یکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰

سرکوب و پرونده سازی امنیتی علیه فعالین و حامیان جنبش کارگری ایران همچنان ادامه دارد!

لیلا حسین ‌زاده دانشجوی انسان شناسی دانشگاه تهران و از حامیان جنبش کارگری است. بنا به اخبار منتشر شده از جمله در کانال تلگرامی “شوراهای صنفی دانشجویان کشور”  لیلا حسین زاده در شب سه شنبه ۱۶ آذر مصادف با روز دانشجو در ایران در حالیکه در شهر شیراز مسافر بود بازداشت شده است. بنا به گفته ی نزدیکان وی به نظر می رسد نهاد بازداشت کننده وی وزارت اطلاعات بوده و توسط عده ای از ماموران امنیتی همراه با ضرب و شتم بازداشت شده است.  این در حالیست که تنها دو روز از تایید حکم پنج سال حبس تعزیری وی گذشته بود و این پرونده هنوز به اجرای احکام ارجاع داده نشده بود. به گفته وکیل مدافع او، حکم پنج سال حبس به اتهام «راه‌اندازی یک تجمع کوچک از دانشجویان» و حضور لیلا حسین‌زاده در این تجمع بوده است. مراسم یاد شده برای تبریک سالروز تولد و یاد کردن از محمد شریفی‌ مقدم مقابل دانشگاه صنعتی شریف تشکیل شده بود.

لیلا حسین زاده نخستین بار در جریان اعتراضات سراسری مردم در دی ماه ۱۳۹۶ به همراه عده ای دیگر از دانشجویان دستگیر و پس از ۱۶ روز بازداشت، با تودیع قرار وثیقه آزاد شد. او سپس در تاریخ ۱۶ اسفند ماه ۹۶ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به  اتهام واهی “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به تحمل ۱ سال حبس و به عنوان مجازات تکمیلی به ۲ سال “ممنوعیت خروج از کشور” محکوم شد. این حکم در تاریخ ۳  تیرماه ۹۸ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران به سه سال و نیم حبس تعزیری و همچنین مجازات تکمیلی ۲ سال ممنوعیت از خروج از کشور تقلیل یافت.  اما بنا به  ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، اشد مجازات برای او   تحمل  ۳۰ ماه  حبس تعزیری اعلام شد . لیلا حسین زاده در تاریخ ۶ مردادماه ۹۸، توسط ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت و پس از ده روز نگهداری در یکی از خانه های امن اطلاعات سپاه، جهت اجرای حکم ۲ سال و ۶ ماه حبس تعزیری به بند زنان زندان اوین منتقل شد. لیلا حسین‌زاده در اواخر اسفند سال ۹۸ به مرخصی پزشکی اعزام شد و سپس با بخشنامه قوه قضائیه مبنی بر عدم تحمل کیفر آزاد شده بود.

لیلا حسین زاده  در دوران زندان خود در سال ۹۸ به شکل حاد بیماری خود ایمنی (کرون) مبتلا شد که تنها با مصرف دوز بالای دارو قابل کنترل است، به همین دلیل او نتوانسته که واکسن کرونا دریافت کند. با توجه به دستگیری خشنونت آمیز او توسط ماموران امنیتی و وضعیت وخیم  زندان های ایران و بدرفتاری ماموران با زندانیان به ویژه با زندانیان سیاسی، سلامتی لیلا حسین زاده در معرض خطر جدی قرار دارد. 

هیراد پیربداقی، فعال کارگری و اجتماعی، در روز ۱۵ آبان ۱۳۴۰ همراه با عسل محمدی توسط نیروهای امنیتی بعد از بازرسی منزل او بازداشت شد و به بند ۲۰۹ زندان اوین که در کنترل وزارت اطلاعات است، انتقال داده شد.  مادر او، ستاره جلالی، با انتشار ویدئویی در رسانه های اجتماعی ضمن  ابراز نگرانی از وضعیت هیراد  به عدم اجازه دیدار او با قاضی پرونده و اطلاع از وضعیت فرزندش اعتراض کرده و از مردم خواسته است تا برای آزادی فرزندش، صدای او باشند. علیرغم پیگیری روزانه خانواده هیراد پیربداقی، تاکنون پاسخ روشنی به نگرانیهای آنها داده نشده است. اخبار موجود حاکی از آن است که بازجویان شکنجه گر جمهوری اسلامی هیراد پیربداقی را تحت فشار شدید واذیت و آزار قرار داده اند. مادر هیراد پیربداقی در اعتراض به تداوم بازداشت او بطور روزانه در مقابل زندان اوین دست به تحصن زده است.

هیراد پیربداقی مرداد ۱۳۹۸ در تجمع  اعتراضی خانواده کارگران دستگیر شده در مجتمع نیشکر هفت تپه، مقابل ساختمان دادگاه انقلاب، بازداشت و با اتهام “اخلال در نظم عمومی” زندانی شد.  او سرانجام در مهر همان سال با تودیع قرار وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد گردید. وی  سپس در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۹۸ توسط  شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شد. او در تاریخ  شنبه ۲۵اردیبهشت۱۴۰۰ زمانی که برای بازپس‌گیری لوازم ضبط‌‌ شده‌اش در تظاهرات روز جهانی کارگر، به پلیس امنیت مراجعه کرد ه بود، توسط ماموران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد تا حکم ۶ ماه حبس که قبلا برای او صادر شده بود را تحمل کند.  

عسل محمدی از فعالین اجتماعی و حامیان جنبش کارگری پیش‌تر به دلیل فعالیت‌های خود در حمایت  از کارگران بازداشت وزندانی شده بود. آخرین بازداشت او روز یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۸، به دنبال حضور در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران  اتفاق  افتاد .  او در تاریخ  ۱۴ آبان ‌ماه امسال همراه  با هیرداد پیر بداقی  و هفت نفر دیگر از فعالین  اجتماعی با حضور در دفتر قضایی نسبت به نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی اعلام شکایت کرد.   او سپس  در تاریخ   ۱۵ آبان  همراه با هیراد پیربداقی دستگیر شد. عسل محمدی  در روز دوشنبه اول آذر ۱۴۰۰ با قرار کفالت به طور موقت از زندان آزاد شد.

پروین محمدی، فعال کارگری و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران است. او از سال ۱۳۹۷ تا کنون چندین بار  دستگیر و در یک نوبت  حدود ۳۰ روز را در سلول انفرادی  بسر برد.  اخیرا مقامات جمهوری اسلامی  با انتشار ابلاغیه ای از او خواسته اند که خود را برای  اجرای حکم یک سال زندان که مدعی هستند در سال ۹۶ برای او صادر شده ظرف مدت ۵ روز به شعبه اجرای حکم معرفی کند. این در حالی  است که به گفته پروین محمدی  در آن سال هیچ اتهامی علیه او و یا هیچ دادگاهی  با حضور او بر گذار نشده بود و او تا این زمان از صدور چنین حکمی  بی اطلاع بوده است. صدور حکم غیابی در ایران معمول است اما طبق موازین  قانونی تنها وقتی باید انجام بگیرد که مقامات به متهم دسترسی نداشته باشند.  پروین محمدی در ویدئویی که علیه این ابلاغیه منتشر کرده می گوید مقامات حکومتی  از محل سکونت و شماره تلفن ایشان در طی سالهای گذشته اطلاع داشته اند؛ بنابراین تنها علت صدور این ابلاغیه  اراده مقامات حکومتی برای دستگیری و حبس ایشان بدون حتی رعایت تشریفات حقوقی خودشان است.

در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی،  کارگران حق ایجاد تشکل مستقل خود را ندارند و هر تلاش  آنان برای ایجاد تشکل یابی با سرکوب خشن حکومتی و دستگیری و زندانی  شدن فعالین کارگری پاسخ می گیرد . با این وجود موج اعتصابات و اعتراضات  کارگری در اقصی نقاط کشور همچنان  جریان  دارد.  در این مبارزه ، کارگران ایران  تنها نیستند. آنها از حمایت و همدلی  قابل توجه  اقشار محروم جامعه و بویژه از حمایت  جنبش دانشجویی بر خوردارند. این شعار دانشجویان  که ” فرزند کارگرانیم،  کنارشان می مانیم: از شعار های مطرح در ایران است.

 فعالین  کارگری و تشکل های مستقل کارگری در ایران، سرکوب حامیان کارگران و مردم معرض را  به درستی بخشی جدایی ناپذیر از همان  سرکوب سیستماتیک و سراسری توسط  رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی  می دانند که  فقر و فلاکت غیر قابل تحمل را به طبقه کارگر ایران تحمیل کرده است.

ما از تشکل های کارگری،  نیروها و جریان مترقی و سازمان مدافع حقوق انسان می خواهیم که نسبت به موج سرکوب های جمهوری اسلامی علیه فعالین کارگری و حامیان آنان، و پرونده سازی های امنیتی و بازداشت و حبس، اعتراض کنند و تلاش برای آزادی آنها و همه زندانیان سیاسی را در اولویت خود قرار دهند.  

کلیه فعالین کارگری و زندانیان سیاسی و عقیدتی فوری آزاد باید گردند

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

۱۱ دسامبر ۲۰۲۱