دوشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۳

روز یکشنبه پنجم اسفند طی مراسمی که از مدتها قبل جمهوری اسلامی و حزب الله لبنان در تدارک برگزاری آن بودند، جنازه حسن نصرالله دبیرکل حزب اله لبنان پس از پنج ماه بار دیگر تشییع شد. او روز ششم مهرماه در جریان بمباران اسرائیل همراه تعداد دیگری از رهبران حزب الله و سپاه پاسداران از جمله عباس نیلفروشان فرمانده عملیات نیروی قدس سپاه پاسداران، در منطقهٌ “ضاحیه” در جنوب بیروت کشته شدند. در همان روز و همزمان جنازه هاشم صفی الدین رئیس شورای اجرایی حزب الله و پدر شوهر دختر قاسم سلیمانی نیز، که چند روز بعد از حسن نصرالله کشته شد نبش قبر شد و پس از جنازه گردانی معمول جمهوری اسلامی، برای خاکسپاری مجدد به روستای زادگاهش در جنوب لبنان منتقل گردید. 

نبش قبر و انتقال جنازه نصرالله به مکانی در نزدیکی بزرگ راه فرودگاه بین المللی رفیق حریریِ بیروت در آن روز، در واقع یک مانور سیاسی باهدف نشان دادان قدرت؛ دادن روحیه به نیروهای خودی و نشان دادن زنده بودن حزب الله و باصطلاح “محور مقاومت” انجام گرفت. در این رابطه علی دعموش یکی از مسئولان بالای حزب الله از مردم لبنان خواست که از هر خانه، روستا و شهری بیائید تا به دشمن بگوییم این مقاومت همچنان پابرجاست. علی خامنەای نیز به دنبال شکستهای پیاپی نیروهای “محور مقاومت” و شکست “استراتژی جنگ بازدارندەاش”، شدیدأ به چنین نمایشی نیاز داشت تا به خیال خود پاسخی باشد به مخالفان سیاستهای منطقەایش در داخل. دراین رابطه عباس عراقچی نیز اعتراف نمود که  “تشییع جنازه امروز باعث می‌شود دنیا ببیند که مقاومت زنده است و حزب الله زنده است”. با این هدف جمهوری اسلامی و حزب الله تلاش زیادی به عمل آوردند تا دهها هزار نفر از هواداران خود از حزب الله لبنان گرفته تا نیروهای حشد شعبی عراق و حوثیهای یمن و حماس و جهاد اسلامی غزه و بازماندگان وفادار بشار اسد در سوریه را در میدان ورزشی کامیل شمعون گرد آورند. 

خامنەای هیأتی چهار نفره شامل مجتبی حسینی نماینده خود در عراق را روانهٌ بیروت کرد تا پیامش در آن مراسم را قرائت کند. او در پیامش با رجز خوانی، حسن نصرالله را رهبر پیشتاز مقاومت در منطقه نامید و ادعا کرد که “مقاومت در برابر غصب و ظلم و استکبار تمام شدنی نیست”. نعیم قاسم رهبر حزب الله نیز به دلیل نگرانی امنیتی در مراسم حاضر نشد و پیامی از قبل ضبط شده یا از طریق آنلاین او را برای آن تجمع پخش کردند. او در پیام خود با تناقضی آشکار از سویی از تصمیم نابخردانه حسن نصرالله برای وارد شدن به جنگ با اسرئیل ستایش کرد. جنگی که موجب کشته شدن هزاران نفر از رهبران، کادرها و افراد وابسته به حزب اله لبنان شد و ویرانی بخش اعظم ساختمانها و زیرساختهای ضاحیه جنوبی بیروت و دیگر شهرها و روستاها و همچنین تأسیسات نظامی این گروه را به دنبال داشت، و از سوی دیگر اعتراف نمود که: “ادامه جنگ با اسرائیل به سود لبنان نبود به این دلیل آتش بس را با همه شروط اسرائیل پذیرفته است”.

نعیم قاسم در پیامش خطاب به حسن نصرالله وعده داد که “پایبند به عهد” است و راهش را ادامه خواهد داد. این در حالی بود که ارتش متجاوز اسرائیل، علیرغم وجود آتش بس ساعاتی قبل از شروع مراسم تشیع جنازەها، حملاتی به جنوب لبنان انجام داد و برای نشان دادن قدرت خود همزمان با پخش سخنان نعیم قاسم هواپیماهای جنگی خود را نیز در ارتفاع بسیار پایین بر بالای مراسم به پرواز درآورد. وزیر جنگ اسرائیل در این رابطه بدون نام بردن از جمهوری اسلامی گفت: “این اقدام حاوی پیام آشکار ما برای کسانی است که اسرائیل را تهدید به نابودی می‌کنند و به آنان می‌گوید که این پایان کار آنها خواهد بود.” 

“جوزف عون” رئیس جمهور و “نواف سلام” نخست وزیر جدید لبنان که با وجود مخالفت حزب الله به این سمتها انتخاب شدند، علیرغم دریافت دعوت رسمی از طرف حزب الله، از شرکت در آن مراسم خودداری کردند و هریک نمایندەای به آنجا فرستادند. این تجمع و مراسم در حالی بود که اوضاع در شمال بیروت و کل شمال لبنان عادی بود و مردم آن مناطق که در چهار دههٌ گذشته متحمل خسارات، جنگها، صدمات فراوان، ترور و آدم ربائیها و ناامنی زیادی از جانب حزب الله و جمهوری اسلامی شدەاند، در این مراسم شرکت نکردند. با این حال نعیم قاسم برگزاری این مراسم را نشانهٌ “وحدت ملی” نام برد. در چنین شرایطی خامنەای با استفاده از فرصت پیش آمده پاسدار قالیباف و عباس عراقچی را نیز جداگانه و با هدف برقراری رابطه با مقامات جدید لبنان روانه بیروت کرد. به این امید که بتوانند در ملاقات با رئیس جمهور و نخست وزیر جدید لبنان که هیچ کدام دل خوشی از جمهوری اسلامی ندارند، دوباره جاپایی برای تداوم سیاستهای جنگ افروزانه در لبنان به دست آورد. اما جوزف عون رئیس جمهور لبنان و نواف سلام در پاسخی صریح و روشن به جمهوری اسلامی جواب رد دادند.

عون گفت: “لبنان بهای سنگینی برای مسئله فلسطین پرداخته و کشورش دیگر از جنگهای دیگران در خاک خود خسته شده است.” دولت لبنان اعلام کرده که انحصار داشتن سلاح فقط باید در دست دولت باشد. دیگر احزاب و جریانات سیاسی لبنان نیز از حزب الله خواستەاند مطابق قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت، سلاح خود را کنار بگذارد و به مثابه یک جریان سیاسی فعالیت کند. امری که نه برای حزب الله و نه برای خامنەای که دهەهاست بر طبل نابودی اسرائیل می کوبند و موجودیت خود را با آن تعریف می کنند، خوانایی ندارد.
دسترسی جمهوری اسلامی به حزب الله برای ارسال اسلحه و مهمات جهت برپایی جنگ افروزی به ویژه به دنبال سقوط رژیم بشار اسد بسیار مشکل ترشده است. موقعیت حزب الله در لبنان نیز با کشته شدن حسن نصرالله و دیگر ضرباتی که قبلأ در جریان انفجار پیجرها و واکی تاکیها و دیگر بمبارانهای اسرائیل بسیار تضعیف شده و شیرازهٌ بدنه رهبری سیاسی نظامی حزب اله نیز ازهم پاشیده شده است.

یکی از نمایندگان حزب الله در پارلمان لبنان اعتراف نمود که: “در ابتدای برسر کار آمدن جوزف عون دست همکاری به سوی او دراز کردیم، اما خیلی زود دستمان قطع شد”. واقعیت این است که حضور جنگ افروزانه جمهوری اسلامی و وجود حزب الله در لبنان، موجب شده لبنان که زمانی عروس خاورمیانه نام گرفته بود، سالهاست در بحرانهای عمیق اقتصادی، سیاسی، نظامی و اجتماعی فرو رود. اقتصاد لبنان به ورشکستگی کشیده شده و کارگران و مردم زحمتکش و ستمدیده لبنان دچار فقر و گرسنگی و بیکاری فراوانی شده اند. کم شدن سایهٌ شوم و مصیبت بار جمهوری اسلامی و حزب الله، فرصتی برای آنان خواهد بود.

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv