سه شنبه ۲۰ دی ۱۴۰۱

یک روز مهم دیگر را در تاریخ مبارزاتی کشورمان ثبت کردیم. ۱۸ دیماه ۱۴۰۱ در سومین سالروز شلیک عمدی موشک توسط سپاه پاسداران به هواپیمای مسافربری اوکراینی و گرفتن جان تمامی خدمه و مسافران، در حالی تبدیل به صحنه خیزش انقلابی مردم در چندین نقطه از چندین شهر شد که حکومت به فاصله ساعاتی بعد از پایان یافتن اعتراضات مردم در آخرین مرحله آن از روز هجدهم، یعنی در بامداد روز ۱۹ دیماه، یک گام بزرگ دیگر و اینبار در مسئله اعدام جوانانمان به عقب رانده شد.

قیام انقلابی مردم در شهرهای مختلف کشور همزمان با رسیدن موعد فراخوان‌های ۴۱ نهاد و جمع و تشکل از اقشار مختلف جامعه و جوانان محلات شهرهای مختلف کشور، وسیع‌ترین اجتماعات انقلابی پس از قیام ۱۶ آذر را به نمایش درآورد. در شهرهای تهران، کرج و اصفهان اجتماعات در چندین نقطه مختلف شهر آغاز شد و در مشهد، اراک، نجف آباد، انزلی، سقز، جوانرود، سنندج، بندرعباس، هرمزگان، بابل، قزوین، آبدانان، کرمانشاه و بوکان؛ مردم و کسبه از صبح در اعتصاب بودند و شب نیز با اجتماعات اعتراضی خیابانی و راهبندان اعتراضی، فریاد «زنده باد انقلاب» را عملی کردند.

همسنگرانمان در دانشگاه‌های مختلف کشور هم مانند تمام مدت انقلاب که فعالیتی به مثابه بلندگوی انقلاب داشتند، با برگزاری ده‌ها مراسم یادبود و صدها شعارنویسی، جنایت سپاه پاسداران علیه مسافرین و خدمه هواپیمای اوکراینی و همچنین اعدام دو تن از معترضین حاضر در انقلاب را به شدت محکوم کردند.

اعتر اضات روز ۱۸دی ۱۴۰۱ که با اعتصابات شروع شد و با اجتماعات خیابانی ادامه یافت و با شعارهای شبانه مردم در محلات مختلف در حال پایان یافتن بود، با خبر اعدام قریب‌الوقوع دو تن از معترضین، جان دوباره گرفت. مردم تهران و کرج، به فراخوان‌های ضداعدام از سراسر کشور پاسخ مثبت دادند و با حضور در محلاتی که از پیش برای اعدام محمدبروغنی و محمدقبادپور تعیین شده بود، حکم اعدام این دو جوان را تا این لحظه به تاخیر انداخته‌اند.

هجده دی امسال هم در تاریخ ثبت شد تا تمام دنیا به خاطر بسپارند، انقلاب ما مردم ایران انقلابی است با اهداف کاملا روشن و مشخصی که تقویم اعتراضات ما را شکل می‌دهد. سالروز آبان۹۸ و قیام برای آنانی که آزادی و رفاه خواستند و با گلوله پاسخ گرفتند، سالروز ۱۶آذر و ده‌ها مبارزه علیه ظلم و ستم حکومت‌ها، آخر پاییز و یلدایی که برای ما به رنگ خون جوانانمان بود و حالا و امروز ۱۸دی که یادآور ده‌ها سال دروغ و جنایت حکومتی است که همیشه مش‌کشته و زبانش دراز است و در نهایت صدای اذانی که اگر بخواهد با بلند شدن، سر جوانانمان را بالای دار کند، خفه‌اش خواهیم کرد.

زنده باد انقلاب‌مان برای جامعه‌ای که دیگر در آن خبری از ستم و نابرابری نباشد. به پیش خواهیم رفت برای سازماندهی بیشتر انقلاب و پیروزی‌هایی که پیش رویمان داریم.

تشکل دانشجویان پیشرو
۱۹ دیماه ۱۴۰۱