دوشنبه ۱۹ دی ۱۴۰۱

به نام خدای رنگین کمان

سه سال پیش در چنین روزهایی نوشتیم،
« اگر آن چه در روزهای اخیر بر مردم ایران گذشت را بخشی از دردناک‌ترین، پراضطراب‌ترین و فاجعه بارترین روزهای تاریخ این ملت بدانیم؛ سخن به گزافه نگفته‌ایم. از ….. تا حوادث مختلف و متعدد مرگبار که فاجعه‌بارترین آن ها ساقط شدن هواپیمای مسافری و جان باختن ۱۷۶ نفر؛ که در شرایط عادی و در یک جامعه بسامان، هریک از این وقایع -خود به تنهایی – فاجعه ای انسانی تلقی می شود و نیازمند زمان برای رفع زخم های برآمده از آن.
در این معرکه دهشت‌بار اما، آن چه فاجعه را عمیق تر می‌کند و زخم را کاری‌تر، سقوط حقیقت است و فروپاشی باورها»

اگرچه پس از سه‌ سال، خشم و غم جانکاه کشتگان آن سقوط التیام نیافته؛ فراموش نمی‌شود؛ چرا که مسئولان حادثه نه‌شجاعت و نه‌احساس مسئولیت و نه صداقت بیان‌حقیقت آن‌چه رخ داده بود را ندارند، که همچنان با بی‌اعتنایی ظاهری، نابوده‌انگاری، سعی در به محاق بردن این واقعه تلخ را دارند؛ که اگر جز این بود، پس از سه سال، دست‌کم با برگزاری یک دادگاه علنی و واقعی، واقعیت ماجرا و آمران و عاملان اصلی را به مردم معرفی می‌کردند همراه با عذرخواهی و دلجویی از خانواده‌های داغدیده؛ مجازات پیشکش‌شان!
و بازهم در همان‌روزها از قول اندیشمندی نوشتیم: « بیان حقیقت دشوارترین و خطرناک‌ترین عنصر برای نظامی است که زیستن در چنبره دروغ را دیرزمانی است شیوه ی خودساخته! »
آن‌چه اما آن روزها ننوشتیم و باور نداشتیم، این بود که این مردم ستمدیده، روزهای دشوارتری را هم در پیش‌ِرو دارند که حکومتی با ادعای قدرتمندی و… برای نپذیرفتن مسئولیت کشته شدن مظلومانه یک دختر جوان و بی‌پناه، توسط عوامل ناکارآمد و مخل امنیت اجتماعیِ دست چندم خود، با بی‌تدبیریی کم‌نظیر، حاضر می‌شود صدها جوان و کودک، زن و مرد را به خاک و خون در غلتاند، هزاران نفر را بازداشت و زندانی کند، با شتابزدگی، مخفی‌کاری و زیرپا گذاشتن ابتدایی‌ترین حقوق قانونی مصرح در قوانین جاری خودش، نوجوانان و جوانانی را به اعدام محکوم کند، با وارونه سازی و قلب حقایقِ به‌شدت ناشیانه، دن‌کیشوت‌‌ وار به جنگ دشمنان خودساخته رفته و سرمست از پیروزی خیالی، سقوط جمهوری بدون جمهور و اسلام تقلیل یافته به ایدئولوژی اقلیتی متحجر را نبیند و گمان کند که هنوز هم می‌توان با شیوه النصر بالرعب، جامعه‌ای را با اقتصادی ورشکسته و رانتی، آموزشی بشدت ضعیف و ایدئولوژی‌زده، سیاست خارجی مبتنی بر دشمن‌تراشی و مدیریتی بشدت ناکارآمد و نالایق، … حفظ کرد و وادار به اطاعت.

کانون صنفی معلمان ضمن ابراز همدردی مجدد با خانواده‌های داغدیده در تمامی این سال‌ها، خواهان

• پایان دادن به خشونت‌ورزی و عناد حکومت با معترضین از هر قشر و صنف در جامعه؛
• برگزاری دادگاه علنی برای آمران و عاملان سقوط هواپیمای ۷۵۲ و شفاف سازی کامل در این زمینه؛
• آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و به‌اصطلاح امنیتی، به ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان بازداشتی؛
  -پایان دادن فوری به صدور و اجرای حکم اعدام برای معترضین و بازگشت به قانون و اجرای دقیق مواد مربوط به حقوق متهم و نحوه برگزاری دادگاه مطابق با اصول قانون آئین دادرسی کیفری و اجرای قانون جرم سیاسی…؛
  -پایان دادن فوری به حضور و دخالت عوامل امنیتی در امور مدارس و دانشگاه‌ها و به رسمیت شناختن حق اعتراض برای همه اقشار جامعه؛
  آزادی فوری معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده‌سازی‌های بی‌پایه که با هدف سرکوب تشکل‌ها صورت می‌گیرد، همین‌طور پایان دادن به برخوردهای غیرقانونی از طریق حذف حقوق قانونی معلمان و فعالان صنفی؛
• پایان دادن به برخوردهای غیرقانونی با دانشجویان، روزنامه‌نگاران، وکلا، نویسندگان و هنرمندان، پزشکان، فعالان کارگری، و… که به منظور ایجاد جو وحشت و ممانعت از بازتاب شرایط اسف‌بار و بشدت نابسامان جامعه، صورت می‌گیرد؛
  هستیم.

کانون صنفی معلمان ایران
۱۸ دی ماه ۱۴۹۱