دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴

در یازدهمین روز اعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان، شماری از کامیون‌داران در شهرهای بروجن، تربت جام، تهران و کنگان دست به اعتصاب زدند.

کامیون داران معترض روزیکشنبه ١١ خردادماه، برای یازدهمین روز متوالی از تحویل بار و انجام فعالیت‌های روزانه خود امتناع کردند. کاهش سهمیه گازوئیل از ۲۰۰۰ به ۱۰۰ تا ۲۰۰ لیتر در ماه، تاخیر در تخصیص سوخت، اختلال در سامانه‌های توزیع، افزایش هزینه بیمه تامین اجتماعی، پایین بودن نرخ کرایه نسبت به عوارض سنگین جاده‌ای، نبود نظارت بر قیمت قطعات و تعمیرات و همچنین گرانی لاستیک و روغن، از جمله مشکلات مطرح‌ شده‌ به شمار میروند. مطالبه به رسمیت شناختن سختی کار نیز از خواسته‌های اصلی کامیون‌داران است.

چندی پیش جلال موسوی، نایب رئیس کانون کامیون‌داران نیز با اشاره به دلایل اعتراضات اخیر رانندگان، سه نرخی شدن قیمت گازوئیل، افزایش هزینه بیمه تامین اجتماعی، نبود نظارت بر قیمت قطعات یدکی و تعمیرات، گرانی لاستیک و روغن و فشارهای معیشتی را از مهم‌ترین مشکلات این صنف عنوان کرده بود. چندین تشکل کارگری، انجمن فرهنگیان هرسین، انجمن صنفی معلمان فارس، کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، انجمن صنفی فرهنگیان اسلام‌آباد غرب و سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران نیز با صدور بیانیه‌هایی جداگانه، در حمایت از اعتصاب کامیون‌داران معترض، ضمن به رسمیت شناختن مطالبات آن‌ها، اقدام جمهوری اسلامی در سرکوب این قشر را محکوم کردند. لازم به ذکر است، اعتراضات کامیون‌داران در ایران از تاریخ یکم خردادماه آغاز شد، از آن تاریخ تاکنون ده‌ها کامیون‌دار و شهروند حامی این اعتصابات در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند.