سه شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۳

« هر چه اَلَم عظیم تر باشد، انسان با فعالیت قدرتمند تری می کوشد تا آن را بر طرف کند؛ یعنی با میل و اشتیاق بیشتری برای بر طرف کردن اَلَم جهد می ورزد.»
اخلاق _ اسپینوزا

آنچه در آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد فراگیر و اثرگذار می گذرد، وضعیتی نیست که از دیدگاه معلمان آگاه و مسئول قابل دفاع باشد. تضاد عمیق مرکز/ حاشیه، پولی شدن آموزش، ترک تحصیل فزاینده خصوصا در مناطقی که فقیر سازی سیستماتیک در آن با اراده خاصی سیر صعودی دارد، وجود مدارس کپری و زاغه ای، محرومیت محض مناطق روستایی از امکانات آموزشی، هژمونی آموزش ایدئولوژیک ناکارآمد و محتوای دروسی که کم ترین رابطه با جهان عینی و زیستی دانش آموزان دارد، عدم امید در اکثریت دانش اموزان به سبب فقر و ناداری در ادامه تحصیل دانشگاهی، همچنین فشارهای شدید معیشتی بر زندگی معلمان، تقابل امنیتی با ایجاد تشکل های صنفی و … همه عواملی هستند که اعتراض علیه وضعیت موجود را به امری انسانی مبدل ساخته است.

در کوردستان به دلایل عدیده، این وضعیت مهلک، سیر تصاعدی داشته است، و بنا به وظیفه ذاتی معلمان، اعتراض در این مناطق گسترده تر و حیاتی تر خود را نشان داده است. دولت ها و حاکمیت نه تنها به مطالبات انسانی دانش آموزان و خانواده های آنان و معلمان، هیچ توجهی نکرده است بلکه با تشدید سرکوب و خشونت به طرق گوناگون خصوصا بعد از جنبش فراگیر #ژینا ( ژن، ژیان، ئازادی)، آنهم توسط مدیریت ناکارآمد و مرید پرور، به امر نیروهای امنیتی و بازوهای آنان در حراست ها و هیئت های تخلفات اداری، آموزش و پرورش را به پادگان، با خشن ترین رویه های ناانسانی مبدل کرده اند.

که نمونه های آن در ” نامه سرگشاده معلمان کوردستان خطاب به مسئولان و افکار عمومی” به صورت مبسوط تشریح شده است.
با توجه به نامه فوق و مدارکی که از سرکوب فراگیر و هدفمند معلمان آگاه و فعالان صنفی استان کوردستان موجود است، در حمایت از دانش آموزان، خانواده های آنان، معلمان و فعالان صنفی و محکومیتِ بکارگیری انواع خشونت ها علیه آنان اعلام می داریم: حاکمیت به بهبود وضعیت اسفبار آموزش و پرورش استان و سراسر کشور بپردازد، جرم انگاری فعالیتهای صنفی را خاتمه دهد، حقوق به گروگان گرفته معلمان آسیب دیده را باز پرداخت کند، دست نیروهای امنیتی و حراست ها و هیئت های تخلفات اداری را از حوزه دانش و عقلانیت کوتاه کند و خواست های انسانی و قانونی دانش آموزان و معلمان را ارج نهد.
«چنانچه امور پیش آمده با خرد حل نشود، ضرورت و جبر موجبات حل آنان را فراهم خواهد کرد».
انجمن فرهنگیان شهرستان هرسین
۲۱ بهمن ماه ۱٤۰۳