یکشنبه ۱۹ تیر ۱۴۰۱

بیانیه ۱۷ تیر ماه کنفدراسیون اتحادیه های کارگری اسپانیا، “کمیسیون های کارگران”، در همبستگی با کارگران و‌ معلمان زندانی در ایران و حمایت از نامه سرگشاده خانواده های آنان:

ایران: سرکوب و بازداشت فعالان صنفی و ‌معلمان نقض آشکار استانداردهای بین‌المللی کار است.

کنفدراسیون اتحادیه های کارگری اسپانیا، “کمیسیون های کارگران” طی چندین نامه خطاب به مقامات ایرانی، و با هماهنگی جنبش بین‌المللی کارگری، به درخواست خانواده‌های رضا شهابی، حسن سعیدی , جعفر ابراهیمی، آنیشا اسداللهی، رسول بداقی، محمد حبیبی، حسن سعیدی، اسکندر لطفی، شعبان محمدی، کیوان مهتدی و مسعود نیک‌خواه، وضعیت این فعالان سندیکایی را محکوم کرده است.

 فعالان سندیکایی در زندان اوین و بدون حق ملاقات زندانی هستند.  این فعالان سندیکایی در دو ماه گذشته تحت بازجویی های بی وقفه قرار گرفته اند.  ادامه بازداشت و بدرفتاری با آنها نقض آشکار کلیه استانداردهای بین المللی کار، حقوق بشر و کنوانسیون های سازمان جهانی کار، از جمله حق سازماندهی و آزادی تشکل و بیان، است.

روز ۱۶ تیرماه ۱۴۰۱، رضا شهابی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه (سندیکای واحد) بیست و پنجمین روز اعتصاب غذای خود را پشت سر گذاشت. مقامات دولتی ایران علیرغم اینکه شهابی در اعتصاب غذا است و حالش وخیم می باشد، بازجویی از او و حبس او را در سلول انفرادی ادامه می دهند.  حسن سعیدی، یکی از اعضا و سازمان‌دهندگان سرشناس همین سندیکا، امروز ۱۷ تیر، در هفدهمین روز اعتصاب غذای خود به سر می‌برد و به دلیل بازجویی‌های اجباری که به آن معترض است، تحت فشار فزاینده‌ای قرار دارد.  جان رضا شهابی و حسن سعیدی در خطر است.

خانواده‌های فعالین‌سندیکایی و‌ کارگری جعفر ابراهیمی، آنیشا اسداللهی، رسول بداقی، محمد حبیبی، حسن سعیدی، رضا شهابی، اسکندر لطفی، شعبان محمدی، کیوان مهتدی، مسعود نیک‌خواه در نامه‌ای مشترک یورش نیروهای امنیتی به منازل این فعالین در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ را محکوم کردند. در این مدت معلمان و فعالان صنفی بسیاری دستگیر شدند، از جمله افرادی که در حال حاضر در زندان اوین در بازداشت به سر میبرند.  بلافاصله پس از این دستگیریها، شبکه های مختلف صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، با همکاری نهادهای اطلاعاتی، اقدام به افترا زنی و طرح اتهام علیه آنان کردند. بستگان بازداشت شدگان خواستار پایان فوری جرم انگاری و اتهامات واهی به عزیزانشان و پایان دادن به بازجویی های بی وقفه، توهین آمیز و تهدیدآمیز از سوی مسئولان شده اند. آنها می گویند تهدید و توهین ماموران زندان و بازجویان در برخورد با زندانیان و خانواده های آنها نمونه بارز آزار و شکنجه است و باید فورا متوقف شود.