دوشنبه ۶ تیر ۱۴۰۱

در ادامه اعتصاب سراسری کارگران داربست بند در حداقل ۱۸ شرکت پیمانکاری در حوزه های نفتی و صنایع پتروشیمی، کارگران عایق‌کار شاغل در پتروشیمی هنگام نیز دست به اعتصاب زدند.

روز یکشنبه پنجم تیرماه،  کارگران پروژه‌ای عایق‌کار شاغل در (پتروشیمی هنگام) در اعتراض به عدم افزایش دستمزدهای‌شان دست از کار کشیده و اعتصاب کردند.

کارگران پروژه ای شاغل در شرکت IGC( آی جی سی) نیز روز شنبه ۴ تیر ماه،  در اعتراض به پایین بودن دستمزدها و اجرا نشدن طرح کمپین ۲۰ – ۱۰به اعتصاب سایر کارگران در حوزه های نفتی کشور پیوستند.

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران نفت نیز خبر داد که از روز شنبه چهارم تیرماه،  کارگران داربست بند و تست من پروژه ای شرکت آبادراهان در فاز دو پالایشگاه آبادان هم به اعتصاب پیوستند.
این گروه نیروهای پیمانکاری علوی، سلحشور و کرامت هستند. در مجموع تا امروز نیروهای هجده شرکت پیمانکاری در اعتصاب هستند.

بخشی از کارگران پروژه‌ای شاغل در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی طی اعتصاب سراسری سال گذشته موفق به تحقق کامل خواسته‌های خود نشده بودند و نسبت به خُلف وعده پیمانکاران اعتراض دارند و بر افزایش دستمزد مطابق لیست پیشنهادی خود و اجرای نوبت‌کاری ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت تأکید دارند.

کارگران پروژه‌ای نفت با توجه به تورم شدید و گرانی‌های بی‌سابقه در ماه‌های اخیر، خواستار افزایش دستمزد به میزان لیست جدید پیشنهادی امسال هستند.

مهمترین خواسته کارگران پروژه‌ای صنایع نفت در سال گذشته، برچیدن قراردادهای موقت و افزایش دستمزدها متناسب با سابقه کارشان بود.

خواسته‌هایی چون حق بیمه و برخورداری از بیمه‌های اجتماعی، حق بدی آب و هوا، حق مسکن و دیگر حقوق شغلی نیز از خواسته‌های کارگران اعتصابی بود. اما در صدر این خواسته‌ها، اجرای طرح ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت بود که بنام (کمپین ۲۰-۱۰) معروف گشت. اما کارفرمایان شرکت‌های نفتی با حمایت دولت و شکاف‌های موجود در قانون کار، تن به این خواسته نداده و به اخراج کارگران معترض روی آوردند.

عمده کارگران صنایع نفتی که در بخش‌های مختلف نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی کار می‌کنند، به صورت قراردادی به‌کار گرفته می‌شوند.