تداوم سیاست ضد انسانی رژیم اسلامی علیه مهاجران افغانستانی
چهارشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۲
اخیرا وزارت کشور رژیم اسلامی اعلام کرده که هیچ مهاجر افغانستانی حق اقامت، اسکان و کار در استان کرمانشاه ایران را ندارد و برای جمع‌آوری و بازداشت آنان در این استان، مهلت ۱۳ روزه تعیین کرده است. حمزه سلیمانی، مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری کرمانشاه نیز تصریح کرده که روند شناسایی اتباع خارجی از ۲۸ تیرماه آغاز شده و تا ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ ادامه خواهد یافت. این مهره رژیم اسلامی در گفتگو با خبرگزاری حکومتی مهر گفته است: « براساس دستور وزارت کشور، هرگونه اقامت، اسکان و بکارگیری اتباع افغانستانی در همه نقاط استان کرمانشاه ممنوع اعلام شده است » .این کارگزار حکومتی هشدار داده که اگر کارفرمایی، این دستور را نادیده بگیرد و اقدام به استخدام مهاجران افغانستانی کند، دچار تخلف شده است. روند شناسایی و تعقیب و بازداشت مهاجران افغانستانی در استان کرمانشاە در حالی ادامه دارد که به گفته عبدالله قیومی، فرمانده‌ی مرزی بندر اسلام قلعه، «روزانه از دو هزار تا دو هزار و ۵۰۰ و بعضی روزها سه هزار مهاجر افغان از طریق این مرز، از ایران به افغانستان اخراج می‌شوند».
بیش از سه دهه است که به دلیل سیاستهای جنگ طلبانه آمریکا و سایر قدرت سرمایه داری و تاخت و تاز گروه های ارتجاع اسلامی در افغانستان میلیونها نفرازمردم زحمتکش و ستمدیده این کشور، آواره کشورهای دیگرازجمله ایران شده اند. احمد وحیدی، وزیر کشور رژیم اسلامی، روز پنجشنبه ۲۲ تیر ماه سال جاری، در مصاحبه با خبرگزاری حکومتی ایسنا گفت:« تخمین زده می‌شود که بیش از پنج میلیون شهروند افغان در ایران سکونت دارند». این انسانهای ستمدیده مدام از جانب رژیم جمهوری اسلامی به بهانه های مختلف تحت فشار و مورد اذیت و آزار و تبعیض قرارمی گیرند.
تداوم اخراج مهاجران افغانستانی و تشدید این فشارها و رفتارهای پناهنده ستیزانه به آنان در حالی صورت می گیرند که اکثریت آنان کارگرانی هستند که سالیان طولانی تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی در این کشور کار کرده، زحمت کشیده و همدوش دیگر هم طبقه ای های خود در ایران استثمار شده و برای سرمایه داران ثروت آفریده اند. توجیه و بهانه رژیم برای اخراج این انسان ها و اتخاذ این سیاست ها، زیانبار بودن حضور افغانستانی ها به لحاظ امنیتی، اجتماعی و حتی بهداشتی و گرفتن کار بیکاران است. این سیاست ضدانسانی حکومت اسلامی سرمایه داران علیه کارگران مهاجر افغانستان در واقع همان سیاستی است که در سراسر جهان از طرف احزاب نژادپرست دست راستی، اتخاذ می شود. این جریان ها برای منحرف کردن افکار عمومی از شناخت ریشه های بحران جامعه سرمایه داری، حضور خارجی ها را به عنوان عامل بیکاری معرفی می کنند. هدف رژیم جمهوری اسلامی نیز از اعمال فشار بر کارگران و پناهجویان افغانستانی دقیقا در خدمت این امر است که با قربانی کردن این مردم محروم و پناهجو، خشم توده ها ی مردم بیکار و تهیدست جامعه را از مسببین اصلی بحران و بیکاری منحرف کرده و مردم محروم مهاجر افغانستانی را عامل بیکاری و دردهای اجتماعی معرفی کند.
رفتار رژیم جمهوری اسلامی، و مردم ناآگاهی که تحت تاثیر تبلیغات شوونیستی آن هستند با افغانستانی های ساکن ایران کاملا غیر انسانی است. تعقیب و بگیر و ببند، ندادن دستمزد به کارگران، به کار گرفتن بیرحمانه ی کودکان افغانستانی در کارهای سخت و خطرناک، محرومیت آنها از تحصیل و محروم کردن آنها و زنان باردار از خدمات بهداشتی و اذیت و آزار و توهین و بی حرمتی روزانه تنها بخشی از مصائبی است که رژیم جمهوری اسلامی و افکار پوسیده شوونیستی، علیه کارگران و مردم زحمتکش افغانستانی روا داشته و میدارند. سیاست پناهنده ستیزی رژیم جمهوری اسلامی کار را به جائی رسانده اند که آنها حتی از مغازه داران و مردم عادی خواسته اند از افغانستانی ها کارت اقامت درخواست کنند، علیه شان جاسوسی کنند و آنها را به پلیس معرفی نمایند.
واقعیت این است که با هر معیار و شاخصی، کارگران مهاجر افغانستانی بخشی از جمعیت کارگری ایران هستند و باید شهروند این جامعه بحساب آیند و از کلیه حقوق شهروندی نیز برخوردار باشند. کارگران مهاجر افغانستانی بخشی دیگر از نیروی کار ارزانی هستند که سرمایه داران و صاحبان کار با بهره گرفتن از افکار پوسیده شوونیستی و با اتکا به فضای خوف و وحشتی که دستگاه های سرکوب دولتی در میان این بخش از کارگران ایجاد کرده اند، آنها را بدون توجه به حقوق ابتدائی و کرامت انسانی به وحشیانه ترین شیوه استثمار می کنند. مهاجران افغانستانی بخشی از طبقه کارگر و مردم ستمدیده ایران به حساب می آیند و باید در برابر موج اخراج آنان و رفتارهای ضد انسانی رژیم جمهوری اسلامی از تمام حقوق انسانی و شهروندی آنها قاطعانه حمایت کرد.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له