توزیع آب آشامیدنی آلوده با هدف جلوگیری از بروز اعتراضات توده ای
یکشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۲
بیش از یک هفته از قطع جریان آب در تهران و کرج و بعضی دیگر از شهرها می‌گذرد. مسئولان حکومت در چند روز اول بحران در بارۀ آن سکوت اختیار کردند. اما روز چهارشنبه ٢٤ خرداد مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب تهران در کمال پررویی اعلام نمود که :”در حال حاضر درهیچ نقطه‌ای از شهر تهران قطعی آب نداریم”. این کارگزار رژیم اسلامی جریان قطع یک هفته‌ای آب در بیش از بیست منطقه تهران و همچنین شهر کرج را “فرآیند عادی تصفیه آب” معرفی کرد و گفت: “ساعتی طول می‌کشد تا آب تصفیه شده برسد”. دروغپردازی مدیر عامل آب جمهوری اسلامی درحالی است که یکی از مقامات وزارت نیرو روز پنج شنبه ٢٥ خرداد متذکر شد که قطعی آب تا هفتۀ آینده نیز ادامه خواهد یافت. معاون هماهنگی امور مناطق شهرداری تهران نیز در همان روز از تداوم بحران قطع آب در چندین منطقه تهران خبر داد و گفت: “تانکرهای حامل آب شرب در طول شب در میادین پایتخت مستقر شده‌اند تا نیاز شهروندان تأمین شود. با وجود آنکه گزارشهایی از تشکیل صفهای طولانی در دور و بر تانکرها نیز منتشر شده است، این مقام وزارت نیرو فاش ساخت که آب توزیع شده با تانکر آلوده و آشامیدنی نبوده و تنها با هدف جلوگیری از بروز اعتراضات مردم انجام گرفته است.
نگرانی و گمانه زنیها در میان مردم هنگامی بیشتر شده که تماسها با مسئولان ادارۀ آب و فاضلاب یا بی پاسخ می‌ماند و یا پاسخهای متناقضی در رابطه با قطع آب می دهند. از طرفی مدیر عامل آبهای استان تهران می گوید: “مسیر جریان آب با توده های عظیمی از سنگ بسته شده” و از طرف دیگر درحالی که جریان آب در مرکز و جنوب از شرق تا غرب تهران همچنان قطع بود، محرابیان وزیر نیروی دولت رئیسی قاتل در مقابل خبرنگاران اعلام نمود که: “مشکل آب در تمام نقاط برطرف شده است”.
بحران آب و برق به ویژه در گرمای سوزان تابستان نه تنها در تهران بلکه در بسیار از دیگر مناطق ایران، همیشه یکی از معضلات زندگی و موجب اعتراض توده های مردم به ویژه در مناطق محروم شده است. درحالی که شبکه‌های آب و برق و فاضلاب بسیار کهنه و فرسوده شده‌اند و نشت می کنند، حکومت اسلامی هیچ‌گاه نه سیاست و برنامه علمی برای تأمین آب سالم و دیگر خدمات اجتماعی داشته است و نه حاضر بوده حتی درآمد حاصل از آب و برقی را که از مردم اخاذی می‌کند، به تأمین و نوسازی شبکه آب و برق و فاضلاب اختصاص دهد. مدیر عامل سابق آب و فاضلاب تهران اعتراف نمود که بیش از یک پنجم آب شرب شهری بر اثر فرسودگی بیش از حد شبکۀ آبرسانی تهران به هدر می رود. اما از نگاه حکومت اسلامی اعتراض به کمبود آب نیز مسأله امنیتی تلقی می‌شود و بلافاصله سر و کلۀ مأموران سرکوبگر دستگاههای امنیتی و نظامی پیدا شده و پاسخ مردم را با گلوله و دستگیری و زندان و اعدام می دهند. در چند روز گذشته که همزمان با قطع آب قطع مکرر برق نیز موجب اعتراضات مردم شده است، دستگاهها امنیتی رژیم به جای دادن پاسخ قانع کننده به مردم، خبر دستگیری سه نفر از پرسنل یکی از نیروگاهها را منتشر کردند که گویا در همکاری با ” ضد انقلاب” عامل تخریب در برق رسانی بوده اند. این منطق حکومتی است که تداوم بقای خود را در خطر می بیند.
رژیم ضد انسانی جمهوری اسلامی همۀ ثروت و امکانات مالی جامعه را در قبضۀ خود گرفته و از هر سو آنرا صرف بقای حاکمیت فاسد و ارتجاعیش می کند. در این رابطه نایب رئیس کمسیون قضایی و حقوقی مجلس ارتجاع روز سه شنبه ٢٣ خرداد فاش ساخت که :”پول آزاد شدۀ ایران در عراق بجای اینکه صرف تأمین آب تهران شود تا مردم آب «نیترات دار» نخورند، به ارز مسافرتی برای حُجاج تخصیص داده اند”. یحیی آل اسحاق رئیس اتاق بازرگانی مشترک جمهوری اسلامی و عراق نیز هفتۀ گذشته تأکید نمود که تأمین ارز مورد نیاز حاجیان از محل سه میلیارد دلار پول آزاد شده در عراق تأمین خواهد شد. به این ترتیب مسئول اصلی کم آبی و بی برقی و نبود دیگر خدمات اجتماعی حکومت جمهوری اسلامی است. با توجه به شرایط زیست محیطی مناسبی که بسیاری از مناطق شمال و غرب ایران از آن برخوردار است، بحران کم آبی به ویژه در آن مناطق عادی و طبیعی نبوده زیرا آن مناطق ایران به لحاظ منابع و آبهای سطحی و زیر زمینی بسیار غنی بوده است. جمهوری اسلامی با عدم رعایت اصول علمی در بهره برداری ازمنابع آبی و استفادۀ بیش حد از آن، با عناوینی همچون “توسعه و خودکفایی” و با سد سازیهای بی برنامه بر روی آبهای سطحی و حفر بی رویۀ چاههای عمیق در جهت تأمین منافع سرمایه داران دولتی و خصوصی، علاوه بر اینکه به تخریب محیط زیست و خالی کردن منابع آب پرداخته است بحرانهای بی آبی و بی برقی نیز برای مردم ایجاد کرده است.
خلق بحران کم آبی در کنار دیگر بحرانهای اجتماعی و سیاسی از سوی رژیم جمهوری اسلامی، سالهاست کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه را تحت فشار قرار داده است. برای مقابله با فشار این بحران ها از جمله بحران آب و برق راهی جز اعتراض و مبارزه و متشکل کردن اراده توده های به جان آمده از این اوضاع وجود ندارد. ریشه کن کردن این بحران ها و بحران کم آبی و فجایع زیست محیطی که هستی، امنیت و رفاه انسانها را تهدید می کند، در ایران نیز در گرو پیشروی جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر برای به زیر کشیدن حکومت اسلامی سرمایه داران و در گرو برپایی حاکمیت شورایی کارگران و زحمتکشان و استقرار جامعه سوسیالیستی است. جامعه ای که پاسخگوی نیازها و تأمین رفاه انسان است و بهره برداری عقلانی از منابع طبیعی را معیار اصلی پیشرفت و توسعه خود می داند. در شرایطی که جنبش اعتراضی سراسری و انقلابی برای به زیر کشیدن کل حاکمیت اسلامی سرمایه در ایران در جریان است، شرکت فعالانه در جنبش ها و حرکت های اعتراضی و تلاش برای ارتقای این مبارزات به یک مبارزه سازمانیافته ضد سرمایه داری و به زیر کشیدن جمهوری اسلامی سرمایه، امر همه کمونیست ها می باشد.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له