا، هەر وەک لە ئۆکرانیا و فلستین و زۆر شوێنی تری جیهان لە ئارادایە.
دەوڵەتانی بۆرژوازی و ئیمپریالیستی کۆمەڵگایان ڕاپێچکردۆتە نێو جەنگ و جینۆساید و هەژاری کوشندە و کۆچی ملیۆنی و کارەساتە ژینگەیـیەکان، وە لەگەڵ ئەم هەموو پێشکەوتنە تەکنۆلۆژی و زانستیـیە لە جیهانی ئەمڕۆدا، لەگەڵ ئەم هەموو سەروەت و سامانە زۆرەدا، هەژاری و بێکاری و بـێـبەشیـیەکی لە ڕادەبەدەریان بەسەر جەماوەری بەرینی کرێکار و زەحمەتکێشدا سەپاندووە، لەپێناو ماکسیمالیەتی قازانجدا.

ئەم بارودۆخە نا ئینسانی و قەیرانە کۆمەڵایەتیـیە، کرێکاران و زەحمەتکێشان و ژنان و لاوانی هێناوەتە مەیدانی خەبات لە دژی سەرمایەداری و دەسەڵاتە ئیسلامی و قەومیـیەکانی، بەڵام ناڕەزایەتیـیە کۆمەڵایەتیـیەکان و ڕاپەڕینە جەماوەریـیەکانی ئەمڕۆ لەژێر هێرشی دڕندانەی حکومەتەکان، لەژێر هەوڵی ڕەوتە بۆرژوازی و حزبە جۆراوجۆرەکان، لە ژێر هەوڵی زلهێزە ئیمپریالیستەکان و نوێنەرە لۆکاڵیـیەکانیاندایە، بۆ چەواشەکردن و نەزۆک کردنیان بە مەبەستی ڕێگری کردن لە دروستبوونی هێڵی چینایەتی سەربەخۆ و شکستپێهێنانی.هاوڕێیان جیهانی ئەمڕۆ لە ناڕەزایەتی کرێکاران و زەحمەتکێشانی کەم نیـیە، لە شەپۆلی گەورەی خۆپێشاندان و ڕاپەڕین و شۆڕشی کەم نییە، ئەوەی لەم نێوەدا ئەرکی کۆمۆنیستەکانە بریتیە لە ئاسۆدارکردنیان بە ئاسۆیەکی سۆشیالیستی و ئینتەرناسیونالیستی، وە ڕێکخراوکردن و ڕابەرایەتی کردن و ئاڕاستە کردنیان ڕووەو شۆڕشی سۆشیالیستی، تا ڕیزی چینایەتی سەربەخۆیان پارێزراو بێت و بەدوور بن لەوەی تەسلیم بە ڕەوت و جەرەیاناتی بۆرژوا ئۆپۆزسیۆن و لیبرال و ڕیفۆڕمخواز بن و نەکەونە پاشکۆی هێزە پۆپۆلیستیە فریودەرەکان.

سەرمایەداری ئەمڕۆ بە واقعی جیهانی کردووە بە شارۆچکەیەک و سنوری نێوان دەوڵەتان لەبەرامبەر کەڵەکە و بەرژەوەندی سەرمایەدا تا دێت کاڵ و کاڵتر دەبێتەوە، لە جیهانی ئەمڕۆدا دەبینین کە هەر چەند وڵاتێک لە جوگرافیایەکی دیاریکراودا لە هەولدان پڕۆژەیەکی زەبەلاحی ستراتیژی و ئابووری وەڕێبخەن و لەگەڵ یەکێک لە زلهێز و قوتبە جیهانییەکانی ئیمپیریالیستیدا پڕۆژە ستڕاتیژەکانیان بەرنەپێشەوە. بەم پێیە سەرمایەداری وەک چۆن زەمینەی بلۆکبەندی و قوتبەندی بورژوازی لە ناوچە جوگرافیا جۆراوجۆرەکاندا دێنێتە ئاراوە، ئاواش زەمینەی مادی ئینتەرناسیونالیزمی پڕۆلیتاری لەو ناوچە جوگرافیایانەدا فەراهەم دەکات، ئەمڕۆ لەهەر کات زیاتر هاوپشتی و یەکێـتیـیەکی ئینتەرناسیوناڵی پڕۆلیتاری لە ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاستدا زەمینەی مادی فەراهەم بووە و بۆتە زەرورەتێک بۆ بردنە پێشەوە و بەئاکام گەیاندنی خەباتی چینایەتی کرێکاران و زەحمەتکێشان.

مارکسیزم و ڕەوتی کۆمۆنیستی شۆڕشگێڕ و پڕۆلیتاری کە ئەم دەورانە بە گوڕ و تەوژمێک و هێزێکی نوێوە خەریکە ئاوێزان دەبێتەوە بە بزوتنەوەی کرێکاری و ڕێکخراوەی حزبـیـیەوە، لە سەریەتی ئەم تایبەتمەندیـیەی ئەم دەورەیە تەشخیس بکات و لەئاست ئەم ئەرکەدا بیت.
دووبارە سڵاوی گەرمی خەباتکارانەی کۆمۆنستیـتان ئاراستە دەکەینەوە و بەگەرمی دەستان دەگوشین و هیوای سەرکەوتنتان بۆ دەخوازین.
٢٦-٧-٢٠٢٤