یکشنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۱

دختران و خواهران و مادران ما در این سرزمین هر روز به هزاران شیوه مورد ستم و تبعیض و سرکوب قرار میگیرند. حکومت ضد زن و ضد انسان، برای بقای خودش دست به انواع سرکوب و ستم میزند. در حالی که جامعه از فقر و فلاکت و نابرابری در عرصه های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی در حال فروپاشی است، حاکمان هر روز شیوه های جدیدی از توحش و سرکوب را به اجرا میگذارند تا بلکه چند صباحی عمر حکومت ظالمانه خود را طولانی تر کنند. اما خشم ما هر روز گسترده تر میشود. اتحاد و همدلی بین ما مردمان فرودست و سرکوب شده بیشتر میشود. ما در آبان و دیماه خشم مان را آتشفشان کردیم و بیرون ریختیم. امروز هم درباره مهسا عزاداری نمیکنیم بلکه خشم مان را به اعتراض بدل میکنیم.

قتل دولتی دخترمان مهسا، یک نمونه از قتل تدریجی است که روزانه و در مقیاس اجتماعی بر همه ما تحمیل میکنند. فرزندان ما با وجود دست و پنجه نرم کردن با فقر و نابرابری حتی نمیتوانند چند ساعت به خیابان بروند و از نظر جسمی صدمه نبینند. امروز ما باید به فرزندانمان بگوییم به خیابان رفتن خطر دارد زیرا در خیابان پلیس حضور دارد. خیابان نا امن است زیرا پلیس در خیابان است. ما دیگر توان تحمل این وضعیت را نداریم. امروز فقط سقز و کردستان نیست که خشمگین و معترض است. هفت تپه و کل خوزستان و تهران و خراسان و بلوچستان و گیلان و مرکز و شرق و غرب و جنوب و همه جای مملکت سراسر خشم و نفرت از تمامی ارکان حاکمیت است.

قتل دولتی و خشونت بار دخترمان مهسا امینی، کشتن همه ماها هم هست. اما نه مهسا می میمرد و نه ما. مهسا امروز رمز مقاومت و اعتراض و اتحاد ماست. ما نمی میریم. ما زنده می مانیم و مقاومت میکنیم و مبارزه میکنیم تا ستم و ظلم و نابرابری بمیرد.

ضمن اعلام همدردی با خانواده مهسای عزیز (ژینا امینی)، به این خانواده معزز می گوییم امروز ما هم همراه با شما گریستیم و خشمگین شدیم. مهسا دختر ما هم هست. ما همدل و همراه با شما فریاد میزنیم. شما تنها نیستید و همه ما با شماییم. ما همه انتقام جوی خون مهسا هستیم. قتل عمد و دولتی مهسا امینی بی پاسخ نخواهد ماند همانطور که تا الان بی پاسخ نمانده است. ما عزاداری نمیکنیم بلکه خشم مان را به اتحاد و مبارزه برای به پایان رساندن این وضعیت وحشیانه و ظالمانه بدل خواهیم کرد.

نظام سرکوبگر سرمایه داری، علاوه بر تحمیل استثمار و ستم بر مردان و زنان کارگر، همچنین بر زنان، ملیت ها، اقوام، گروه های مختلف اجتماعی، افراد با گرایش های جنسی متفاوت از اکثریت جامعه و نیز افراد با عقاید و باورهای متفاوت و … ستم و تبعیض مضاعفی تحمیل میکند. به باور ما همه این گروه های اجتماعی ضمن مطالبه و مبارزه برای کسب خواسته های اختصاصی خود، لازم است که مضافا، به صورت متحدانه علیه مناسبات سرکوبگرانه و تبعیض آمیز و استثمارگرانه مبارزه کنند. تفرقه و چند دستگی به سود دستگاه سرکوب است. ما وظیفه خود میدانیم که به طور همزمان و متحد و بدون تفرقه علیه همه این ستم ها باشیم. بار دیگر میگوییم که قتل دولتی مهسای عزیزمان، ما را خشمیگن تر و متحد تر کرده است. قتل دولتی مهسا بی پاسخ نخواهد ماند.

جمعی از کارگران هفت تپه – یکشنبه – ۲۷ شهریور ۱۴۰۱