پنجشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۰

آغاز محاکمه حمید نوری در دادگاه استکهلم سوئد، باعث خوشحالی ماست و نشان از آن دارد که مقاومت‌ها و مبارزات شجاعانه و دادخواهانه ی مادران و خانواده‌های خاوران طی ۴۰ سال گذشته زیر تیغ سرکوب های مداوم حکومت و هم چنین مبارزات و ایستادگی های پیوسته و پیگیرانه زندانیان سیاسی جان به در برده و دیگر بازماندگان و فعالان سیاسی و اجتماعی در داخل و خارج از کشور در همین سال‌های سیاه هم می‌تواند به بار بنشیند تا کمی طعم عدالت را بچشیم. هرچند هنوز در آغاز راه هستیم و تا پیروزی راهی بسیار سخت و ناهموار در پیش رو داریم. 

فاجعه بار اینکه در همین روزها، در حکومت فاسد- فاشیستی و اسلامی ایران، علی خامنه ای و دیگر همدستان اش، شرکای خود در جنایت را ارتقای مقام می‌دهند و فردی چون ابراهیم رئیسی که به طور مستقیم و آشکار در مسئولیت های مختلف قضایی و امنیتی در کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ و دهه شصت و تا کنون نقش داشته و هزاران نفر را راهی زندان ها و شکنجه گاه ها و گورستان ها کرده و هیچ گاه هم پاسخ‌گو نبوده‌اند را بر مسند قدرت بالاتر نشاندند. غافل از آنکه با نشاندن این جنایت کاران که پرونده های شان بر همگان روشن است بر مقام های کلیدی، اعتراض ها نیز در عرصه سیاسی داخلی و بین‌المللی بیشتر و بیشتر شده و حکومت به پایان خود نزدیک‌تر می‌شود و عاقبت حمید نوری را خواهند داشت، با این تفاوت که این بار در دادگاه های عادلانه، علنی و مردمی در ایران محاکمه خواهند شد و «همه با هم» باید پاسخ گوی تمامی بلایایی که بر سر مردم آورده‌اند و جنایت هایی که مرتکب شده اند، باشند.

خام دلی است اگر تصور کنیم که مسئولان حکومتی از درک شرایط فاجعه بار کنونی که احتمال سقوط شان بسیار نزدیک است، عاجزند و نمی‌فهمند که حتی برای حفظ قدرت شان هم که شده باید کاری دیگر کنند، ولی طعم پول و قدرت و بازی‌های در قدرت آن‌چنان مست شان کرده و فساد چون پیله به دورشان تنیده است که حتی اگر بخواهند هم نمی‌توانند کاری برای بهبود شرایط مردم کنند و در نتیجه دیوانه وار آب، برق، اینترنت و واکسن و هر چه حق است را بر مردم حرام می‌کنند تا هم قدر قدرتی خود را نشان دهند و هم از این فرصت باقی‌مانده سود بیشتری ببرند. این دزدان سر گردنه و جنایت کاران پلید و فاسد گمان می‌کنند که با این همه بحران های عمیق ساختاری در حوزه های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی، محیط زیست و فقر بی حد و حساب و شیوع وحشتناک کرونا و آباد کردن گورستان ها و زندان ها و هزاران بلای خانمان سوز دیگر که بر سر مردم آوار کرده اند، باز هم می‌توانند بر مردم حکومت کنند و به همین دلیل خودشان را به کری و کوری زده‌اند. 

ولی گسترش روزافزون اعتراض ها، تجمع ها، اعتصاب ها و اعتلای جنبش های مستقل و مردمی که بیش از پیش شجاعانه تر و قاطع تر به پیش می‌روند و مبارزه می‌کنند و کمتر فریب نیرنگ های ریز و درشت حکومت را می خورند، به ما این امید را می‌دهد که پایان این همه ظلم، ستم، تبعیض، فقر، بیماری، بیکاری و مرگ و میر و بی‌عدالتی نزدیک است و رهایی و آزادی و شادی را پیش رو خواهیم داشت و خواهیم ساخت.

ما مادران پارک لاله ایران به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران، آغاز محاکمه حمید نوری را به مادران و خانواده‌های خاوران، به زندانیان سیاسی جان به در برده و به فعالان سیاسی اجتماعی و به تمام دادخواهان و مردم آزادی خواه ایران شادباش می‌گوییم و این چرخه ی  آزادی کشی، تبعیض، بی عدالتی، سرکوب، بازداشت، شکنجه، اعدام، ترور و نابرابری‌های عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را به شدت محکوم می‌کنیم و همراه و همبسته با جنبش های مستقل و مردمی در ایران برای تحقق مطالبات مان تا پای جان ایستاده‌ایم: ۱) لغو مجازات شلاق و اعدام از جمله؛ اعدام، ترور، کشتار خیابانی، شلاق، شکنجه، سنگسار و قصاص، ۲) آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی،۳) محاکمه و مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه هایی علنی و عادلانه و مردمی. ما هم چنین اعتقاد عمیق داریم که این خواسته ها با اتحاد و همبستگی و مبارزات پیگیر ما دادخواهان به دست خواهد آمد و تردیدی نیست که برای رسیدن به این خواسته ها باید برای؛ ۴) آزادی بیان و اندیشه، ۵) حق داشتن تجمع و اعتصاب و تشکل و احزاب مستقل، ۶) رفع هرگونه تبعیض و۷) جدایی دین از حکومت نیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بی عدالتی ها را در ساختار و قوانین آزادی ستیز و تبعیض آمیز حکومت جنایت کار اسلامی ایران می دانیم.

مادران پارک لاله ایران

۲۰ مرداد ۱۴۰۰