دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱

چنین به نظر می رسد که در گردهمایی های اعتراضی ایرانیان خارج از کشور، اعمال خشونت عریان و غیر قابل پذیرش از سوی چماقداران شاه اللهی، اقدامی سازمان یافته و هدفمند است تا تکثر آرای مبارزانِ آزادیخواه به صدای واحدی تبدیل شود که خواهان بازگشت دیکتاتوری و استبداد دوران گذشته است؛ امری ناممکن که تنها بیزاری می آفریند.

همگامی و همکاری با پلیدترین چهره های سرکوبگر ساواک و بازپخش شعارهای آخوند ساخته از سوی بالاترین شخصیت های مدعیِ سلطنت، بیش از هر چیز، اخطار و اعلام آگاهانهٔ قتل عامِ مبارزانی ست که در طول بیش از چهار دهه، دمی از مبارزه با حکومت اسلامی ایران بازنایستاده اند. اما هدف اساسی سلطنت طلبان، در این تلاش بی سرانجام نهفته است که می انگارند، می توانند با ایجاد فضای ارعاب و ترس در میان مبارزان، جنبش نوینِ «زن، زندگی، آزادی» را با کمک نهادهای بد نام بین المللی تصاحب و مصادره کنند.

مبارزهٔ مردم برای بازگشت به گذشته نیست، بلکه کوشش دلاورانه ای ست برای آینده ای که در آن نباید نشانی از استبداد و دیکتاتوری و کشتار و شکنجه و سانسور، وجود داشته باشد.

این، مبارزه ای ست همگانی که مردم هزینهٔ آنرا با خون و زندگانی خود پرداخته و می پردازند. روشن است که این جنبش همگانی تسلیم هیچ نیروی تمامیت خواه و مستبد و فردمحور نخواهد شد و دیر نیست که همانان، رهبری این انقلابِ بزرگ را به عهده بگیرند.

نیروهای سلطنت طلب (دانسته یا نادانسته) با پیروی از ساواکی هایی که پس از سال ۵۷ دربست به خدمت آخوندها درآمدند و نیروهای امنیتی و سکوبگر حکومت اسلامی را سازمان و سامان دادند، به ویژهِ در چند ماههٔ اخیرِ انقلاب نوین مردم، خود، بزرگترین عامل تفرقه در میان مبارزانِ خارج از کشور بوده اند. اینان به مبارزهٔ مردم از پایین باوری ندارند و می کوشند که تنها با زد و بندهای پشت پرده با حاکمان داخلی و جهانی، قدرت سیاسی را به چنگ آورند!

هم میهنان گرامی!

ما در شرایط حساس و سرنوشت سازی قرار گرفته ایم. کشورهای غربی در راستای تأمین منافعِ آتی خود، با ولخرجی و سانسور و تظاهر و چرب زبانی، به دنبال تحمیل چهره های مورد پذیرش خود به جنبش نوین «زن، زندگی، آزادی» هستند و در این راه، رسانه هایی را نیز به خدمت گرفته اند تا بلکه بتوانند با سانسور خواست های دمکراتیک مردم ایران و با ایجاد مصنوعیِ کیش شخصیت، استبدادی دیگر را به مبارزهٔ دمکراتیک مردم تحمیل کنند.

کانون نویسندگان ایران «در تبعید» در راستای دفاع از آزادی اندیشه و بیان، هشدار می دهد که در این شرایط حساس که مبارزه مردم از فردگرایی و فردمحوری گذشته و هدفی جز جایگزینی نهادهای مدنی و اجتماعی، حزب ها و ارگان های خودجوش دمکراتیک در ساختار حکومتی ندارد و خواهان همگامی و همکاری پیرامون برنامه و قانون در نظامی مردم سالار هستند، هر گونه خشونت شاه اللهی های سلطنت طلب را علیه دگراندیشان و توجیه های آقای رضا پهلوی را نسبت به این نارواها و قلدری های فرومایه، محکوم می کند و از همهٔ مبارزان می خواهیم که در برابر اعمال چنین خشونت هایی بی تفاوت نمانند؛ چرا که فردا دیر است.

کانون نویسندگان ایران «در تبعید»

۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۳