چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

نه به جنگ افروزی جمهوری اسلامی، نه به تعرض به سفره خالی کارگران! نه به جنگ علیه زنان! پیش به سوی گسترش مبارزه انقلابی برای سرنگونی حکومت اسلامی سرمایه داران!

طبقه کارگر ایران در حالی به اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران نزدیک می شود، که یک سال پر جنبش و جوش و پر از اعتصاب و اعتراض را پشت سر گذاشته است. بر اساس  آمار سایت ها و نهادهای معتبری که اخبار کارگری را پوشش داده  و ثبت می کنند، در سه ماهه پاییز سال گذشته دست کم ۴۶۰ مورد اعتصاب و تجمع های اعتراضی کارگری برپا شده اند. حداقل در سه سال اخیر به طور میانگین سالانه بیش از ۲۰۰۰ اعتصاب و اعتراض کارگری در سراسر ایران انجام گرفته است. این روند رو به رشد مبارزات کارگری که به رغم فراز و نشیب های آن از اواسط دهه ۸۰ شمسی آغاز شده و ادامه یافته است، ریشه در تحولات اقتصادی و اجتماعی جامعه ایران دارد. موج های گسترده روی آوری زحمتکشان و تهیدستان روستا به شهرها طی سه دهه گذشته به دلیل خشکسالی های پی در پی و سیاست های ضد زیست محیطی رژیم اسلامی،   و اسکان آنها در حاشیه شهرها که جز فروش نیروی کار راه دیگری برای تأمین معیشت خود نداشتند، جمعیت کارگران ایران را بیش از دو برابر کرده است.

از طرف دیگر روند رشد و گسترش سرمایه داری ایران به رغم همه موانعی که ساختار سیاسی و ایدئولوژیک و اداری حاکم بر سر راه آن ایجاد کرده  و ادامه روند صنعتی شدن، شمار کارگران شاغل در واحدهای صنعتی را چند برابر کرده است. این تحول اجتماعی از یک سو و سیاست های ضد کارگری و تعرض سازمانیافته رژیم جمهوری اسلامی به عنوان یک کارفرمای بزرگ و سرمایه داران بخش خصوصی طی بیش از سه دهه گذشته برای ارزان سازی نیروی کار از سوی دیگر، زمینه ساز این جنبش عظیم اعتصابی و اعتراضی کارگران در بیش از یک دهه و نیم اخیر بوده است. اگر رشد و تثبیت مناسبات سرمایه داری در دهه چهل شمسی و بعد از رفرم ارضی بازتاب خود را در نقش طبقه کارگر ایران در تحولات انقلابی سال ۱۳۵۷ نشان داد، تحولات سه دهه اخیر و روند گسترش مناسبات سرمایه داری و صنعتی شدن هم اکنون خود را در تحرک چند برابر قدرتمند تر جنبش کارگری نشان می دهد. این مبارزات اقتصادی کارگران در موارد زیادی با بر افراشتن پرچم مبارزه علیه خصوصی سازی ها، علیه قانون دستمزدها، علیه مضحکه های انتخاباتی رژیم، علیه لایحه بودجه با مبارزات سیاسی در هم آمیخته است. این جنبش عظیم اعتصابی قدرت اتحاد را به کارگران نشان داده است، به آن‌ها یاد داده است که به مقابله با تعرض دولت و سرمایه داران بپردازند، نشان داده است که چگونه نیروی کار سازمان ‌یافته می‌تواند برای سرمایه ترسناک باشد. 

علیرغم این بیداری طبقاتی، طبقه کارگر به دلیل موانع بزرگی که سر راه سازمانیابی توده ای و طبقاتی آن وجود دارد نتوانست در بعد اجتماعی در جنبش انقلابی جاری نقش سیاسی خود را ایفا کند و قادر نشد به نیازهای این دوره انقلابی پاسخ درخور بدهد. اما نظر به تعیمق بحران سرمایه داری ایران و با توجه به ابعاد فقر و فلاکت اقتصادی موجود و ادامه تعرض حکومت اسلامی سرمایه داران و سرمایه داران بخش خصوصی به سفره خالی کارگران اعتراضات و اعتصابات کارگری به طور اجتناب ناپذیری ادامه و گسترش خواهد یافت. طبقه کارگر بر بستر تداوم اعتصابات و اعتراضات کارگری و با تکیه به وجود طیف گسترده فعالین و پیشروان خود که در کمیته های کارخانه و کمیته های اعتصاب نقش تعیین کننده ای در سازماندهی اعتصابات و اعتراضات کارگری داشته و با سازماندهی مجامع عمومی و دخالت دادن کارگران در تصمیم گیری ها رویکرد شورایی را در این جنبش طبقاتی تقویت کرده اند می تواند بر کمبود سازمانهای توده ای و طبقاتی خود غلبه کند. سازمانیابی توده ای کارگران در این دوره انقلابی الزاما نه روندی گام به گام، بلکه می تواند جهش وار روند تکاملی خود را طی کند.

اگر امسال کارگران جهان در حالی در آستانه  اول ماه مه روز همبستگی طبقاتی و انترناسیونالیستی خود قرار گرفته اند که پیامد سوداندوزی نظام سرمایه داری و بحران های مزمن و جنگ افروزی های بی پایان آن، کار و زندگی و امنیت کارگران و اقشار فرودست جامعه را بیش از پیش به ورطه فقر و تباهی کشانده است، طبقه کارگر در ایران نیز با این پیشینه و موقعیت در شرایط ویژه ای به استقبال روز جهانی کارگر می رود. در شرایطی که رژیم جمهوری اسلامی در ادامه جنگ نیابتی با اسرائیل و حملات موشکی به این کشور و دولت نژاد پرست اسرائیل در ادامه نسل کشی در غزه، منطقه خاورمیانه را با خطر جنگی ویرانگر روبرو کرده اند. در داخل ایران هم رژیم جمهوری اسلامی با تعیین دستمزدهای چند مرتبه زیر خط فقر تهاجم جدیدی را به سفره خالی کارگران آغاز کرده و تحت عنوان “طرح نور” و مبارزه با ناهنجاری ها جنگ علیه زنان آزاده و بی حجاب را وارد فاز جدیدی کرده است. طبقه کارگر با تکیه بر اتحاد کارگران پیشرو و سوسیالیست های صفوف خود لازم است در اول ماه مه همزمان پرچم نه به جنگ ارتجاعی و جنگ افروزی های رژیم جمهوری اسلامی، نه به تهاجم به زندگی و معیشت کارگران  و نه به جنگ علیه زنان را با نیرویی مضاعف به دوش بکشد.

در روز اول ماه مه  برابر با ۱۲ اردیبهشت، کارگران ایران به پشتوانه بیداری طبقاتی و پیشروان و رهبرانی که در صفوف خود پرورده کرده اند و با تکیه بر دستاوردهای مبارزات پر شور خود بار دیگر عزم خود برای ادامه مبارزه علیه سرمایه داران و دولت حامی آنان و برای بنیاد نهادن جامعه سوسیالیستی، جامعه ای عاری از ظلم و ستم و استثمار، جامعه ای آزاد و برابر و مرفه را اعلام می کنند. در شرایطی که رژیم جمهوری اسلامی با تحمیل دستمزدهای چند مرتبه زیر خط فقر تهاجم جدیدی را علیه سفره خالی کارگران آغاز کرده، رفقای کارگر خواست دستمزد متناسب با تأمین هزینه یک زندگی انسانی برای همه کارگران شاغل و بازنشسته، تأمین بیمه بیکاری برای همه کارگران بیکار را در صدر قطعنامه های خود قرار میدهند. رفقای کارگر در این روز و در قطعنامه های خود بار دیگر بر آزادی فوری و بی ‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی، آزادی بی‌قید و شرط عقیده، بیان و اندیشه، مطبوعات، تحزب، و ایجاد تشکل‌، لغو فوری صدور و اجرای مجازات اعدام، اعلام بلادرنگ برابری کامل حقوق زنان با مردان در تمامی عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و خانوادگی، امحا و لغو بی قید و شرط قوانین وسیاست های تبعیض آمیز علیه تعلقات و گرایش‌های جنسی و جنسیتی، جدائی دین از دولت، تامین ایمنی کار و امنیت شغلی، الغای قوانین و هر گونه نگرش مبتنی بر تبعیض و ستم ملی و مذهبی، پایان دادن به تخریب محیط زیست، ممنوعیت کار کودکان و تامین زندگی و آموزش و پرورش رایگان تأکید می کنند. روز اول ماه مه با برافراشتن بیرق این مطالبات می تواند روز اعلام عزم کارگران برای گسترش مبارزه انقلابی جهت سرنگونی حکومت اسلامی سرمایه داران باشد.

حزب کمونیست ایران همه کارگران و زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب، همه انسانهایی که از فقر و محرومیت، از ظلم و زور و نابرابری، از ستم و سرکوب و از تداوم حیات ننگین نظام سرمایه داری به تنگ آمده اند و خواهان یک زندگی آزاد و برابر و مرفه هستند را فرا می خواند که مراسم و آکسیونهای اول ماه مه روز جهانی کارگر را به هر طریقی که می توانند و به ویژه در خیابان و میادین شهرها با شور و شوق برگزار کنند. حزب کمونیست ایران روز جهانی کارگر این نماد همبستگی شورانگیز طبقاتی و انترناسیونالیستی، این نماد مبارزه برای سوسیالیسم را به همه کارگران تبریک می گوید و از جانفشانی ها و تلاش دلسوزانه و خستگی ناپذیر فعالین و پیشروان جنبش کارگری برای سازماندهی اعتصابات و اعتراضات کارگری و متحد کردن صفوف کارگران قدردانی می کند.

زنده باد اول ماه مه
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
اردیبهشت ۱۴۰۳
آوریل ۲۰۲۴ 

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv