چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳

روزسە شنبه پانزدهم آبانماه پرستاران در یزد برای پنجمین روزمتوالی دست به اعتراض و تجمع زدند. و شعار دادند: – —- هر یه نفر توبیخ شه، هزار نفر پا میشه،

• پرستار داد بزن، حقتو فریاد بزن،
• اضافه کاری اجباری نمیخواهیم،
• تعرفه مون کجا رفت، توی جیب کیا رفت،
• وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه،
• حقمونو نگیریم شیفتمونو نمی‌ریم،
• پرستار باغیرت، دمت گرم، دمت گرم.
  این اعتراضات به حدی شدت گرفته که بیمارستان‌ها در شرف تعطیلی قرار دارند و تنها عمل‌های اورژانسی انجام می‌شود و بیماران اورژانسی همچنان خدمات دریافت می‌کنند. روزسە شنبه ١٥ آبان، همچنین پرستاران و در پرسنل آزمایشگاه و رادیولوژی شیراز تجمع کردند. در روز دوشنبه ١٤ آبان نیز پرستاران و کادر درمان در چندین شهر از جمله :
• یزد،
• زنجان،
• شوش،
• اردبیل،
• بوشهر
• و بیرجند
  پرستاران تجمعات اعتراضی داشتند. در زنجان مراسم دولتی به مناسبت روز پرستار را به صحنه اعتراض خود تبدیل کرده و با شعارهای (وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه) صدای اعتراض خود را بلند کردند. پرستاران یکصدا شعار میدادند: (جشن روز پرستار نمی خوایم، نمی خوایم!). در این روز (محرم علی رمضانی) از نمایندگان پرستاران استان زنجان بازداشت شد و این موضوع بر خشم و اعتراض پرستاران شدت بخشید. در بوشهر پرستاران بخش های آزمایشگاه و رادیولوژی تجمع کرده بودند. و قبل از اینها نیز پرستاران نظام‌مافی شوش و همینطور پرستاران در شوشتر تجمع و اعتراض داشتند.
  پرستاران معترض برای پیگیری مطالباتشان برای چهارشنبه شانزدهم آبانماه به تجمعات سراسری در مقابل وزارت بهداری در تهران و فرمانداری ها و به اعتصاب سراسری سه روزه از هفدهم تا نوزدهم آبان فراخوان داده اند.
• رفع تبعیض‌های پرداختی پرسنل درمان،
• تصحیح و افزایش محسوس رقم های پرداختی تعرفه گذاری،
• افزایش حقوق و مزایا در احکام حقوقی،
• تأمین نیروی انسانی و بهبود شرایط رفاهی و تسویه کامل معوقات
  از جمله خواست‌های فوری اعلام شده پرستاران است. آنها نوشته‌اند: « مهمترین خواسته ما رسیدگی به وضعیت اضافه‌کاری اجباری و تعرفه‌های بسیار کم است».